Μία φωτογραφία από την έκθεση που πραγματοποίησε ο Παναγιώτης Ανδριώτης με θέμα το Γηροκομείο Βόλου πριν από λίγο καιρό, στάθηκε αφορμή για την επανασύνδεση δύο ανθρώπων έπειτα από 35 χρόνια περίπου. Ο Γιάννης Χατζής, συνταξιούχος δάσκαλος οδήγησης, τον προηγούμενο Μάρτιο επισκέφτηκε την έκθεση του Μυτιληνιού φωτογράφου και το βλέμμα του έπεσε στο πορτρέτο της Μπάρμπαρα Άρενς. Η έκπληξη που ένιωσε ήταν μεγάλη, αφού στο πρόσωπό της αναγνώρισε τη γυναίκα που συνδέθηκε φιλικά μαζί της στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Τότε πληροφορήθηκε ότι η Γερμανίδα φιλοξενείται στο Γηροκομείο Βόλου και λίγες ημέρες αργότερα την επισκέφτηκε, σμίγοντας ξανά μαζί της έπειτα από τόσα χρόνια.
Μπορεί οι δρόμοι τους να χάθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, ωστόσο τα γεγονότα που μεσολάβησαν τις τελευταίες ημέρες, δείχνουν ότι η ζωή πολλές φορές είναι απρόβλεπτη. «Όταν άνοιξε η έκθεση την επισκέφτηκα αμέσως. Μου έκαναν εντύπωση τα πορτρέτα αφού στο καθένα μπορούσες να διαβάσεις την ιστορία μίας ζωής. Σκέφτηκα ότι αυτό το πρόσωπο ερωτεύθηκε, παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, τα μεγάλωσε. Κι έπειτα αναλογίζεσαι: Ποιό είναι το τέλος του ανθρώπου; Σε πιάνει μία θλίψη, είναι αλήθεια, όταν βλέπεις τις δυνάμεις σου να σε εγκαταλείπουν και τα πρόσωπα να χάνουν την ομορφιά τους», είπε ο Γιάννης Χατζής, ο οποίος στη συνέχεια εξέφρασε την έκπληξή του, καθώς αντίκρισε τη φωτογραφία της… Βαρβάρας, όπως αποκαλεί χαϊδευτικά την παλιά φίλη του: «Σταμάτησα μπροστά στη φωτογραφία της και είπα: Δεν μπορεί, αυτή είναι η Βαρβάρα. Ρώτησα τον Παναγιώτη Ανδριώτη και το επιβεβαίωσε, ενώ με ενημέρωσε ότι πλέον μένει στο Γηροκομείο. Την επισκέφτηκα τις επόμενες ημέρες. Ήρθα εδώ μαζί με ένα φίλο μου. Ρώτησα, πού είναι η Βαρβάρα; Πείτε της ότι την ψάχνει ο Γιάννης ο Χατζής. Έτσι, παρότι ήταν άρρωστη, αφού είναι καταβεβλημένη η υγεία της, με δέχθηκε. Το χάρηκε εκείνη, το χάρηκα κι εγώ».
Οι δυο τους συναντήθηκαν και πάλι πριν από λίγες ημέρες στο δωμάτιο της Μπάρμπαρα Άρενς. Η 68χρονη γυναίκα δεν έχει πολλά πράγματα μαζί της, παρά λίγες φωτογραφίες στον τοίχο πάνω από το κρεβάτι της. Μία μικρή ασπρόμαυρη φωτογραφία σε μία ασημένια κορνίζα με την ίδια μωρό στην αγκαλιά της μητέρας της, σε μία άλλη διακρίνονται ο πατέρας με τον αδερφό της, ενώ έχει και μία ακόμη που απεικονίζει εκείνη σε νεότερη ηλικία. Ενθύμια της ζωής που άφησε πίσω της, αφού πριν από 40 χρόνια έφυγε από το Αμβούργο και ήρθε για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. «Ήμουν 28 χρονών όταν έφυγα από τη Γερμανία. Στην αρχή δούλευα σε ένα ίδρυμα με σπαστικά παιδιά. Μετά πήγα στα καράβια πέντε χρόνια, ενώ στη συνέχεια έμεινα έγκυος και γέννησα το γιο μου. Είμαι και γιαγιά, έχω κι έναν εγγονό. Η νύφη μου είναι Ελληνίδα, από τη Θεσσαλονίκη», είπε η Μπάρμπαρα Άρενς. «Με ρωτάνε γιατί ήρθα εδώ. Από αγάπη. Γνώρισα έναν Βολιώτη στη Γερμανία. Τον φιλοξένησα στο σπίτι μου, αλλά μετά ήρθαμε μαζί πίσω στην Ελλάδα. Έζησα στο Βόλο, αλλά και σε χωριά του Πηλίου, τον περισσότερο καιρό στην Αργαλαστή. Εγώ βρήκα την δεύτερη πατρίδα μου εδώ. Αγαπώ τους Έλληνες, οποίοι έχουν μεγάλη καρδιά. Εδώ υπάρχει ζωή, στη Γερμανία ήμουν σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι», κατέληξε, ενώ ο Γιάννης Χατζής συμπλήρωσε χαμογελώντας: «Η Βαρβάρα είναι καθαρή Ελληνίδα τώρα πια, κρίνοντας από την ιδιοσυγκρασία της. Είναι ανοικτός τύπος, αγαπάει τους ανθρώπους και τη ζωή. Γενικότερα είναι πολύ ευγενική γυναίκα. Από το στόμα της δεν θα ακούσεις κακή κουβέντα. Αν μπορεί να σε βοηθήσει, θα το κάνει. Ένα ταπεινό πλάσμα του Θεού».
Αμφότεροι θυμήθηκαν το πώς γνωρίστηκαν το 1981, με τον Καρδιτσιώτη συνταξιούχο να λέει: «Έκανε παρέα με έναν Γερμανό, που τύγχανε και δικός μου φίλος. Τον Βέρνερ Βάλτερ Φριτς Βάικοπφ. Τον πείραζα, αποκαλώντας τον Φον Βάικοπφ, τον τίτλο ευγενείας που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί. Χάθηκε κι αυτός», ενώ η Μπάρμπαρα παρενέβη λέγοντας: «Πρέπει να βρούμε έναν Παναγιώτη στη Γερμανία για να φωτογραφίσει τον Βέρνερ και να συναντηθούμε και μ’ αυτόν». Έπειτα ο Γιάννης Χατζής θυμήθηκε τις δυσκολίες που βίωνε τότε εκείνη: «Πέρασε καιρός όταν την συνάντησα ξανά. Ήταν σε άσχημη κατάσταση και ζούσε στο δρόμο. Μου λέει: Πάω στο παγκάκι να κοιμηθώ. Την σπλαχνίστηκα. Έτσι με την σύζυγό μου, την πήραμε στο σπίτι μας. Τη φιλοξενήσαμε για ένα μήνα περίπου. Αντιμετώπιζε πρόβλημα με τα δόντια της, είχα ένα φίλο οδοντοτεχνίτη, είχα τότε την ευχέρεια και τον παρακάλεσα να μου κάνει μία καλύτερη τιμή για να της φτιάξει μία τεχνητή οδοντοστοιχία. Ακόμη το θυμάται κι αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά. Είναι πολύ όμορφο, να βοηθάς τον συνάνθρωπό σου».
Ακούγοντάς τον η Μπάρμπαρα Άρενς μίλησε για τη φιλία τους που δεν χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου: «Το διάστημα που κάναμε παρέα, δεν είχαμε να χωρίσουμε κάτι. Μία σωστή φιλία κρατάει για πάντα. Τρελάθηκα από τη χαρά μου, όταν ξαναείδα τον Γιάννη. Αμέσως τον αναγνώρισα κι ας είχαμε 35 χρόνια να ανταμώσουμε. Όσο ζω θα τον θεωρώ τον καλύτερό μου φίλο».