Τοπικά

Συνεχίζουν τον αγώνα μετά από 54 ημέρες απεργίας οι εργαζόμενοι της ΒΙΣ (photos)”Θ”

Καθημερινά η ζωή περνάει στα τραπεζάκια που έχουν στηθεί έξω από το εργοστάσιο
Καθημερινά η ζωή περνάει στα τραπεζάκια που έχουν στηθεί έξω από το εργοστάσιο

Αφημένοι στην τύχη τους και χωρίς κανένας να ασχολείται μαζί τους, καθώς μέχρι και ο Δήμος Βόλου αρνήθηκε να εκδώσει για τα… μάτια ένα ψήφισμα συμπαράστασης, οι 180 εργαζόμενοι στη ΒΙΣ δίνουν αγώνα όχι μόνο για να επιβιώσουν μετά από 54 ημέρες απεργίας, αλλά και αγώνα για να μη διασπαστούν.

Οι βουλευτές όλων των κομμάτων στο Νομό δεν κινητοποιούνται για τη ΒΙΣ, γεγονός που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στηλιτεύουν και το ΠΑΜΕ σταμάτησε τις επισκέψεις «γιατί αρνηθήκαμε να μπούμε κάτω από κομματική ομπρέλα», λένε οι ίδιοι.

Η εταιρεία τους ζήτησε να επιστρέψουν στην εργασία τους χωρίς να αποδέχεται κανέναν όρο και τους ξεκαθάρισε πως όταν ανοίξει το εργοστάσιο θα μετρήσει απώλειες, χωρίς να δεσμεύεται για νέο κύκλο απολύσεων.

Ήδη έχουν απολυθεί 8 άτομα και ακόμα 23 βρίσκονται υπό απόλυση. Μέσα στο εργοστάσιο έχει αναρτηθεί λίστα με τα ονόματά τους και ο ψυχολογικός πόλεμος είναι ισχυρότερος και από τα χρέη που συσσωρεύονται για 180 οικογένειες και είναι αδύνατον να πληρωθούν.

Για 180 άτομα τα δάνεια τρέχουν, οι λογαριασμοί «διπλώνουν», νοίκια μένουν απλήρωτα, παιδιά που σπουδάζουν δεν παίρνουν χρήματα από τους γονείς τους ούτε για τα απαραίτητα και η ζωή δεν συνεχίζεται όπως πριν.

Η μεγαλύτερη απεργία που έγινε ποτέ συνεχίζεται και αυτό που κινεί την περιέργεια είναι ότι κανείς δεν ασχολείται μαζί με τους 180 εργαζόμενους.

Βρεθήκαμε σε μια υπαίθρια συνέλευσή τους, με του ίδιους κουρασμένους, εξαντλημένους και κυρίως διασπασμένους. 40 άτομα μαζεύουν υπογραφές για να μπουν στο εργοστάσιο, αλλά δεν μπορούν να υλοποιήσουν την απόφαση, καθώς οι υπόλοιποι 140 αρνούνται.

Ο καιρός ευνοεί τη διαμαρτυρία και την κινητοποίηση έξω από το εργοστάσιο, όπου έχουν στηθεί τραπεζάκια, τέντες, καρέκλες, ωστόσο οι ώρες περνούν δύσκολα και ο καιρός σε λίγες ημέρες θα αλλάξει.

Μετά από μια νέα συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας την Παρασκευή, ο πρόεδρος του σωματείου κ. Στράτος Γαλλιόπουλος μεταβαίνει στο εργοστάσιο για να ενημερώσει τους συναδέλφους του.

Οι εργαζόμενοι βρίσκονται έξω από το χώρο του εργοστασίου και δεκάδες αγωνιούν για ένα νέο που θα επιτρέψει να ανοίξουν οι πόρτες για να δουλέψουν.

«Κανένα νέο δεν υπάρχει. Ο νομικός σύμβουλος της εταιρείας είναι αμετάπειστος. Μας  ζητεί να επιστρέψουμε χωρίς να αποδέχεται κανέναν όρο», είπε ο Στράτος Γαλλιόπουλος και επικράτησε παγωμάρα.

Ένας εργαζόμενος αναρωτήθηκε εάν ο όμιλος Φιλίππου θέλει να κλείσει το εργοστάσιο και επικράτησε πανικός. Εργαζόμενος που επιθυμεί να λήξει η απεργία, καθώς δεν βλέπει «φως» πουθενά αντέδρασε έντονα και αμέσως άνοιξε εκρηκτική συζήτηση, με ορισμένους να επιρρρίπτουν εμμέσως πλην σαφώς ευθύνες στο σωματείο για τη συνέχιση της απεργίας.

«Ψηφίσαμε και ψηφίσατε. Δεν αποφασίζουμε μόνοι μας σαν σωματείο. Η εταιρεία μέσω του δικηγόρου μας είπε καθαρά ότι δεν νοιάζεται και μας θεωρεί αναγκαίο κακό. Δεν μας θεωρούν ανθρώπους. Για μας βάση συζήτησης αποτελεί μόνο η αναστολή των απολύσεων και αν σας έλεγα πως πρέπει να σταματήσουμε την απεργία και να χαθούν 31 άνθρωποι έπρεπε να με λιντσάρετε», είπε ο πρόεδρος φανερά εκνευρισμένος.

«Η εταιρεία είναι ανάλγητη και κυνική και η πρότασή μου είναι να συνεχίσουμε. Βλέπετε πως είμαστε μόνοι, πως όλοι αδιαφορούν. Μια πόλη ολόκληρη δεν μας δίνει σημασία και είμαστε άνθρωποι που ζούμε και δουλεύουμε γι΄αυτή», τόνισε ο κ. Γαλλιόπουλος ενημερώνοντας ότι το σωματείο βρίσκεται σε επαφή με τον υπουργό Εργασίας, που θα καλέσει τον κ. Φιλίππου.

Πάντως η εταιρεία διαμήνυσε πως εάν ανοίξει το εργοστάσιο και διαπιστώσει ότι τα οικονομικά στοιχεία παρουσιάζουν υποχώρηση θα προχωρήσει και σε άλλες απολύσεις. Κανείς δεν είχε να κάνει καμία πρόταση μετά την ενημέρωση του προέδρου,  καθώς η στάση της εταιρείας έχει αιφνιδιάσει τους πάντες και όλοι βρίσκονται σε αναμονή. Μια αναμονή που τους εξοντώνει και σε αυτό «ποντάρει» και η εργοδοσία.

Ο Γιώργος Πατσής, 42 ετών, βλέπει το δρόμο της ανεργίας μετά από 20 χρόνια στη ΒΙΣ
Ο Γιώργος Πατσής, 42 ετών, βλέπει το δρόμο της ανεργίας μετά από 20 χρόνια στη ΒΙΣ

Ο Γιώργος Πάτσης είναι απολυμένος. Έχει δει το όνομά του να αναρτάται σε λίστα των υπό διωγμό εργαζομένων.

«Είμαι 42 χρόνων και δουλεύω 20 χρόνια στη ΒΙΣ. Εδώ μεγαλώσαμε, εδώ περάσαμε τη ζωή μας όλη. Σήμερα δεν υπάρχει μέλλον και δουλειά για κανέναν. Μας πέταξαν σα να ήμασταν ένα τίποτα», είπε ο Γιώργος Πάτσης, πατέρας ενός παιδιού.

Ο Παντελής Νταλίκας δηλώνει πως δεν μπορούν οι συνάδελφοί του να μείνουν στο δρόμο και οι υπόλοιποι… αμέριμνοι να εργάζονται
Ο Παντελής Νταλίκας δηλώνει πως δεν μπορούν οι συνάδελφοί του να μείνουν στο δρόμο και οι υπόλοιποι… αμέριμνοι να εργάζονται

Ο Παντελής Νταλίκας δεν είναι απολυμένος, ούτε συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τους υπό απόλυση, αλλά δεν διανοείται πως είναι δυνατόν να αφεθούν στην τύχη τους 31 άνθρωποι.

«Μας συνδέει με τους συναδέλφους μας μια ζωή. Δεν μπορεί να είναι στο δρόμο και εμείς στη δουλειά. Η ζωή με την απεργία έχει εξελιχθεί σε δράμα γιατί δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για τα βασικά. Αλλά η αξιοπρέπειά μας είναι εξίσου σημαντική», είπε.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το