Σύσκεψη της Γραμματείας Μαγνησίας του ΠΑΜΕ πραγματοποιήθηκε σήμερα με τη συμμετοχή συνδικαλιστών του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα. Θέμα της σύσκεψης ήταν η κλιμάκωση των δραστηριοτήτων ενάντια στο Ασφαλιστικό της κυβέρνησης. Ομιλητής στη σύσκεψη ήταν ο Αποστόλης Ριζόπουλος.
Απόσπασμα από την εισήγηση:
«Όσα αντιδραστικά μέτρα προβλέπει το νέο αντιασφαλιστικό σχέδιο και που οι εργαζόμενοι με τους αγώνες και τις απεργίες τους τα πέταξαν από το παράθυρο τα προηγούμενα χρόνια, σήμερα η νέα κυβέρνηση τα φέρνει στην πιο επιθετική μορφή τους, από τη μπροστινή πόρτα με το μανδύα της ισότητας και της δικαιοσύνης και προκατασκευασμένα στοιχεία, χρησιμοποιώντας την ίδια γλώσσα, τα ίδια επιχειρήματα, τις ίδιες μεθόδους με τους προκατόχους της.
Η σφοδρότητα της επίθεσης στο ασφαλιστικό δεν αφήνει κανέναν κλάδο ανέγγιχτο. Χτυπά τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων, εργαζόμενων με μπλοκάκια, αγροτών, ελεύθερων επαγγελματιών, επιστημόνων! Χτυπά ιδιαίτερα τους νέους και τους χαμηλοσυνταξιούχους!
• Στέλνει τους εργαζόμενους στα 67 χρόνια ή στα 40 χρόνια δουλείας μέσα στην τάξη.
• Φέρνουν ένα νόμο – πακέτο που περιέχει όλους τους προηγούμενους αντιασφαλιστικούς νόμους στην πιο επιθετική τους μορφή με όλες τις μειώσεις που έχουν τσακίσει το λαϊκό εισόδημα μαζί με νέες δυσβάσταχτες. Αξιοποιούν και επεκτείνουν προς το χειρότερο το ν. 3863 Λοβέρδου – Κουτρουμάνη.Νομοθετούν νέο τρόπο υπολογισμού, δηλαδή μόνιμο μηχανισμό μειώσεων συντάξεων και παροχών. Σπάει τη σύνταξη σε Εθνική και αναλογική. Δίπλα στην Εθνική σύνταξη των 384€ που θα δίνεται και αυτή υπό προϋποθέσεις, θα «χτίζεται» η αναλογική σύνταξη η οποία θα βασίζεται μόνο στις εισφορές των εργαζομένων, ανάλογα με τα χρόνια δουλειάς και το μισθό. Η σύνταξη θα υπολογίζεται στο σύνολο του εργασίμου βίου, και όχι για την τελευταία 5ετία, με τους μισθούς σήμερα να παραμένουν στα άθλια επίπεδα των 586 και των 511 ευρώ. Το ποσοστό αναπλήρωσης συρρικνώνεται με αποτέλεσμα μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις. Για 35 χρόνια Ασφάλισης π.χ. φτάνει στο 38,68%, όταν στο ισχύον σύστημα έφταναν το 70% και στον Ν3863/2010 το 45,85%. Στην περίπτωση 15ετίας, που είναι σήμερα το όριο για να βγει κάποιος στη σύνταξη (4.500 ένσημα), το ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης θα είναι μόλις 12%.Εδώ μιλάμε για τη σφαγή των νέων εργαζομένων, των συναδέλφων που μπαίνουν στην εργασία σε μεγαλύτερη ηλικία στα 35 και 40 τους χρόνια.Τι μέρες ασφάλισης θα έχει σε 20-30 χρόνια ο σημερινός 20αρης-30αρης-40ρης που μαστίζεται από την ανεργία που έχει ριζώσει στο 25% και αφορά σταθερά περίπου 1.5εκατ εργαζόμενους; Τι μέρες ασφάλισης θα έχει ένας εργάτης στον κλάδο των κατασκευών, στην οικοδομή, στον κλάδο του μετάλλου, στη ναυπηγική βιομηχανία που σήμερα λειτουργούν με μεροκάματα στη χάση και στη φέξη, με κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης των Επιμελητηρίων και άλλων φορέων; Τι μέρες ασφάλισης θα έχει ένας εργαζόμενος σε ξενοδοχεία, σε καφετερίες, στον κλάδο του επισιτισμού-τουρισμού όταν κυριαρχεί η μαύρη-ανασφάλιστη εργασία και η εποχικότητα; Τι μέρες ασφάλισης θα έχει ένας εργαζόμενος στις δημοσκοπικές εταιρείες, στα σύγχρονα γκέτο των τηλεφωνικών κέντρων και των εισπρακτικών εταιρειών όταν εργάζονται με σύμβαση μήνα ακόμα και μέρας; Τι μέρες ασφάλισης θα έχει μια εργαζομένη στον κλάδο του εμπορίου, πρωταγωνιστικό κλάδο στη μερική απασχόληση, στα 3ωρα και στα 4ωρα; Τι μέρες ασφάλισης θα έχει ο 5μηνιτης του ΟΑΕΔ όταν έχει 125 μέρες ασφάλισης ανά 2 έτη ;
• Για παράδειγμα ένας εργαζόμενος που εργάζεται περίπου 7 μήνες το χρόνο και κολλάει 25 ένσημα το μήνα (150 το χρόνο) και έχει μέσο μισθό το 800€, θα χρειαστεί 30 χρόνια δουλειάς για εξασφαλίσει το όριο των 4500 χιλιάδων ενσήμων και να πάρει αναλογική σύνταξη 96€!!!Η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη για τους εργαζόμενους σε Προγράμματα ΕΣΠΑ, Voucher, 5μηνα κ.τ.λ. για τους οποίους κράτος και εργοδοσία δεν καταβάλλουν ούτε 1 € για σύνταξη.
• Οι μειώσεις θα είναι μεγάλες και για τους νυν συνταξιούχους, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν ήδη υποστεί 40% μειώσεις, μέσω του επανυπολογισμού των συντάξεων για τους οποίους από το 2018 και μετά δεν θα ισχύει η προσωπική διαφορά. Η προσωπική διάφορα που θα δίνεται στους παλιούς και αυτό υπό προϋποθέσεις με βάση το άρθρο 48, είναι το τυράκι των πρώτων 3 ετών για να μη προκληθούν μεγαλύτερες αντιδράσεις.
• Για αυτούς που θα βγουν στη σύνταξη μετά την 1ηΓενάρη 2016 οι μειώσεις υπολογίζονται από 5% έως 30%.
• Οι επικουρικές συντάξεις κυριολεκτικά μπαίνουν σε πορεία εξαφάνισης. Το ποσοστό αναπλήρωση ορίζεται σε 0,45% για κάθε χρόνο Ασφάλισης. Δηλαδή, για να πιάσει κάποιος το προηγούμενο ποσοστό αναπλήρωσης που ήταν 20%, θα πρέπει να δουλεύει 44,5 χρόνια!!!
• Καταργείται το ΕΚΑΣ μέχρι το τέλους του 2019 και μπαίνει μαχαίρι στις αναπηρικές συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα. Για το ΕΚΑΣ υπάρχει δραστική μείωση των δικαιούχων μέχρι την πλήρη κατάργηση του επιδόματος το 2019. Τα νέα εισοδηματικά κριτήρια που μπαίνουν πετούν περίπου 60.000 συνταξιούχους εκτός επιδόματος. Η μείωση σε κάθε κλίμακα των δικαιούχων του ΕΚΑΣ πέφτει κατά 500 ευρώ δηλαδή περίπου 50 ευρώ κάθε μήνα, σε περίοδο συνεχούς τσεκουριού στις συντάξεις. Επίσης παγιώνεται το 65ο έτος για να είναι κάποιος δικαιούχος με βάση την ηλικία.
• Προβλέπεται νέα μείωση των εφάπαξ κατά 10%. Στις συσσωρευμένες αιτήσεις 5ετίας που υπάρχουν και περιμένουν όπως αντίστοιχα και στις επικουρικές συντάξεις, ο υπολογισμός τους θα γίνεται με βάση τον νέο τρόπο, δηλαδή προβλέπονται νέες μειώσεις.
• Δημιουργείται ένα υπέρ-Ταμείο που ενσωματώνει όλα τα Ταμεία κύριων συντάξεων, εφάπαξ, παροχών σε χρήμα λόγω ασθένειας ή άλλα βοηθήματα. Οι εργαζόμενοι ξέρουν καλά τι φέρνουν αυτές οι ενοποιήσεις: αποψίλωση όλων των παροχών προς τους ασφαλισμένους που έδιναν μέχρι τώρα τα Ταμεία, με τη δημιουργία νέων κανονισμών παροχών. Για τις αναπηρικές συντάξεις υπάρχουν νέες σημαντικές μειώσεις. Πχ προβλέπεται για τους συνταξιούχους που λαμβάνουν μειωμένη σύνταξη λόγω αναπηρίας με ποσοστό 67% έως και 79,9% χορήγηση του 75% της εθνικής σύνταξης δηλαδή 270 ευρώ, και με ποσοστό από 50% έως και 66,99% εθνική σύνταξη στο 50% αυτής δηλαδή 192 ευρώ. Το υπόλοιπο ποσό θα είναι η αναλογική σύνταξη εφόσον υπάρχει. Δηλαδή, αν κάποιος εργαζόμενος έχει εργατικό ατύχημα ή μείνει ανάπηρος και είναι ανίκανος για εργασία μετά από 15 χρόνια δουλειάς, η σύνταξη του μετατρέπεται σε προνοιακό επίδομα.
• Χαρίζουν όλα τα κλεμμένα και λεηλατημένα από τα κουρέματα, τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, την εισφοροδιαφυγή του κεφαλαίου.
• Βγάζουν στο σφυρί τα περιουσιακά στοιχεία των ταμείων για να πληρώσουν τους δανειστές «στην ώρα τους» όπως έκαναν και με τα λεφτά των ταμείων.
Η κοινωνική ασφάλιση δε μας χαρίστηκε, δε μας παραχωρήθηκε. Το ασφαλιστικό για εμάς δεν είναι πράξεις, δεν είναι πίνακες εσόδων-εξόδων σε λογιστικά βιβλία. Είναι η ζωή μας και γι’ αυτό δεν παζαρεύεται! Τα εκατομμύρια των εργαζομένων σε όλον το κόσμο κατέκτησαν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα δια πυρός και σιδήρου, με αιματηρούς πολύχρονους αγώνες για να μην πεθαίνουν σαν το σκυλί στ’ αμπέλι, για να έχουν ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, για να έχουν προστασία στον επαγγελματικό κίνδυνο, στις σκαλωσιές, στα ορυχεία, στις μηχανές αλλά και προστασία απ’ τις επαγγελματικές ασθένειες ιδιαίτερα σε ανερχόμενους κλάδους. Διεκδίκησαν και κατέκτησαν με τους αγώνες τους το ασφαλιστικό σύστημα να διευρύνει το πλέγμα προστασίας τους ώστε μετά τον εργάσιμο βίο να υπάρχει προστασία και αξιοπρεπής ζωή μέσω των συντάξεων, να υπάρχει συνολική κάλυψη και φροντίδα της εργατικής-λαϊκής οικογενείας, το δικαίωμα και η προστασία της μητρότητας, η ασφάλιση των παιδιών, τα προνοιακά επιδόματα για πιο ευπαθείς ομάδες.
Οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να έχουν την ακριβώς αντίθετη επιλογή από το κεφάλαιο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από την αγωνιστική απάντηση για να μην περάσουν οι επιδιώξεις της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της ΕΕ, να μην πληρώσουν για πολλοστή φορά τις συνέπειες της κρίσης, τη λεηλασία των ταμείων που δεν έγινε με δική τους ευθύνη.
Από αυτήν την άποψη το ζήτημα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος δεν είναι λογιστικό όπως αναφέρουν τα κόμματα που στηρίζουν τον καπιταλισμό και την ΕΕ, αλλά πολιτικό και ταξικό. Είναι σύγκρουση τάξεων, ταξικών συμφερόντων, διαφορετικών δρόμων ανάπτυξης. Ο ένας δρόμος εμποδίζει κάθε ικανοποίηση ακόμα και των πιο βασικών λαϊκών αναγκών που σήμερα πολλαπλασιάζονται και ο άλλος, ο πιο δύσκολος που απαιτεί ρήξεις και συγκρούσεις φωτίζει τη διέξοδο.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Η λογική «το ταμείο μου», η «κατηγορία μου», ο διαχωρισμός του Δημοσίου με τον Ιδιωτικό τομέα, οι διαχωρισμοί νέοι-παλιοί ασφαλισμένοι που στόχο είχαν τη διαίρεση, σήμερα εκλείπουν προς αρνητική κατεύθυνση. Τα μέτρα μας αφορούν όλους!
Η αναβαθμισμένη αναβίωση όρων και χαρακτηρισμών που ενισχύουν τη διαίρεση πχ «υψηλές και χαμηλές συντάξεις», «προνομιούχοι και μη», «νέοι-παλιοί», βρίσκεται σε ένταση και πρέπει να αποκρουστεί.
Όπως σε όλα τα ζητήματα η πραγματική αντίθεση δε βρίσκεται ανάμεσα στους εργαζόμενους αλλά στην αντίθεση εργαζομένων-μονοπώλια. Ότι τέχνασμα και αιτιολογία χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τα βάρβαρα μέτρα που έρχονται, δεν πρέπει να αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να ζουν αξιοπρεπώς τόσο κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου τους όσο και όταν βγαίνουν εκτός παραγωγής. Δε μπορεί η αξιοπρέπεια τους να καθορίζεται από τους δείκτες της οικονομίας, από τις επενδύσεις, από τζογαρίσματα, από τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Φίλες και φίλοι,
To ΠΑΜΕ καλεί σήμερα σε αγώνα και πάλη για την ανακούφιση του εργαζόμενου λαού από τις συνέπειες της κρίσης, για την αναπλήρωση των απωλειών του. Καλεί κάθε εργάτη ξεχωριστά να πάρει θέση, ατομική ευθύνη καθώς από τη στάση και τη δράση του καθένα μας, από την οργάνωση και τη συμμετοχή μας στους αγώνες, εξαρτάται η έκβαση της αναμέτρησης.
Ταυτόχρονα όμως το ΠΑΜΕ αναδεικνύει την πρόταση για ένα διαφορετικό δρόμο εξέλιξης και ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, που στηρίζεται στην αντίληψη ότι παραγωγός του πλούτου είναι ο εργαζόμενος και επομένως πρέπει να είναι και ο μοναδικός αποδέκτης του. Αυτό απαιτεί πλήρη σύγκρουση, δηλαδή ο λαός να έρθει σε αντιπαράθεση και ρήξη με το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια.
Θεωρούμε την ασφάλιση δικαίωμα! Εκτιμάμε πως σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες, λόγω της ασύγκριτα υψηλότερης παραγωγικότητας σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες, να μειωθούν δραστικά τα όρια συνταξιοδότησης και ο χρόνος εργασίας (60 χρόνια για τους άνδρες-55 για τις γυναίκες, 55-50 για τα ΒΑΕ αντίστοιχα), να αυξηθούν ταυτόχρονα οι μισθοί, οι συντάξεις, να διευρυνθούν οι παροχές Υγείας, Πρόνοιας, τα κοινωνικά δικαιώματα.
Το ΠΑΜΕ, οι δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνει, αγωνίζονται για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, για την οικοδόμηση ενιαίου συστήματος που περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης της υγείας, τις παροχές και υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας. Είμαστε ριζικά αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης, όπως επίσης διαφωνούμε με τη δραστηριότητα ασφαλιστικών εταιριών σε τομείς που καλύπτει η κοινωνική ασφάλιση.
Με πυρήνα αυτήν τη θέση, απλώνουμε ένα δίχτυ αιτημάτων που καλούμε τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους, τις γυναίκες, τους ανέργους, λαϊκά στρώματα με τις αντίστοιχες συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους μαζικούς φορείς να υιοθετήσουν. Και όχι απλά να υιοθετήσουν αλλά μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες να εμπλουτιστούν, να διορθωθούν και να γίνουν δράση παντού, ώστε να αποτραπεί το νέο έγκλημα.
Δε μπορεί σήμερα να υπάρχει αίτημα που θα βρίσκεται πιο κάτω από την αναπλήρωση όλων των απωλειών σε δικαιώματα που εξανεμίστηκαν ολικώς ή μερικώς, από την αποκατάσταση της απώλειας των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτά για εμάς δεν είναι περασμένα-ξεχασμένα!
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι δεν πρέπει να δίνουν χώρο και χρόνο! Αυτόν τον δρόμο τον δοκιμάσαμε και είχε επώδυνα αποτελέσματα για εμάς και τα παιδία μας όλα τα προηγούμενα χρόνια, καθώς οι ανατροπές στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, δεν κόπασαν ποτέ. Κάθε αντιασφαλιστικός νόμος ενδυνάμωνε τους προηγούμενους χωρίς να τους καταργεί. Έτσι γίνεται και σήμερα!
Παράλληλα η κυβερνητική πρόταση εκτοξεύει τις ασφαλιστικές εισφορές για χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους σε αρκετούς κλάδους, καλώντας τους να δώσουν τεράστιες και εξωπραγματικές εισφορές ασφάλισης. Το νομοσχέδιο για την ασφάλιση αγκαλιά με τη φορολογία εισοδήματος, εξαναγκάζει χιλιάδες αυταπασχολούμενους να καταβάλλουν περίπου το 55%- 60% του εισοδήματός τους με λογικό αποτέλεσμα το κλείσιμο βιβλίων, της ανεργία, βούτυρο στο ψωμί των επιχειρηματικών ομίλων.
Για τους αγρότες το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει μεγάλη αύξηση των εισφορών, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών να μην μπορέσει ν ανταποκριθεί. Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, από το 2ο εξάμηνο του 2015 ξεκινάει η σταδιακή αύξηση του συντελεστή των ασφαλιστικών εισφορών για σύνταξη, ο οποίος από 7% που είναι σήμερα θα φτάσει στο 20% το 2019.Επιπλέον, από το 2017 αυξάνεται η εισφορά για την υγεία από 2,5% στο 6,95%, ενώ θα υπάρχει και εισφορά 0,5% για την αγροτική εστία. Έτσι, η συνολική επιβάρυνση του αγρότη/κτηνοτρόφου για την ασφάλισή του θα είναι 27,45% στο ασφαλιστικό εισόδημά του το 2019.
Χρειάζεται τώρα να δυναμώσει η συζήτηση στους κλάδους, στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, στις γειτονιές, να αλλάξουν οι ταχύτητες. Να προχωρήσουν τα σωματεία σε έκτακτες γενικές συνελεύσεις, σε συσκέψεις, η συζήτηση για το ασφαλιστικό να γίνει επίκεντρο στους κλάδους. Με μέτωπο τις εργοδοτικές οργανώσεις, την κυβέρνηση και την ΕΕ, να μπουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες παντού με στάσεις εργασίας και συλλαλητήρια σε πόλεις.
Πρέπει να ανέβει ο συνολικά ο βαθμός οργάνωσης, η ένταση και η κλιμάκωση των αγώνων που θα στοχεύουν στην αποτροπή της νέας σφαγής, που θα βάζουν στο στόχαστρο τους επιχειρηματικούς ομίλους και το πολιτικό προσωπικό τους.
Να στηριχτούν οι αγώνες των αγροτών που βγαίνουν στις πλατείες, στα χωριά, στα μπλόκα από την επόμενη βδομάδα. Να στηριχτούν τα συλλαλητήρια σωματείων και συλλόγων απέναντι στη νέα σφαγή των δικαιωμάτων, τα συλλαλητήρια των συνταξιούχων σε όλες τις μεγάλες πόλεις που αποφάσισε χθες η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα συνταξιουχικών οργανώσεων όπως και τα συλλαλητήρια των φοιτητών και σπουδαστών με τις αντίστοιχες αποφάσεις από τους συλλόγους τους.
Την επόμενη βδομάδα το ΠΑΜΕ, στις 23 του Γενάρη, καλεί σε παλλαϊκά συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Να σημάνει γενικός ξεσηκωμός σε όλη τη χώρα. Να παρθούν από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, με Γ.Σ., συνεδριάσεις των Δ.Σ., των επιτροπών αγώνων και των λαϊκών επθτροπών αποφάσεις συμμετοχής!
Όλη αυτή η δραστηριότητα ανά κλάδο πρέπει να κορυφωθεί, να καταλήξει, να συγκλίνει στην επιτυχία της μεγάλης απεργίας, στις 4 του Φλεβάρη, που θα στείλει μήνυμα στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση, στην ΕΕ. Να είναι απεργία με μαζική συμμετοχή, να πυροδοτήσει εξελίξεις.
Τις επόμενες μέρες πρέπει να φτάσει παντού το σύνθημα:
Διαλύουν την ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο
Πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο!»