«Ζητείται οδηγός για ταξίδι με προορισμό απροσδιόριστο. Με όχημα επιλογής τον νου και καύσιμο τη φαντασία. Το όχημα πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση αξιοπρεπή, χωρίς κάγκελα, καθαρό και περιποιημένο. Αμοιβή η ελευθερία σου». Με τους παραπάνω στίχους ξεκινά το ποίημα του Αλέξανδρου Αγραφιώτη με τίτλο «Ζητείται οδηγός» και το οποίο βραβεύθηκε σε ποιητικούς διαγωνισμούς στην Κύπρο. Η αρχή έγινε το περασμένο καλοκαίρι, όταν απέσπασε αριστείο στον 1ο πανελλήνιο μαθητικό λογοτεχνικό διαγωνισμό, που διοργάνωσε ο Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων (ΕΠΟΚ) με θέμα «Κύπρος-Ελλάδα-Ιστορία και πολιτισμός, ένα ταξίδι στον χρόνο». Πρόσφατα ο 17χρονος Βολιώτης, ο οποίος είναι μαθητής στη γ’ τάξη του 1ου Λυκείου Βόλου, πήρε το 3ο βραβείο στον 6ο πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό που διεξήγαγε η Πνευματική Συντροφιά Λεμεσού.
Το βραβευμένο ποίημα του Αλέξανδρου Αγραφιώτη επιβεβαίωσε το ταλέντο του στο γράψιμο και κυρίως την κλίση του στην ποίηση. Αν και όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε, ετούτο προέκυψε τυχαία: «Θα έλεγα ότι είναι κάπως αστεία ιστορία. Το καλοκαίρι του 2016 ξεκίνησε όλο αυτό. Με βρήκε ο καθηγητής της έκθεσης, κ. Γιώργος Βουλγαρίδης, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στο σχολείο. «Είδα την έκθεσή σου στις εξετάσεις της α’ λυκείου. Γράφεις εξαιρετικά. Θέλω σε παρακαλώ, την επόμενη χρονιά να φέρεις κάτι λογοτεχνικό», μου είπε τότε. Ξαφνιάστηκα, αλλά κάθισα κι ασχολήθηκα. Νωρίτερα, ναι μεν διάβαζα αρκετά λογοτεχνικά βιβλία, αλλά με ποίηση δεν είχα καταπιαστεί ποτέ μου. Και πώς άρχισα να γράφω ποίηση; Έκανα κάποιες προσπάθειες αρχικά, τις έδειχνα στον καθηγητή μου, αφού έτσι βρήκα ένα τρόπο να εκφράζομαι. Ώστε κάποια στιγμή στο μάθημα της Ιστορίας, έπιασα τον εαυτό μου να συλλογίζεται. Πέντε λεπτά πριν χτυπήσει το κουδούνι, μου ήρθε μία ιδέα. Πήρα ένα χαρτί κι άρχισα να γράφω ένα κατεβατό, το έδειξα στον καθηγητή μου. Με ρώτησε εάν το είχα γράψει εγώ, κρίνοντας ότι ήταν επαγγελματικό και έπρεπε να πάρω μέρος σε διαγωνισμό. Κι έτσι έγινε».
Όπως τόνισε ο αριστούχος μαθητής, ο οποίος φέτος προετοιμάζεται για τις πανελλήνιες εξετάσεις, ώστε να περάσει στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, μέσα από την ποίηση του δόθηκε η ευκαιρία να αντικρίσει τον κόσμο με διαφορετική ματιά. Η φαντασία δείχνει να αποτελεί το… καύσιμο για τον ταλαντούχο Βολιώτη, όπως έγραψε και στο βραβευμένο ποίημά του, αλλά δεν στέκεται μόνο εκεί. «Για μένα παίζουν ρόλο πολλά άλλα πράγματα. Για παράδειγμα σκέφτομαι ήδη πολύ τι θα ήθελα να αφήσω σ’ αυτόν τον κόσμο. Είναι μια επιδίωξη. Από την άλλη, θέλω να ανακαλύψω τον κόσμο γύρω μου, γιατί συμβαίνουν τόσα πράγματα που μας περιβάλλουν. Το πρότυπό μου είναι ο καθολικός άνθρωπος, όπως ακριβώς συνέβαινε στην Αναγέννηση. Προσέγγιζαν τον κόσμο σαν μια ενιαία οντότητα και δεν έμεναν μόνο π.χ. στις τέχνες ή στις επιστήμες. Είχαν αντίληψη για τα πάντα. Με την ποίηση σκάβω βαθύτερα από την επιφάνεια και ανακαλύπτω απίστευτα πράγματα», πρόσθεσε, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί επίσης σε άλλους δύο καθηγητές του: Τη φιλόλογο Σταματία Μωραΐτη και τον βιολόγο Θανάση Μήτα, για τους οποίους εκφράστηκε με τα καλύτερα λόγια για τη σχέση που έχουν αναπτύξει εντός της αίθουσας