Χρώμα από την πλούσια ιστορία του σχολείου είχε η γιορτή λήξης που πραγματοποιήθηκε προχθές Τετάρτη το απόγευμα στο Δημοτικό Άλλης Μεριάς το οποίο συμπλήρωσε 130 χρόνια ζωής.
Σε μια υπέροχη τοποθεσία με θέα τον Παγασητικό και μέσα στο καταπράσινο φυσικό περιβάλλον είναι κτισμένο το νέο κτίριο του Δημοτικού. Αναμνήσεις και όμορφες ιστορίες ζωντάνεψαν στην εκδήλωση με προσκεκλημένους παλιούς δασκάλους και όχι μόνο.
Οι μαθητές πήραν συνεντεύξεις από απόμαχους εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν στο σχολείο. Μάλιστα ο ένας ήταν άνω των 80 ετών. Οι συνεντεύξεις παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση και τις παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι γονείς, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί.
Η ιστορία του σχολείου ξετυλίγεται παράλληλα με την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Το Δημοτικό Άλλης μεριάς πέρασε και αυτό δύσκολες στιγμές. Ήταν τριθέσιο, κινδύνευσε κάποια περίοδο να κλείσει, αλλά πλέον αποτελεί μια σύγχρονη σχολική μονάδα που βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον. Ο διευθυντής του σχολείου κ. Κώστας Γαϊτανάς ανέφερε πως το σχολείο ιδρύθηκε πριν 130 χρόνια και πορεύτηκε με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα στην πάροδο του χρόνου. Μάλιστα σήμερα έχει φτάσει στο σημείο να διαθέτει ένα ρεκόρ ως προς τον αριθμό του μαθητικού δυναμικού, 124 άτομα, και να λειτουργεί με οκτώ οργανικές θέσεις μαζί με τις μόνιμες ειδικότητες. Υπήρξαν χρόνια που το σχολείο κινδύνευσε να κλείσει, αλλά σε πείσμα των τοπικών αρχόντων, των γονέων και των δασκάλων, κατάφερε και διατηρήθηκε».
Εξηγώντας την αύξηση των μαθητών ο διευθυντής υπογράμμισε τους παράγοντες της οικιστικής ανάπτυξης της περιοχής, όπου νέα ζευγάρια με ή χωρίς καταγωγή από τη Μαγνησία εγκαταστάθηκαν στην Άλλη Μεριά.
Ο κ. Γαϊτανάς ανέφερε πως η εκδήλωση περιελάμβανε αφιερώματα σε παλιούς δασκάλους με συνεντεύξεις που τους πήραν οι μαθητές, διανθισμένα με καλλιτεχνικά δρώμενα και κείμενα που έγραψαν οι εκπαιδευτικοί του σχολείου. Επίσης πλαισιώθηκε και από έκθεση φωτογραφικού υλικού από το σχολείο του σχολείο.
Μάλιστα ανέφερε την αναπαλαίωση μιας παλιάς εικόνας της Παναγίας, από το 1904, που βρίσκεται στο σχολείο.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων κ. Χρήστος Ρίκος επισήμανε την αρμονική αλληλεπίδραση του σχολείου με την περιοχή. «Εγκαταστάθηκα εδώ αν και δεν κατάγομαι από τη Μαγνησία, γιατί διαπίστωσα πως υπάρχει η έννοια του χωριού με την κοινότητα, το σχολείο, την εκκλησία. Και το σχολείο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας» τόνισε.
Τέσσερις γενιές
Για 35 χρόνια εργάστηκε ως καθαρίστρια στο σχολείο. Η συμβολή και ο ρόλος της συμβόλιζε πολύ περισσότερα πράγματα για τα παιδιά. Γι’ αυτό και το προσωνύμιό της ήταν η γιαγιά των μαθητών. Η κ. Μαρία Τσιάκα-Βούλγαρη ήταν μεταξύ των τιμηθέντων στην προχθεσινή εκδήλωση και δεν έκρυψε τη συγκίνησή της.
«Στην αρχή ήμουν γονιός στο σχολείο και επειδή κανείς δεν καθάριζε, αποφάσισα να το κάνω εθελοντικά για πέντε χρόνια. Μετά υπέγραψα σύμβαση και συνέχισα για άλλα 30 χρόνια. Είναι μια ολόκληρη ζωή που αφιέρωσα σε αυτό το σχολείο, όπου φοίτησε ο πατέρας μου, μετά εγώ, στη συνέχεια τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Τέσσερις γενιές πέρασαν από αυτό το σχολείο που το πονώ. Ήμουν η μαμά και η γιαγιά του σχολείου. Στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών έφτιαχνα 120 λουκουμάδες και τους έφερνα. Ζύμωνα, έφτιαχνα ψωμί κουλούρες και τις έδινα στα παιδιά. Μέχρι την τελευταία ημέρα πριν συνταξιοδοτηθώ ήμουν εδώ. Δεν ήθελα να αφήσω τους μαθητές» μας δήλωσε συγκινημένη.