Τοπικά

3.500 αντιτετανικοί οροί καταναλώνονται ετησίως – Πότε πρέπει να λαμβάνονται τα εμβόλια από τους ενήλικες

Όσοι πολίτες δέχονται επιθέσεις και δαγκώματα από σκύλους ή άλλα αδέσποτα ζώα και προστρέχουν στο Νοσοκομείο για την παροχή πρώτων βοηθειών, αναγκάζονται να απευθυνθούν κατόπιν στα ιδιωτικά φαρμακεία και να πληρώσουν από την τσέπη τους, προκειμένου να κάνουν αντιτετανικό ορό. Πέρυσι, σύμφωνα με στοιχεία από τον Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών, καταναλώθηκαν από τα μέλη του 3.500 περίπου αντιτετανικοί οροί…

Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες πολίτες δέχθηκαν δαγκώματα από ζώα, κυρίως σκυλιά, αν συνυπολογιστεί ότι εκτός του Συνεταιρισμού, αντιτετανικούς ορούς διαθέτουν και οι ιδιωτικές φαρμακαποθήκες στον Βόλο. Η δαπάνη για τον ΕΟΠΥΥ είναι τεράστια, καθώς η τιμή του αντιτετανικού ορού είναι τετραπλάσια αυτού του αντιτετανικού εμβολίου, με το οποίο θα μπορούσε να θωρακιστεί ο πληθυσμός. Ωστόσο στο ελληνικό σύστημα δημόσιας υγείας δεν υφίσταται πρόγραμμα εμβολιασμού του πληθυσμού ως μέτρο πρόληψης ασθενειών, όπως ο τέτανος ή ο κοκίτης. Σύμφωνα με τον γραμματέα του Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Χρόνη Βυζιώτη, ένας αντιτετανικός ορός κοστίζει 20 ευρώ περίπου, ενώ το εμβόλιο κατά του τέτανου 5 ευρώ… Αρχικά το εμβόλιο γίνεται σε τρεις δόσεις και κατόπιν ανά δεκαετία. Ο εμβολιασμός είναι απαραίτητος για όλους. Το αντιτετανικό εμβόλιο χορηγείται συνήθως στα παιδιά ως μέρος του εμβολίου διφθερίτιδας -τετάνου – κοκίτη, σε εμβόλια κάθε 10 χρόνια ή με κάθε σοβαρό ατύχημα, εάν έχουν περάσει πάνω από 5 χρόνια από το τελευταίο εμβόλιο. Εμβόλια τετάνου για τους ενήλικες πρέπει να γίνονται κάθε 10 χρόνια. Εφόσον δεν έχει γίνει αντιτετανικό εμβόλιο την τελευταία 5ετία, ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει αντιτετανικό ορό. Αυτή παρέχει άμεση προστασία, η οποία διαρκεί μερικές μόνο εβδομάδες. Επίσης μερικά αντιβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν στην εξάλειψη του βακτηρίου του τετάνου, αλλά η καλύτερη προστασία είναι η σωστή φροντίδα του τραύματος και η χορήγηση εμβολίου και αντιτετανικού ορού. «Το εμβόλιο συμφέρει στο κράτος αντί του ορού», σημειώνει ο κ. Βυζιώτης, αλλά δυστυχώς δεν υφίσταται πρόγραμμα πρόληψης του πληθυσμού. Εφόσον συνταγογραφηθεί η αντιβίωση και ο ορός, τότε κοστίζει στον ασθενή γύρω στα 10 ευρώ. Ωστόσο δεν είναι μόνον τα εμβόλια για τον τέτανο που πρέπει να γίνονται προληπτικά από τους ενήλικες. Είναι και για τον κοκίτη, με το οποίο πρέπει να εμβολιάζονται οι ενήλικες άνω των 20 ετών μια φορά, αλλά και για τον έρπητα ζωστήρα, με το οποίο πρέπει να εμβολιάζονται οι ενήλικες άνω των 60 ετών και μέχρι τα 75 μία φορά επίσης. Υπολογίζεται ότι κάθε έτος από τον Συνεταιρισμό και τις ιδιωτικές φαρμακαποθήκες διανέμονται περίπου 3.000 εμβόλια για έρπητα ζωστήρα. Επίσης διανέμονται άλλα 5.000 περίπου εμβόλια για τον πνευμονιόκοκκο σε πολίτες άνω των 60 ετών, καθώς πρέπει να κάνουν δύο εμβολιασμούς με διαφορά 12 μηνών ο καθένας και περίπου 35.000 αντιγριπικά εμβόλια. Όπως σημειώνει ο κ. Βυζιώτης, «τα εμβόλια δεν είναι μόνον για τα παιδιά».

Πότε λαμβάνονται τα εμβόλια
Σημειώνεται ότι το τριπλό εμβόλιο τετάνου, διφθερίτιδας και κοκίτη λαμβάνεται στη βρεφική και παιδική ηλικία, με βάση το εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών σε 5 δόσεις. Ωστόσο, η προστασία αυτή δεν διαρκεί εφ’ όρου ζωής και το εμβόλιο πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 10 χρόνια και κατά την ενήλικη ζωή. Επίσης το εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας, ερυθράς είναι ένα εμβόλιο, που σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών, πρέπει να λαμβάνεται κατά την παιδική ηλικία σε 2 δόσεις: την 1η δόση τον 12ο -15o μήνα, και τη 2η δόση στην ηλικία των 4-5 ετών. Ωστόσο, πολύ συχνά η 2η δόση παραλείπεται από αμέλεια. Έτσι, για παράδειγμα, σε μελέτη βρέθηκε ότι μόνο το 15% των φοιτητών ιατρικής είχαν λάβει τις 2 δόσεις που προβλέπει το πρόγραμμα εμβολιασμών. Ο εμβολιασμός αυτός είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, καθώς η μόλυνση της εγκύου με τον ιό της ερυθράς έχει σαν συνέπεια την ανάπτυξη συγγενών ανωμαλιών στο έμβρυο, όπως κώφωση, καταρράκτη, καρδιοπάθειες και άλλα. Το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (ή εμβόλιο κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων) γίνεται σε κορίτσια ηλικίας 9-26 ετών και περιλαμβάνει 3 δόσεις.

Η 2η δόση γίνεται 2 μήνες μετά την 1η δόση και η 3η δόση γίνεται 6 μήνες μετά την 1η δόση (0-2-6).Το εμβόλιο αυτό προκαλεί παραγωγή αντισωμάτων έναντι του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων, ο οποίος μεταδίδεται κατά τη σεξουαλική επαφή και η παρουσία του είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας. Το εμβόλιο του ιού της γρίπης πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Πρέπει να λαμβάνεται από τους άνω των 60 ετών ή νεότερους που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες (καρδιοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη, παθήσεις των νεφρών ή των πνευμόνων, καρκίνο κλπ.) Το εμβόλιο πρέπει να γίνεται κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο, λίγο πριν αρχίσει η εποχική γρίπη. Το εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου συνιστάται σε όλους τους ενήλικες ηλικίας άνω των 60 ετών ή και νεότερους με χρόνια νοσήματα, όπως σακχαρώδη διαβήτη, πνευμονολογικά ή καρδιολογικά προβλήματα. Το εμβόλιο αυτό πρέπει να λαμβάνουν και όσοι δεν έχουν σπλήνα, γιατί έχουν αυξημένη ευαισθησία σε αυτό το μικρόβιο. Προστατεύει από την ανάπτυξη σοβαρής πνευμονίας και χρειάζεται να επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια. Τέλος το εμβόλιο κατά της ηπατίτιδας Β γίνεται πλέον σε όλα τα βρέφη. Οι περισσότεροι ενήλικες ωστόσο δεν έχουν εμβολιαστεί. Το εμβόλιο αποτελείται από 3 δόσεις και αυτό πρέπει να γίνεται σε όσους έχουν αυξημένες πιθανότητες να εκτεθούν σε κάποιον από αυτούς τους παθογόνους μικροοργανισμούς, είτε λόγω της εργασίας τους (π.χ. χώροι παροχής υγείας) είτε λόγω του τρόπου ζωής τους (π.χ. πολλαπλοί ερωτικοί σύντροφοι, άτομα με ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές σχέσεις, χρήση ενδοφλέβιων ουσιών, ταξίδια στο εξωτερικό, κυρίως σε ανατολικές χώρες και χώρες με χαμηλά υγειονομικά επίπεδα).

 

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το