Τοπικά

30 χρόνια λάτρης του μοντελισμού με διακρίσεις

Ασχολείται με τον μοντελισμό τρεις και πλέον δεκαετίες και η συλλογή του απαρτίζεται από 150 περίπου στατικά πλαστικά μοντέλα, τα οποία κάθε φορά συναρμολογεί με το ίδιο πάθος και αφοσίωση. Ο Γιώργος Σαρρής, 48 ετών, εξακολουθεί να κάνει τη φαντασία του πραγματικότητα και δηλώνει λάτρης ενός πολυδιάστατου χόμπι, με το οποίο ασχολείται από παιδί.

Στο οδοντοτεχνικό εργαστήρι που διατηρεί στη Νέα Δημητριάδα από το 2004, όταν και μετακόμισε στον Βόλο από την Αθήνα λίγο μετά τον γάμο του, τα εργαλεία της δουλειάς του συνυπάρχουν με τα σύνεργα του μοντελισμού, ενώ οι γυάλινες προθήκες που έχει τοποθετήσει στον χώρο είναι γεμάτες με εντυπωσιακά μοντέλα αεροπλάνων, πλοίων, ελικοπτέρων, αρμάτων μάχης και οχημάτων μεταφοράς υπό κλίμακα, δημιουργώντας έτσι ένα μικρό «μουσείο» μοντελισμού.
Η επιρροή από το οικογενειακό περιβάλλον έδωσε ώθηση στον Γιώργο Σαρρή να ασχοληθεί με τον μοντελισμό: «Από τον πατέρα μου κόλλησα το μικρόβιο, ο οποίος ασχολούνταν με τον μοντελισμό στον ελεύθερο χρόνο του. Του άρεσαν οι κατασκευές κι έτσι σιγά-σιγά έμαθα τι είναι τα χρώματα, οι κόλλες, πώς να στοκάρω και γενικότερα να τελειοποιώ το μοντέλο που συναρμολογούσα κάθε φορά. Εδώ και λίγο καιρό περάσαμε αισίως στην 3η γενιά στην οικογένεια που ασχολείται με τον στατικό μοντελισμό. Πρόσφατα ο 6χρονος γιος μου, ο Γιάννης, έφτιαξε ένα μικρό Boeing 747. Το πήγε και σε έκθεση στη Λάρισα πριν λίγους μήνες και βραβεύτηκε, ενώ και ο μεγάλος μας γιος, ο Φώτης, ο οποίος τώρα είναι 14 ετών, έχει κατασκευάσει ορισμένα μοντέλα».

Ο μοντελισμός δεν είναι εύκολο χόμπι και η όλη διαδικασία απαιτεί αρκετό καιρό κάθε φορά. «Με τόσες οικογενειακές και επαγγελματικές υποχρεώσεις, ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι πολύς. Κατά μέσο όρο χρειάζομαι τρεις με τέσσερις μήνες για να τελειώσω ένα μοντέλο, τα οποία συνήθως προμηθεύομαι από Ελλάδα, αν και μέσω E-bay έχω αγοράσει μέχρι και από Ιαπωνία», είπε ο 48χρονος μοντελιστής και συμπλήρωσε: «Δεν παίρνεις απλά τα κομμάτια μέσα από το «κιτ», το κουτί δηλαδή στο οποίο περιέχεται το ασυναρμολόγητο μοντέλο μαζί με τις οδηγίες. Όταν τελειώσει η συναρμολόγηση, με ειδικό στόκο επιδιορθώνουμε τυχόν ατέλειες στις επιφάνειες ή καλύπτουμε τους αρμούς, τρίβουμε και μετά βάφουμε το μοντέλο. Το βάψιμο γίνεται είτε με αερογράφο που προσωπικά προτιμώ, γιατί αποδίδεις πιο φυσικά τα χρώματα, είτε με πινέλα. Από εκεί και πέρα, παίζει ρόλο η εξάσκηση. Αν έχεις ταλέντο στη ζωγραφική, τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Ειδάλλως, μέσα από την ενασχόλησή σου, βελτιώνεσαι σ’ αυτό. Κάθε φορά προσπαθούμε να αποδώσουμε πιστά την πραγματικότητα. Κάνουμε ιστορική αναπαράσταση ενός θέματος, γι’ αυτό μετρά πόσο αξιόπιστο είναι σε σχέση με το πραγματικό μοντέλο».

Η αναγνώριση των ικανοτήτων του Γιώργου Σαρρή επιβεβαιώνεται και από τη συνεργασία που έχει αναπτύξει με το ισπανικό περιοδικό «Weathering Aircraft», το οποίο στην αγγλόφωνη έκδοση του τεύχος που θα κυκλοφορήσει τον προσεχή Σεπτέμβριο, θα φιλοξενήσει άρθρο του… πολιτογραφημένου, πλέον, Βολιώτη μοντελιστή. «Πριν από δύο χρόνια, όταν ακόμη ήμουν μέλος στο τοπικό παράρτημα του HELMO (Hellenic Modellers), είδαν τη δουλειά μου και μου ζήτησαν να τους στείλω κάτι. Το άρθρο που ετοίμασα τότε αφορούσε ένα «Hurricane», βρετανικής κατασκευής, που χρησιμοποιούσαν στη Σοβιετική Ένωση και ήταν βαμμένο λευκό για να ταιριάζει στον ρωσικό χειμώνα. Παρουσίασα την τεχνική παλαίωσης του αεροπλάνου. Στο νέο τεύχος που θα κυκλοφορήσει προσεχώς, θα εξηγώ βήμα-βήμα, με αναλυτικές φωτογραφίες, πώς κατασκεύασα ένα «Heinkel 111» της Luftwaffe. Στο περιοδικό γράφουν μοντελιστές απ’ όλο τον κόσμο και με παγκόσμια κυκλοφορία. Για μένα ήταν τιμή που έγραψα και δεύτερο άρθρο», κατέληξε σαφώς ικανοποιημένος.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το