Ελλάδα

Δίνει χρόνο στην κυβέρνηση να… περάσει τα σκληρά μέτρα

mitsotakis

Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη. Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική είναι ο θόρυβος πριν από την ήττα, λέει ο Κινέζος θεωρητικός της στρατηγικής, Σουν Τζου. Και μπορεί στη ΝΔ να μη γίνονται… πολεμικά συμβούλια, αλλά οπωσδήποτε η αποτελεσματική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ένας στόχος.

Εκείνο που επίσης έχει σημασία είναι η ανασύνταξη δυνάμεων και η εκμετάλλευση των αδυναμιών του αντιπάλου. Ετσι, η νέα ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας έχει κάθε λόγο να προσανατολίζεται στην άσκηση αντιπολίτευσης που θα δίνει χρόνο στη σημερινή κυβέρνηση για να αποκαλυφθεί ενδεχόμενη πολιτική αδυναμία της να διαχειριστεί τις κρίσιμες καταστάσεις που διέρχεται η χώρα.

Ταυτόχρονα, όσο κι αν μια πρώτη εκτίμηση δείχνει την τακτική αυτή παράλογη, η αλήθεια είναι ότι η προσωρινή ενδυνάμωση της κυβέρνησης είναι αναγκαία, ώστε να μπορέσει αυτή να περάσει τα δύσκολα τεστ του Ασφαλιστικού και του Φορολογικού, για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να εκταμιευθεί η επόμενη δόση. Εξάλλου, η ανασύνταξη δυνάμεων για τον Κυριάκο Μητσοτάκη περνά υποχρεωτικά από το συνέδριο του Απριλίου και τη δρομολόγηση μιας σειράς αναγκαίων αλλαγών που δεν μπορούν να γίνουν αυτόματα, ούτε μέσα σε λίγες μέρες.

Τον τρόπο με τον οποίο έχει επιλέξει η Νέα Δημοκρατία να ενδυναμώσει προσωρινά τον ΣΥΡΙΖΑ τον έδειξε ο κ. Μητσοτάκης την περασμένη Τρίτη, στη Βουλή. Με «σκληρό ροκ», χωρίς περιθώρια συναίνεσης, που οι έμπειροι γνωρίζουν πως έχει ως συνέπεια τη συσπείρωση εκείνου που δέχεται τη σκληρή επίθεση. Σε αυτήν την προσπάθεια εντάσσεται και η επικείμενη «Βαρουφακειάδα» που αναμένεται να συσπειρώσει τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, παραμονές της ψήφισης του Ασφαλιστικού και των τελικών «εξετάσεων» στους δανειστές πριν από την αξιολόγηση. Το «σκληρό ροκ», όμως, ο Κ. Μητσοτάκης θα το ξεδιπλώσει με τον δικό του τρόπο: Ασκώντας ανελέητη κριτική στον Αλέξη Τσίπρα και συγχρόνως καταθέτοντας προτάσεις που έχουν διπλό σκοπό: Πρώτον, να «χτίσει» την εικόνα μιας υπεύθυνης αντιπολίτευσης που δεν αρκείται σε καταγγελίες, αλλά προχωρεί και σε κατάθεση αντιπροτάσεων. Και δεύτερον, να αποδείξει στη «σιωπηλή πλειοψηφία της κοινωνίας», όπως είπε την Τρίτη ο κ. Μητσοτάκης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υιοθετήσει τις προτάσεις της ΝΔ γιατί θα τον οδηγήσουν σε πλήρη αποξένωση από την κοινωνική του βάση. Κλασικό παράδειγμα, η πρόταση Μητσοτάκη για ακύρωση των αυξήσεων στους δημοσίους υπαλλήλους.

Φίλοι και στελέχη της ΝΔ υποδέχονται στα κεντρικά γραφεία του κόμματος τον Κυριάκο Μητσοτάκη αμέσως μετά την εκλογή του. Λόγοι οικονομίας επιβάλλουν την αλλαγή έδρας του κόμματος.

Η στρατηγική του νεοεκλεγέντος «γαλάζιου» αρχηγού εξυπηρετεί και τις σχέσεις της ΝΔ με τους δανειστές: Το κουαρτέτο έχει δώσει διορία έως το καλοκαίρι για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, καθώς τότε η χώρα πρέπει να πληρώσει ληξιπρόθεσμες οφειλές της, ύψους 3,6 δισ. ευρώ. Σε περίπτωση που δεν έχει εκταμιευθεί η δόση, δηλαδή δεν έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, τότε το Grexit επανέρχεται δραματικά στο προσκήνιο. Για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, πρέπει να έχει περάσει το Ασφαλιστικό, να έχει ρυθμιστεί το Προσφυγικό -χωρίς να αποκλειστεί η χώρα από τη Συνθήκη Σένγκεν- με βάση την πρόταση Γιούνκερ και να έχει προχωρήσει η αναμόρφωση του Δημοσίου. Σε αυτό το τελευταίο ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε διάλογο-εξπρές κι ο πρωθυπουργός δέχτηκε. Οι δανειστές, όμως, γνωρίζουν τις δυσκολίες που έχει η κυβέρνηση να ανταποκριθεί σε αυτό το πακέτο μεταρρυθμίσεων μέχρι το καλοκαίρι. Το γνωρίζει και η εγχώρια αγορά, που ζητεί με δυνατή φωνή γρήγορη αξιολόγηση: την εβδομάδα που τελειώνει, το ζήτησε ρητά τόσο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, σε ανοικτές και κλειστές συναντήσεις του, αλλά και ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, Σταύρος Ιωάννου. Tο ίδιο ζητεί η 15νθήμερη ανάλυση της Πειραιώς. Στο μεταξύ, Φεβρουάριο και Μάρτιο πρέπει η χώρα μας να καταβάλει πάνω από 3,2 δισ. σε δανειακές υποχρεώσεις.

Μέτρα και κόστος
Ηδη έχει διαμορφωθεί ένα ευρωπαϊκό μέτωπο εναντίον της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης, που αποτελείται από τις κυβερνήσεις της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Σλοβενίας, της Σλοβακίας, της Σουηδίας, της Δανίας και της Φινλανδίας. Αυτό το μέτωπο επιτρέπει στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να εμφανίζεται ενίοτε ως «διαιτητής» ανάμεσα στους Γάλλους, τους Κύπριους και τους Ελληνες από τη μια, και στο μέτωπο από την άλλη. Αρα, η ΝΔ αντιπολιτεύεται σκληρά, αλλά φιλοευρωπαϊκά, καλλιεργώντας τις σχέσεις της με τους δανειστές και ποντάροντας στη συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ για να αντέξει στις πολυεπίπεδες πιέσεις και να περάσει τα επώδυνα μέτρα, εισπράττοντας φυσικά το αντίστοιχο πολιτικό κόστος.

Ωστόσο, ο κ Μητσοτάκης αναμένει και άλλα οφέλη από αυτήν την αντιπολιτευτική του στρατηγική: Πρώτον, απευθύνεται όχι μόνο στο 40% που ψήφισε «ναι» στο δημοψήφισμα, αλλά και σε εκείνο το κομμάτι του «όχι», που δεν είναι ιδεοληπτικά προσηλωμένο σε αριστερά στερεότυπα του παρελθόντος, πάντως δίσταζε έως τώρα να «τείνει ευήκοον ους» στη ΝΔ λόγω της αναχρονιστικής της φυσιογνωμίας. Στελέχη του ενδιάμεσου χώρου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν εκδηλώσει την προτίμησή τους σε έναν από τους δύο διαμορφούμενους πόλους, και στη Συγγρού θεωρούν ότι η κατανομή αυτών των προσωπικοτήτων ευνοεί τη ΝΔ, όπως την ευνοεί και η διατήρηση δυνάμεων περί τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, που συγκαταλέγεται στο «ευρωπαϊκό τόξο», άρα προνομιακά αποτελεί συνομιλητή της ΝΔ. Στον καιρό που θα κριθεί κατάλληλος αναμένεται να ανακοινωθούν συνεργασίες ή και προσχωρήσεις που ήδη από τώρα κυοφορούνται. Με δυο λόγια το πολιτικό σκηνικό αναδιατάσσεται και η ΝΔ εργάζεται ώστε να αποκομίσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη από αυτή την αναδιάταξη. Ομως σε περίπτωση που έχουμε στο αμέσως επόμενο διάστημα ραγδαίες εξελίξεις, ίσως η αναδιάταξη ανασταλεί.

Σε ποιους απευθυνεται
Η αντιπολιτευτική τακτική του Κ. Μητσοτάκη απευθύνεται όχι μόνο στο 40% που ψήφισε «ναι» στο δημοψήφισμα, αλλά και σε εκείνο το κομμάτι του «όχι», που δίσταζε έως τώρα να «τείνει ευήκοον ους» στη ΝΔ λόγω της αναχρονιστικής της φυσιογνωμίας.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ
Συνέδρια, πρόγραμμα και εκσυ­γχρο­νισμός της ΝΔ

Ακόμα ένα όφελος που θα προσπορίσει στον κ. Μητσοτάκη η παράταση τουλάχιστον έως το καλοκαίρι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ο πραγματικός εκσυγχρονισμός του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Το συνέδριο του κόμματος είναι προγραμματισμένο για τα μέσα Απριλίου και πρέπει να προηγηθεί συνέδριο της ΟΝΝΕΔ, παρά τις αντιδράσεις της σημερινής της ηγεσίας. Χρειάζεται ένα μικρότερο οργανωτικό σχήμα έως τότε, που θα παρουσιαστεί και θα αποφασιστεί η νέα κομματική αρχιτεκτονική, η οποία βέβαια θα υπηρετηθεί από νέα, άφθαρτα πρόσωπα, που με τη σειρά τους πρέπει να ανευρεθούν στην κοινωνία και να πειστούν να στρατευθούν στην εκστρατεία Μητσοτάκη για «αλλαγή της παρακμιακής πορείας του τόπου».

Στο μεταξύ, πρέπει να εκπονηθεί ένα ρεαλιστικό και συγχρόνως φιλόδοξο πρόγραμμα, η ΝΔ να μετακομίσει σε πιο οικονομικά κεντρικά γραφεία και συγχρόνως να ασκείται στη Βουλή η αποφασισμένη σκληρή αντιπολίτευση. Ολα αυτά χρειάζονται χρόνο. Στο συνέδριο η μεγάλη συζήτηση προγραμματίζεται να γίνει για το πώς θα οργανωθεί το κόμμα ώστε να απευθύνεται πειστικά στο σύνολο της κοινωνίας. Ιδεολογικές αναζητήσεις χωρίς τέλος αναμένεται να αποφευχθούν.

Στη νέα στρατηγική της εντάσσεται η απροθυμία της ΝΔ να ψηφίσει τον εκλογικό νόμο που κυκλοφορεί μέσω διαρροών η κυβέρνηση, αλλά συνδέει την αλλαγή εκλογικού συστήματος με τη συνταγματική αναθεώρηση. Παράλληλα, στη Συγγρού δυναμώνουν οι φωνές που ζητούν επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ για προσωρινή συσπείρωση και μεσοπρόθεσμη αποδόμηση, αλλά όχι και στους ΑΝΕΛ, καθώς εκεί η Συγγρού θέλει χαλάρωση από τώρα, ώστε να μην αποτελεί ισχυρό παράγοντα, όταν η ΝΔ αρχίσει την αμφίπλευρη διεύρυνσή της.

Περί ηθικού πλεονεκτήματος
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παράλληλα με το ξεδίπλωμα αυτής της πολυεπίπεδης στρατηγικής του, έχει αποφασίσει να παραμείνει ανυποχώρητος στη σκληρή κριτική του σε ένα θέμα: στην αποδόμηση του λεγόμενου «ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς». Θέλει να «απενοχοποιήσει» την Κεντροδεξιά στα μάτια της κοινής γνώμης, κι αυτή η προσπάθεια απαιτεί πρώτα από όλα την αποδόμηση του «ηθικού πλεονεκτήματος» του αντιπάλου. Η υπόθεση του Ιάσονα Σχινά-Παπαδόπουλου ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να προωθήσει και αυτόν τον στόχο του.

Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης θεωρεί δυο θέματα ως κρίσιμους παράγοντες για τη στρατηγική του: το πόσο θα κινητοποιήσει την οικονομία ο αναπτυξιακός νόμος που θα φέρει η κυβέρνηση (στη Συγγρού κρατούν μικρό καλάθι) και το χρονικό σημείο που θα επιλέξει ο πρωθυπουργός να προχωρήσει σε ανασχηματισμό. Εκεί θα φανεί αν τελικά «στερεύουν οι δυνάμεις της κυβερνητικής Αριστεράς». Ειδικά εάν στον ανασχηματισμό αντικατασταθεί μέρος ή το σύνολο του οικονομικού επιτελείου, στη Συγγρού θυμίζουν ότι στο παρελθόν κανένα κόμμα που ως κυβέρνηση άλλαξε το οικονομικό επιτελείο δεν κέρδισε τις εκλογές που ακολούθησαν. Ο εκ των αντιπροέδρων του κόμματος Κωστής Χατζηδάκης έχει ίδια πείρα.

Πηγή www.ethnos.gr

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το