Τον κίνδυνο να χαθεί ότι έχει απομείνει από το σώμα του τελευταίου θύματος του Τζακ του Αντεροβγάλτη, τονίζουν ειδικοί. Η απώλεια θα σημάνει το τέλος της ιστορίας. Πρόκειται για ότι έχει απομείνει από την Mary Jane Kelly. Οι επιστήμονες – ερευνητές ανακοίνωσαν ότι απλώς για να εντοπίσουν το θύμα στο έδαφος θα χρειάζονταν “Ηράκλεια προσπάθεια”. Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Λέστερ σκόπευαν να ανοίξουν έναν τάφο στο νεκροταφείο του Leytonstone, στο ανατολικό Λονδίνο, ώστε να προχωρήσουν σε εκταφή. Εντούτοις, το πρότζεκτ αποδεικνύεται πολύ ακριβό αλλά και μακρόχρονο.
Η συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορηματων Patricia Cornwell, η οποία έχει γράψει δύο όχι και τόσο διάσημα όσο και αμφιλεγόμενα βιβλία για τον διαβόητο Τζακ τον Αντεροβγάλτη, ανέθεσε στην επιστημονική ομάδα να προχωρήσει στην εκταφή. Όταν όμως η ομάδα επισκέφθηκε το καθολικό νεκροταφείο του St Patrick στο Leytonstone, εκεί δηλαδή που πιστεύεται ότι έχει ταφεί η Kelly, αντιλήφθηκε πως η έρευνα ήταν απλώς μη πρακτική. Κι αυτό διότι δεν έχει εντοπισθεί το ακριβές σημείο ταφής, όπερ και σημαίνει πως πρέπει να ψαχτούν εκατοντάδες τάφοι.
Ο επικεφαλής της έρευνας, γενετιστής Dr Turi King είπε:
Μόνο για να συμπληρώσεις αίτηση εκταφής στο υπουργείο Δικαιοσύνης απαιτείται λεπτομερής πληροφόρηση τόσο του σημείου όσο και της κατάστασης που βρίσκονται τα λείψανα ή ότι άλλο υπάρχει. Κι αυτό για να γίνει σαφές εάν κατά τη διαδικασία θα “ταραχθούν” και άλλοι ενταφιασμένοι. Ωστόσο, η ακριβής τοποθεσία ενταφιασμού της γυναίκας είναι άγνωστη.” Και συνεχίζει ειδικός:
“Επίσης, είναι εξαιρετικά πιθανό η ταφική τοποθεσία να έχει χρησιμοποιθεί ξανά το 1940, επομένως είναι ίσως και αδύνατον να την εντοπίσουμε”.
Να σημειωθεί ότι ο Dr King ήταν μέλος της ομάδας που ταυτοποίησε ότι ο σκελετός που βρέθηκε κάτω από ένα πάρκινγκ στο Λέστερ το 2012 ανήκε στον Ριχάρδο τον Τρίτο, ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη του Bosworth το 1485.
Χάνεται ιστορία και κάθε ελπίδα εντοπισμού του “ασύλληπτου” μανιακού φονιά
Γιατί όμως γίνεται τέτοιος ντόρος για τη συγκεκριμένη προσπάθεια και την πιθανότατη αποτυχία της;
Οι λόγοι είναι δύο. Καταρχάς, είναι διάχυτη η ανησυχία ότι εφόσον τα υπολείμματα του τελευταίου θύματος του διαβόητου μανιακού δολοφόνου χαθούν οριστικά, τότε δεν υπάρχει πλέον η παραμικρή ελπίδα να ανακαλυφθεί κάποτε η ταυτότητα του. Αρκετοί πιστεύουν ότι μέσω του εντοπισμού, με κάποιον επιστημονικό τρόπο θα ριχνόταν φως στο γεγονός που στοιχειώνει ακόμη τη Βρετανία.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ακόμα και σήμερα πολλοί ασχολούνται με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη. Ο κινηματογράφος έχει προσφέρει την ιστορία σε πολλές “βερσιό픨κι αυτ΄εξάπτει τη φαντασία. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν ερασιτέχνες ντετέκτιβ με πολλές θεωρίες για την ταυτότητα του μανιακού φονιά που τρομοκράτησε το Λονδίνο. Αρκετοί θεωρούν πως η δική τους είναι η σωστή και ονειρεύονται πως κάποια στιγμή αυτό θα αποδειχθεί. Άλλωστε μέχρι και τώρα γίνονται ειδικά τουρ επισκεπτών στη βρετανική πρωτεύουσα, στα μέρη όπου έδρασε ο μανιακός Τζακ.
Η δράση του άγνωστου μανιακού δολοφόνου
Στην πλέον κακόφημη συνοικία του Whitechapel στο Ανατολικό Λονδίνο εντοπίζεται γυναίκα αιμόφυρτη με φρικτές πληγές. Της έχουν κόψει το αυτί και τα πόδια της είναι γεμάτα αίματα, καθώς μέσα στον κόλπο της έχει τοποθετηθεί ένα μαχαίρι που την έχει τραυματίσει θανάσιμα. Λεγόταν Emma Smith και θα πεθάνει τρεις ημέρες μετά λόγω της ακατάσχετης αιμορραγίας.
Παρόλα αυτά ο συγκεκριμένος φόνος δεν αποδίδεται στον Τζακ τον Αντεροβγάλτη και είναι η πρώτη διαφωνία ανάμεσα στους μελετητές – ερευνητές. Άλλοι αναφέρουν πέντε θύματα, άλλοι επτά.
Οι περισσότεροι πάντως καταλήγουν ότι οι εκδιδόμενες του Αντεροβγάλτη δολοφονήθηκαν μεταξύ Αυγούστου και αρχών Νοεμβρίου του 1888. Δεν υπήρξε βιασμός ούτε έμοιαζαν μεταξύ τους. Όλες ήταν πάνω από 40 με εξαίρεση την Mary Jane Kelly.
Από την αρχή διακρίνεται μία απίστευτη αγριότητα. Ο λαιμός της Μαίρη Ανν (πρώτος φόνος) ήταν κομμένος και η κοιλιά της ήταν ανοιγμένη με όργανα της στο δρόμο. Είχε χρησιμοποιηθεί κοφτερή λεπίδα και είχε κατακρεουργηθεί ακόμα και στην περιοχή στα γεννητικά όργανα. Παρόλη την αγριότητα διακρίνεται χειρουργική ακρίβεια, ίσως και γνώση.
Το δεύτερο θύμα ήταν η Άννι Τσάπμαν. Βρίσκεται νεκρή στις 8 Σεπτεμβρίου του 1888. Ήταν 47 ετών και βρέθηκε στην πίσω αυλή ενός σπιτιού.
Ως τρίτο θύμα παρουσιάζεται η Elizabeth Stride 45 χρόνων που βρέθηκε νεκρή με μία και μόνο μαχαιριά κατά μήκος του λαιμού. Βρέθηκε σε σπίτι της οδού Βέρνερ. Φαίνεται πως το “έργο” του δολοφόνου δεν προχώρησε με τη συγκεκριμένη είτε γιατί κάτι τον διέκοψε είτε γιατί επέλεξε να ασχοληθεί με την Catherine Eddowes.
Η Eddowes ήταν μητέρα τριών παιδιών. Έφερε πολλαπλά τραύματα στο κορμί της, ενώ τα έντερά της είχαν αφαιρεθεί προσεκτικά και τοποθετηθεί πάνω από τον δεξιό της ώμο. Τα νεφρά της δεν βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος. Ο λαιμός της ήταν σχισμένος. Βρέθηκε στη μικρή πλατεία Μitre Square μόλις μία ώρα μετά την εύρεση της Stride. Το κορμί της ήταν ακόμα ζεστό.
Τέλος, η Mary Jane Kelly ήταν μάλλον η πιο άγρια σφαγμένη. Δεν βρέθηκε σε δρόμο αλλά στο δωμάτιο που νοίκιαζε από τον σπιτονοικοκύρη της. Βρέθηκε γυμνή στο κρεβάτι της, με το πρόσωπό της να μην αναγνωρίζεται από τα πολλαπλά χτυπήματα. Ο λαιμός της ήταν κομμένος από τη μία άκρη έως την άλλη και είχε υποστεί φρικτό ακρωτηριασμό. Το δεξί της μπράτσο είχε αποκοπεί και βρισκόταν λίγο δίπλα από τον κορμό της, ενώ το δέρμα από την κοιλιακή χώρα και τους μηρούς είχε απομακρυνθεί. Και τα δύο στήθη της είχαν κοπεί, με το ένα να έχει τοποθετηθεί κάτω από το κεφάλι της και το άλλο κάτω από το δεξί της πόδι. Τα εντόσθιά της είχαν αφαιρεθεί και διασκορπιστεί σε διάφορα σημεία, ενώ η μύτη, τα φρύδια, τα χείλη, τα μάγουλα και τα αυτιά είχαν αποκοπεί από το πρόσωπο και το κεφάλι. Η καρδιά της είχε βγαλθεί κι αυτή. Οι ιατροδικαστές έκαναν κάνουν λόγο για τον πιο άγριο ακρωτηριασμό που είχαν αντιμετωπίσει.
Ήταν η Martha Tabram θύμα του;
Μία ακόμα περίπτωση που διαφωνούν ειδικοί επί του θέματος, όπως διαφωνούσαν και αστυνομικοί. Η Martha Tabram βρέθηκε άγρια σφαγμένη και κάποιοι τη θεωρούν το πρώτο πραγματιό θύμα του Αντεροβγάλτη. Άγγιζε τα 40 της και βρέθηκε από έναν εργάτη μέσα σε κτίριο πάνω στα σκαλιά. Ουδείς είχε αντιληφθεί το παραμικρό. Ο επιθεωρητής Walter Dew τη θεωρούσε σίγουρα θύμα του μανιακού. Ο φονιάς της αφαίρεσε τη ζωή τις πρώτες πρωινές ώρες της 7ης Αυγούστου του 1888. Είχε μαχαιρωθεί ξανά και ξανά, ο λαιμός της είχε κοπεί και είχε τεράστιες πληγές και χαμηλά…
Οι θεωρίες για την ταυτότητα του δολοφόνου
Σύμφωνα με τους αναλυτές της Σκότλαντ Γιαρντ, επρόκειτο για άνδρα λευκό, μετρίου αναστήματος, ηλικίας μεταξύ 20 και 40 ετών και πιθανότατα ανύπαντρο. Σκότωνε μόνο τα Σαββατοκύριακα, πράγμα που έκανε την αστυνομία να υποθέσει πως τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας εργαζόταν.
Ο τίτλος “Τζακ ο Αντεροβγάλτης” δόθηκε στην ουσία από τον ίδιον (;) μέσω επιστολής. Την περίοδο εκείνη στάλθηκαν πολλά γράμματα από διάφορους που αναλάμβαναν την ευθύνη. Μόνο τρία από αυτά άξιζαν προσοχής. Το ένα εστάλη στις 27 Σεπτεμβρίου, ξεκινούσε με το “αγαπητό αφεντικό”, συστήθηκε ως Τζακ και έκανε λόγο για κομμένο αυτί στ επόμενο θύμα. Τρεις ημέρες μετά βρέθηκε η Eddowes με κομμένο αυτί. Το δεύτερο ήταν μία καρτ ποστάλ η οποία προανήγγειλε το διπλό φονικό στο Whitechapel.
Οι βασικοί ύποπτοι πίσω από τις άγριες δολοφονίες υπήρξαν έξι: ο χειρουργός Γουίλιαμ Γκαλ, ο καλλιτέχνης Ουόλτερ Σίκερτ, ο κατασκευαστής παπουτσιών Τζον Πίζερ, ο κουρέας Τζορτζ Τσάπμαν, ο κομμωτής Άαρον Κοσμίνσκι και ο Δούκας του Κλάρενς, Εδουάρδος.
Οι μέχρι πρόσφατα κύριες υποψίες έπεφταν πάνω στον χειρουργό Γκαλ, καθώς η αστυνομία εκτιμούσε από τότε πως ο δολοφόνος έπρεπε να είχε ιατρικές γνώσεις. Ωστόσο, το 2014 έγινε ανατροπή των μέχρι τότε δεδομένων.
Ένας Πολωνός με εβραϊκές ρίζες, κομμωτής στο επάγγελμα, ο Aaron Kosminski εμφανίζεται ως Τζακ ο Αντεροβγάλτης. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν ο 48χρονος επιχειρηματίας Russel Edwards και ο διάσημος γενετιστής βιολόγος, Dr Jari Louhelaine. Ο τελευταίος μπόρεσε να αναλύσει το DNA που βρέθηκε πάνω στην εσάρπα από το αίμα του ενός από τα 5 θύματα και του ιδίου του δράστη.
Το DNA του Kosminski ταυτοποιήθηκε μαζί με αυτό της Catherine Eddowes.
Η εσάρπα ήταν στην κατοχή του David Melville-Hayes, από την οικογένεια της Eddowes. Μέχρι σήμερα φυλασσόταν στο Scotland Yard’s Crime Museum.
Ο Louhelaine εντόπισε πολύ μικρά ίχνη σπέρματος στην εσάρπα, χρησιμοποιώντας την τεχνική των UV φωτογραφικών απεικονίσεων. Για την ταυτοποίηση του αίματος της Eddowes συνεργάστηκε μια μακρινή απόγονος της, η Karen Miller, που έδωσε δείγμα δικού της γενετικού υλικού.
Για την ταυτοποίηση του γενετικού υλικού του δολοφόνου, συνεργάστηκε μακρινή απόγονος της κόρης του Kosminski.
Ο Kosminski ήταν 23 ετών όταν έλαβαν χώρα οι δολοφονίες, και ζούσε στην Greenfield Street, μόλις 200 μέτρα από όπου δολοφονήθηκε το τρίτο θύμα του, η Elizabeth Stride. Ήταν μάλιστα ανάμεσα στους βασικούς υπόπτους, χωρίς ωστόσο να έχουν βρεθεί στοιχεία εναντίον του.
O Πολωνός κομμωτής πέθανε στο Leavesden Asylum από γάγγραινα, σε ηλικία 53 ετών, το 1919. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές έπασχε από ψυχολογικές διαταραχές από το 1885.
Παρόλα αυτά αρκετοί αμφιβάλλουν με αυτή τη θεωρία καθώς ο κομμωτής δεν είχε ιατρικές γνώσεις και εκτός αυτού λόγω του ότι τα θύματα ήταν εκδιδόμενες είναι λογικό να υπήρξαν ίχνη σπέρματος στην εσάρπα. Εξάλλου, ο Kosminski μπαινόβγαινε σε άσυλα και ακουγε φωνές. Ήταν αδύνατον να κάνει τέτοιους φόνους και να μην “σπάσει” στην ανάκριση.
Πηγή: The TOC