ΜΑΣ πήραν λέει τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2013. Σιγά την είδηση. Λίγο έως πολύ αυτή η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη τον τελευταίο μήνα, όπου η Μερσίνα έχοντας προσωπική επιστολή-εγγύηση του ίδιου του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν, η Ισπανική Ταραγόνα και η Τρίπολη της Λιβύης, έδιναν τη δική τους μάχη, για να μπουν με αξιώσεις πλέον στη μάχη της διεκδίκησης της ανάληψης των Αγώνων, μετά από τις επαφές με την Διεθνή Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων.
Χθες η ΔΕΜΑ ( με όλους εκείνους τους …εκλεκτούς κυρίους) συνεδρίασε και με ψήφους 12 κατά και μία λευκή, αποφάσισε να πάρει πίσω τη διοργάνωση.
Να χαρούμε ή να λυπηθούμε λοιπόν με τη χθεσινή επίσημη πλέον είδηση πως χάσαμε τους Αγώνες;
Το σίγουρο είναι πως η ΔΕΜΑ έπραξε το αυτονόητο που μας απέβαλε, αφού εδώ και 3,5 περίπου χρόνια από την ανάληψη των Αγώνων, από τον Οκτώβριο του 2007 στην Πεσκάρα, τη δουλεύαμε ψιλό γαζί. Τα πρώτα χρόνια η Νέα Δημοκρατία και τη συνέχεια η σκυτάλη πέρασε στο ΠΑΣΟΚ.
Από τη στιγμή που κερδίσαμε τους Αγώνες, αυτοί πολεμήθηκαν τόσο πολύ εκ των έσω με πρώτη και καλύτερη την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή που έβλεπε να περικόπτονται τα χρήματα για την Ολυμπιακή προετοιμασία, από τις Ομοσπονδίες που δεν έπαιρναν τις επιχορηγήσεις τους, από τις εσωκομματικές κόντρες των εκάστοτε υπουργών. Οι φωνές των ντόπιων πολιτικών που μας εκπροσώπων, όπως αποδείχθηκαν δεν ήταν αρκετά δυνατές για να επηρεάσουν καταστάσεις.
Οι εκπρόσωποι της ΔΕΜΑ πήγαιναν κι ερχόντουσαν παίρνοντας υποσχέσεις για χρονοδιαγράμματα που ουδέποτε τηρήθηκαν. Προχθές, το ποτήρι ξεχείλισε. Προφανώς κάποιο μέρος οικονομικής υποχρέωσης δεν τηρήθηκε και οι Αγώνες …φτερουγίζουν (σε λίγες μέρες θα αποφασιστεί που θα καταλήξουν) γι’ άλλη χώρα με πιθανότερες Τουρκία ή Ισπανία.
Τα …κροκοδείλια δάκρυα λοιπόν δεν ωφελούν πλέον σε τίποτα. Η ελληνική κυβέρνηση με τη συμπεριφορά της, όλο αυτό το διάστημα, έδειξε πως δεν ήθελε τους Αγώνες. Μέχρι και τα όσα ειπώθηκαν στην τελευταία σύσκεψη με τον κ. Παπακωνσταντίνου πριν από λίγες μέρες, ουδέποτε τηρήθηκαν. Και το κακό ήταν πλέον αναπόφευκτο.
Βέβαια, το ίδιο δεν συνέβη με τα “Special Olympics” της προβεβλημένης προέδρου κας Δεσποτοπούλου που θα γίνουν κανονικά σε λίγους μήνες στην Αθήνα. Εκεί δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Ούτε οικονομικό, ούτε κανένα άλλο Γιατί άραγε;
Γι’ αυτό πριν κατά την προσφιλή μας συνήθεια αρχίσουμε να επιρρίπτουμε τις ευθύνες στην …κακιά ΔΕΜΑ και να μιλούμε για πλεκτάνες των ξένων δυνάμεων κατά της Ελλάδας, ας κοιτάξουμε τη δική μας ανικανότητα.
Πολλοί είναι αυτοί που ήδη τρίβουν τα χέρια τους από χθες. Μια ευκαιρία για την πόλη μας χάθηκε. Όποιοι φρόντισαν ή δεν φρόντισαν γι’ αυτό, ας επωμιστούν και το κόστος που τους αναλογεί.
Αυτό που μας απέμεινε είναι, οι τοπικοί μας παράγοντες να διεκδικήσουν πιο σθεναρά απ’ ότι στην περίπτωση των Μεσογειακών, τουλάχιστον, μέρος των χρημάτων (για έργα) που θα έπεφταν στο Βόλο λόγω των Αγώνων.
Ένα παραμύθι που ξεκίνησε με τους ήχους της Εστουδιαντίνας στην Πεσκάρα στις 27 Οκτωβρίου του 2007, ολοκληρώθηκε με το κακόηχο μήνυμα της ανικανότητας όλων αυτών που μας διοικούν. Τουλάχιστον, ας μη δαπανούσαμε ως χώρα κάποια εκατομμύρια ευρώ των Ελλήνων φορολογουμένων για τη σύσταση και λειτουργία της ΟΕΜΑ.
Ας τους επιστρέφαμε μόνοι μας πίσω, επικαλούμενοι τη δύσκολη οικονομική συγκυρία. Θα δείχναμε έτσι …φτωχοί μεν, αξιοπρεπείς δε. Το ρεζιλίκι θα ήταν αναμφίβολα μικρότερο…
papathanasiou@e-thessalia.gr