Μισό και πλέον αιώνα μετά την παρουσία του στην Κύπρο, όπου υπηρέτησε ως κυβερνήτης του παράκτιου περιπολικού «Λεβέντης» με το βαθμό του έφεδρου ανθυποπλοίαρχου, ο πρώην βουλευτής Μαγνησίας κ. Ιωάννης Αντωνόπουλος αποφάσισε να γράψει για όσα βίωσε στη Μεγαλόνησο από το καλοκαίρι του 1964 μέχρι τον Οκτώβριο του 1965. Ο ευπατρίδης πολιτικός πρόσφατα ολοκλήρωσε τη συγγραφή του βιβλίου «Η δράσις του Π/Π Λεβέντης στην Κύπρο», επιχειρώντας να φωτίσει από τη δική του πλευρά τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο πολύπαθο νησί μία δεκαετία πριν από την εισβολή του Αττίλα.
Κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι τα δραματικά γεγονότα που έγιναν στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1964, με αποκορύφωμα τις συμπλοκές στον τουρκοκυπριακό θύλακα που δημιουργήθηκε στις περιοχές της Μανσούρας και των Κόκκινων. Στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις ο φόρος αίματος για την Ελλάδα υπήρξε βαρύς, με τις απώλειες που υπήρξαν ανάμεσα στο πλήρωμα από το περιπολικό «Φαέθων» μετά από τη φονική επίθεση της τουρκικής αεροπορίας.
Ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο δίοπος αρμενιστής Νικόλαος Καπαδούκας από τη Γλώσσα Σκοπέλου, ο οποίος έπεσε νεκρός από τα πυρά των τουρκικών αεροσκαφών F-100, όταν εκείνα έσπευσαν να υποστηρίξουν τις θέσεις των Τουρκοκυπρίων. Θυμίζουμε πως λίγα χρόνια αργότερα, μετά από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στο νησί των Β. Σποράδων τοποθετήθηκε προτομή του πεσόντα ναύτη, με δαπάνη των ανδρών του Βασιλικού Ναυτικού που συνυπηρέτησαν με τον Καπαδούκα στην Κύπρο το 1964 και της τότε Κοινότητας Γλώσσας (τα αποκαλυπτήρια έγιναν παρουσία του τότε υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Ανδρέα Ζαΐμη).
Η εξιστόρηση του βιβλίου ξεκινάει με την άφιξη του Ιωάννη Αντωνόπουλου στην Κύπρο, όπου ταξίδεψε με πλαστό διαβατήριο. Είχε το ψευδώνυμο Γεωργιάδης, υποτίθεται δικηγόρος από την Αμμόχωστο, προκειμένου να κυκλοφορεί ανεμπόδιστα επί κυπριακού εδάφους. Με το πλοίο της γραμμής έφτασε αρχικά στη Λεμεσό, ενώ στη συνέχεια μετέβη στη Λευκωσία και ανέλαβε επίσημα καθήκοντα.
Το γεγονός ότι δόθηκε πλαστό διαβατήριο στον πρώην βουλευτή, όπως και σε όλους τους άνδρες, οι οποίοι βρέθηκαν εθελοντικά στην Κύπρο στις αρχές της δεκαετίας του 1960, έχει την εξήγησή του. Τον Απρίλιο του 1964 στη Μεγαλόνησο στάλθηκε κρυφά η περίφημη «αόρατη στρατιά», η ελληνική μεραρχία, η οποία στελεχώθηκε από άνδρες του Ελληνικού Στρατού. Λόγω των περιορισμών που απέρρεαν από τις Συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, η ελληνική μεραρχία μετέβη μυστικά στην Κύπρο επί πρωθυπουργίας του Γεώργιου Παπανδρέου. Ενίσχυσε την Εθνική Φρουρά της Κύπρου μέχρι και το Δεκέμβριο του 1967, όταν και ανακλήθηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών. Ένα μήνα νωρίτερα είχε προηγηθεί η αιματηρή συμπλοκή στο χωριό Κοφίνου στην επαρχία Λάρνακας ανάμεσα σε δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς υπό τις διαταγές του Γρίβα και των Τουρκοκυπρίων. Η συγκεκριμένη επιχείρηση προκάλεσε την έντονη αντίδραση Αμερικανών και Βρετανών και οδήγησε σε πολιτική κρίση, αλλά η αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων άφησε έκθετη την Κύπρο σε ενδεχόμενη τουρκική εισβολή, η οποία τελικά έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 1974.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο συγγραφέας θυμάται λεπτό προς λεπτό τις περιπολίες της ακταιωρού «Αρίων», η οποία μετονομάστηκε σε «Λεβέντης» προς τιμήν του δωρητή βιομήχανου Αναστάσιου Λεβέντη, στις ακτές της Βόρειας Κύπρου. Η παραβολή του ημερολογίου από το πλοίο, το οποίο υπό τις διαταγές του κ. Αντωνόπουλου κατέγραψε 550 ώρες υπηρεσίας εν πλω διανύοντας 11.000 ναυτικά μίλια, αποκαλύπτει όλα όσα βίωσε τότε ως κυβερνήτης του Π/Π «Λεβέντης». Ανέλαβε κυβερνήτης στις 24-10-1964, κατόπιν εντολής του τότε διοικητή της Ναυτικής Δύναμης Κύπρου, αντιναυάρχου Πέτρου Αραπάκη. Το πλήρωμα του περιπολικού αποτελούνταν από δύο αξιωματικούς, 32 υπαξιωματικούς και ναύτες, ενώ πλαισιωνόταν από έναν βατραχάνθρωπο των ΟΥΚ, που είχαν σταλεί επίσης στην Κύπρο. Οι περιπολίες της ακταιωρού υπό τη διοίκηση του Ι. Αντωνόπουλου συνεχίστηκαν μέχρι τις 29-10-1965, όταν και παρέδωσε τη διακυβέρνηση του πλοίου στον ανθυποπλοίαρχο Α. Ναξάκη.
Για τα γεγονότα του 1964 ο συγγραφέας προσέφυγε στα βιβλία των αντιναύαρχων «Το πολεμικό ναυτικό στην Κύπρο» του Γεώργιου Δημητρόπουλου και «Το τέλος της σιωπής» του Πέτρου Αραπάκη. Ειδικά από τον τελευταίο παραθέτει ενδιαφέροντα αποσπάσματα με τις κρίσεις του τότε Ναυτικού Διοικητή Κύπρου, ενώ ο κ. Αντωνόπουλος στο πόνημά του συμπεριέλαβε επίσης μία σειρά ερωτήσεων στον ύπαρχο του «Αρίωνα», τον έφεδρο σημαιοφόρο Δημοσθένη Ξανθόπουλο.
Τέλος, ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανάλυση του Ιωάννη Αντωνόπουλου για το Κυπριακό ζήτημα. Σκιαγράφησε την προσωπικότητα του Αρχιεπίσκοπου Μακάριου, του στρατηγού Γεώργιου Γρίβα και τη δράση του με την ΕΟΚΑ Β’, αλλά και των υπόλοιπων πρωταγωνιστών του εθνικού ζητήματος της Κύπρου, που κορυφώθηκε με το δράμα της εισβολής το 1974. Η αφήγησή του περιλαμβάνει περιστατικά, όπως την οργισμένη απάντηση του Καραμανλή στον Μακάριο κατά τη σύσκεψη του Λονδίνου το 1959, που φανερώνουν το έντονο παρασκήνιο μεταξύ Αθηνών και Λευκωσίας. Ο κ. Αντωνόπουλος παραθέτει τις απόψεις του για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκεί, σε μία ταραγμένη περίοδο για τους Κύπριους, με τον ίδιον να συνεισφέρει στον αγώνα τους, ο οποίος όμως δυστυχώς δεν δικαιώθηκε ποτέ.