Άρθρα

8 μήνες «Μονακό»

lamprinidis

*Του Φώτη Λαμπρινίδη

Ήδη τρέχει ο μήνας Απρίλιος και κοντεύει πια ένας χρόνος από τις δημοτικές εκλογές, οι οποίες ανέδειξαν τη νέα δημοτική αρχή. Παρότι σίγουρα, είναι ακόμη νωρίς για μία συνολική αποτίμηση του όποιου έργου της, ωστόσο υπάρχει πλέον το “υλικό” και η δυνατότητα των πολιτών για τις δικές τους, βασικές εκτιμήσεις.
Περιοριζόμαστε στην υλοποίηση του τεχνικού προγράμματος, που συνηθίζεται να λέμε ότι αποτελεί και τη “ραχοκοκαλιά” του δημοτικού έργου.
Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις στάθηκε η τελευταία δήλωση -“αποκάλυψη” του κ.Μπέου στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι “η δική του δημοτική αρχή έκανε σε 6 μήνες, όσα δεν έκαναν οι προηγούμενοι σε 20 χρόνια”!. Με τέτοιες ατάκες και τέτοιους μύθους ζει ο κ. Μπέος. Φυσικά, ο καθένας λειτουργεί “στον κόσμο του”’. Ο “δικός μας κόσμος” έχει γεγονότα, στοιχεία, αριθμούς. Γι’ αυτό, ας πάμε ένα βήμα πιο πέρα απ‘ τον αυτοθαυμασμό και την αλαζονεία του.
Η νέα δημοτική αρχή παρέλαβε μια κατάσταση υγιή και “στρωμένη”, την οποία άλλωστε επικύρωσε η ίδια με την ψήφο της. Εισηγήθηκε και ενέκρινε αυτούσιο τον προϋπολογισμό και το τεχνικό πρόγραμμα του 2015, τα οποία είχαν εκπονήσει «οι προηγούμενοι» και τα οποία παρέλαβε στα χέρια της το Σεπτέμβριο. Το μόνο που προσέθεσε, είναι κάποιες αναθέσεις σε εξωτερικούς συμβούλους! Αυτόν ακριβώς τον προϋπολογισμό και αυτό το τεχνικό πρόγραμμα υλοποιεί μέχρι σήμερα, όσο και όπως τα υλοποιεί. Παρότι έχουν περάσει πια 8 μήνες και είχε όλα τα χρονικά περιθώρια να κάνει την όποια τροποποίηση, βάζοντας το δικό της στίγμα.
Να υπενθυμίσουμε εδώ, ότι στην πρώτη, την ‘’κολασμένη’’ τριετία της συγκρότησης του ‘’Καλλικρατικού Δήμου Βόλου που έφερε όλα τα “βαρίδια” των 9 συνενωθέντων Ο.Τ.Α, είχε επιτευχθεί στην εκτέλεση του τεχνικού προγράμματος μια μέση ετήσια χρήση ύψους 8,5 εκ. ευρώ. Μπορεί να διαβεβαιώσει κάποιος, ότι, όχι σε 6 μήνες, αλλά σε 1 χρόνο φέτος, η χρήση αυτή θα ξεπεράσει έστω και το ένα τέταρτο αυτού του ποσού; Και μιλάμε για ένα τεχνικό πρόγραμμα ύψους 15,7 εκ. ευρώ, με εξασφαλισμένες πηγές χρηματοδότησης.
Αυτό που κυρίως θα περίμενε κανείς, θα ήταν μια νέα πνοή, μια ιδιαίτερη συμβολή της δημοτικής αρχής στο νέο ΕΣΠΑ της περιόδου 2014-2020. Αντ’ αυτού, κατατέθηκε απλώς ο κατάλογος 11 έργων, ο οποίος είχε εκπονηθεί και δρομολογηθεί από τους «προηγούμενους».
Αποτέλεσμα: ακόμη και σήμερα, εάν επιτέλους αυτή η δημοτική αρχή αποφασίσει και ξεκινήσει μια νέα, “δική της” μελέτη, για κάποιο “δικό της” έργο, ακολουθώντας όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες, κινδυνεύει να καταγραφεί χωρίς ένα (1) δείγμα γραφής της για το μεγαλύτερο μέρος της πεντάχρονης θητείας της.
Αντίθετα προς τον τρόπο που πολιτεύεται η δημοτική αρχή, αυτό που έπρεπε και θα μπορούσε να επικρατήσει στο Βόλο σε μια εποχή δυσμενή για την τοπική αυτοδιοίκηση και με την πόλη να βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλες ανάγκες, θα ήταν ένα κλίμα συνεννόησης, μετριοπάθειας και ελάχιστης έστω συναίνεσης απέναντι στις δυσκολίες και τις προκλήσεις που είναι μπροστά μας. Αντ’ αυτού έχουμε την εκτός τόπου και χρόνου στρατηγική της έντασης και του διχασμού, που πηγάζει απ΄την πλατεία Ρήγα Φεραίου και τους “ενοίκους” της, για τους δικούς τους λόγους που πλέον όλοι αντιλαμβάνονται.
Στον τομέα των έργων, η όποια ανεπάρκεια επιχειρείται να καλυφθεί επικοινωνιακά. Όταν δεν κόβουν κορδέλες έργων δρομολογηθέντων ή και υλοποιηθέντων στο παρελθόν, τότε ή θα απαξιώνουν ή θα ακυρώνουν προσπάθειες για τις δικές τους σκοπιμότητες.
Ας πάρουμε παράδειγμα τις νέες πλατείες που φτιάχτηκαν στις συνοικίες. Κατά τον κ.Μπέο «δεν έχουν προστιθέμενη αξία, είναι στο πουθενά, μέσα στα σκυλιά και τις ελιές’’. Λες και δεν υπάρχει πολεοδομικός σχεδιασμός με συνέχεια. Λες και δεν υπάρχουν οι ανάγκες των κατοίκων στις συνοικίες για ποιότητα ζωής. Λες και δεν υπάρχει η ανάγκη για τόνωση της τοπικής αγοράς και απασχόλησης με έργα. Στο τέλος-τέλος, μήπως ο ίδιος μπόρεσε να εξασφαλίσει χρηματοδότηση, από τα υπόλοιπα του ΕΣΠΑ, για κάποιο άλλο, διαφορετικό έργο;
Ή το παράδειγμα του πολύμηνου “μπλοκαρίσματος” του διαγωνισμού για το Μουσείο της Αργούς, ο οποίος αποτελεί προϋπόθεση για να προχωρήσει η ένταξη του έργου στο νέο ΕΣΠΑ. Ένα όραμα στο οποίο δώσαμε σάρκα και οστά, ώστε να υλοποιηθεί, με ό,τι αυτό σημαίνει για το Βόλο.
Ή το έργο της ανακατασκευής των παλαιών ποδηλατοδρόμων, που ακυρώθηκε για να επιστρέψει στο αυτοκίνητο ο χώρος ο οποίος είχε κατακτηθεί υπέρ της ήπιας κυκλοφορίας.
Τα παραδείγματα, δυστυχώς είναι πολλά.
Συμπερασματικά: Πέρα και κόντρα στη λογική της «ανάθεσης» σε κάποιους να λύσουν τα προβλήματα μας, οι οποίοι μάλιστα, όπως αποδείχθηκε, κυριολεκτικά χάθηκαν στον πρόσφατο χιονιά, σήμερα περισσότερο από ποτέ απαιτείται η ενεργοποίηση των πολιτών που ενδιαφέρονται για το Βόλο του 2020. Η συζήτηση αυτή, παρά την προσπάθειά μας, δεν έγινε στην περσινή προεκλογική περίοδο και εκκρεμεί.

*Ο Φώτης Λαμπρινίδης είναι δημοτικός σύμβουλος Βόλου

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το