Photo Gallery, Τοπικά

Φιλανθρωπικά Ιδρύματα στη δίνη της κρίσης

Μεγάλο είναι το πρόβλημα στο Γηροκομείο Βόλου που η οικονομική εικόνα του είναι πτωτική

Κάθετη είναι η πτώση των εθελοντικών εισφορών σε όλα τα ιδρύματα του Βόλου και αυτό συνδέεται άμεσα με τη βιωσιμότητά τους. Τα ιδρύματα του Βόλου, Ορφανοτροφείο, Γηροκομείο, Άσπρες Πεταλούδες, αλλά και η ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκαταστάσεως Αναπήρων Παίδων), δηλώνουν πως οι χορηγίες και οι εθελοντικές εισφορές έχουν μειωθεί τόσο, από την αρχή του 2012, που δεν γνωρίζουν πώς θα αντεπεξέλθουν το 2013.

Στον «αέρα» βρίσκεται η φιλοξενία, αλλά και η εκπαίδευση εκατοντάδων παιδιών με αναπηρίες και ασθένειες, ορφανών, αλλά και ανθρώπων Τρίτης Ηλικίας, λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα Ιδρύματα του Βόλου, αποτέλεσμα της κρίσης, των οφειλών του ΕΟΠΥΥ και της μείωσης των χορηγιών.

Σημαντικότερο πρόβλημα όλων των Ιδρυμάτων φαίνεται να αντιμετωπίζει το Ίδρυμα Άσπρες Πεταλούδες, καθώς οι οφειλές από τον ΕΟΠΥΥ ξεπερνούν τις 800.000 ευρώ, ενώ για όλο το 2012 ούτε ένα ευρώ δεν μπήκε στο ταμείο του Ιδρύματος από χορηγίες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ιδρύματος, κ. Αθαν. Μπακαλιάνο, «από χορηγίες δεν μπήκε ούτε ένα ευρώ στο ταμείο του Ιδρύματός μας, ενώ και από τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουμε λάβει καμία εισφορά. Ό,τι αποθέματα είχαμε, έχουν εξαντληθεί, είμαστε πλέον «στο κόκκινο»».

Το Ίδρυμα πλέον, σχεδόν αποκλειστικά, επιβιώνει με όσα προσφέρει εθελοντικά ο κόσμος, αλλά και με τη βοήθεια της Μητρόπολης. «Ευτυχώς κάθε μεσημέρι, τις πέντε εργάσιμες, μας φέρνει φαγητό η Μητρόπολη. Αν δεν ήταν και η Εκκλησία, δεν ξέρω τι θα κάναμε. Από το Μάρτιο που της χτυπήσαμε την πόρτα, μόλις αντιληφθήκαμε για τα καλά την πτώση από την κρίση, που άγγιξε το 90%, ζητήσαμε βοήθεια και ευτυχώς βρήκαμε ανταπόκριση» σημειώνει ο κ. Μπακαλιάνος.

Αυτή τη στιγμή στις Άσπρες Πεταλούδες φιλοξενούνται 48 παιδιά, από 11 έως 60 ετών, το προσωπικό απαρτίζεται από 20 άτομα, τα οποία από τον Αύγουστο λαμβάνουν έναντι του μισθού τους. Η οικτρή κατάσταση στο Ίδρυμα οφείλεται κυρίως στις οφειλές του ΕΟΠΥΥ που ξεπερνούν τις 800.000 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί πως από το 2007 και έπειτα το Ίδρυμα λαμβάνει έναντι από τα ασφαλιστικά ταμεία.

«Πάντως, είμαι αισιόδοξος κι αυτό διότι στα 27 χρόνια που είμαι πρόεδρος, έχω δει και χειρότερα. Ο Βόλος αγαπάει και στηρίζει το Ίδρυμα και ευχαριστούμε και όσους μας βοηθούν και όσους δεν μας βοηθούν και τους ευχόμαστε καλές γιορτές» καταλήγει ο κ. Μπακαλιάνος.

Μεγάλο είναι το πρόβλημα και στο Γηροκομείο Βόλου που η οικονομική εικόνα του είναι πτωτική. Όπως υποστηρίζει ο διευθυντής του Ιδρύματος κ. Κωνσταντίνος Τριχιάς, «το 2012, σε σχέση με το 2011, πετύχαμε να διατηρήσουμε μια ισορροπία, όμως από το 2009 και έπειτα παρατηρείται πτώση της τάξεως του 40%».

Οι εθελοντικές εισφορές πλέον αφορούν μόνο σε τρόφιμα και καθαριστικά είδη, που είναι σαφώς μια βοήθεια, την οποία ως επί το πλείστον προσφέρουν σύλλογοι και οργανωμένες ομάδες πολιτών, αλλά και μεμονωμένοι πολίτες, οι περισσότεροι εις μνήμην συγγενών.

Οι μεγαλύτερες οφειλές και σε αυτή την περίπτωση, προέρχονται από τον ΕΟΠΥΥ που για το 2012 δεν έχει δώσει ούτε ένα ευρώ στο Γηροκομείο με τις οφειλές να αγγίζουν τις 600.000 ευρώ και στις οποίες προστίθεται το ποσό των 125.000 ευρώ που αφορούν σε οφειλές του ΕΟΠΥΥ από προηγούμενες χρονιές.

Σχετικά με τα ακίνητα που διαθέτει το Γηροκομείο Βόλου, κάποια από αυτά επιφέρουν ενοίκια που όμως μεγάλο ποσοστό καταβάλλεται ως φόρος στο κράτος, κάποια άλλα είναι αξιοποιήσιμα, όμως «δεν μπορώ να το αποτυπώσω σε ποσοστό επί τοις εκατό. Εκτός αυτού, για παράδειγμα, παλεύουμε να πουλήσουμε κάποια ακίνητα, με σκοπό τη βιωσιμότητα του Ιδρύματος, διότι είχαμε πολλά προβλήματα με το κράτος. Τα δικά μας διαμερίσματα είναι ως επί το πλείστον παλιά, πώς, λοιπόν, να συναγωνιστούμε τα ολοκαίνουργια απούλητα; Και ποιος έχει τελικά σήμερα λεφτά για να αγοράσει οτιδήποτε;» διερωτάται ο κ. Τριχιάς.

Σήμερα στο Γηροκομείο Βόλου φιλοξενούνται περίπου 100 ηλικιωμένοι, οι 40 εξ αυτών είναι κατάκοιτοι και οι υπόλοιποι αυτοεξυπηρετούμενοι. Αυτό που απασχολεί τη διοίκηση είναι πως «υπάρχουν άτομα που δεν έχουν σύνταξη, τα οποία πρέπει να περιθάλψουμε, όμως το κράτος δεν μας χρηματοδοτεί. Το μέλλον των Ιδρυμάτων είναι συνυφασμένο με την αντίληψη του κράτους για τα Ιδρύματα. Είναι πλέον θέμα πολιτικής βούλησης το πώς θα στηριχθούν αυτά τα Ιδρύματα. Η χρηματοδότηση, βέβαια, δεν είναι λύση, αλλά πρέπει να βρεθεί ο τρόπος που θα δίνει στα Ιδρύματα τους πόρους ώστε να επιβιώνουν μόνα τους» καταλήγει ο κ. Τριχιάς.

Το Ορφανοτροφείο Βόλου σήμερα φιλοξενεί με κλειστή φιλοξενία 18 παιδιά (11 αγόρια και 7 κορίτσια), η πλειοψηφία των οποίων έχει εισαχθεί μετά από εισαγγελικές παρεμβάσεις και με ανοιχτή φιλοξενία επτά, τα οποία και το βράδυ επιστρέφουν στο σπίτι τους.

Η βιωσιμότητα του ιδρύματος εξαρτάται αποκλειστικά από τους ιδίους πόρους του, με μια μικρή ενίσχυση από το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. Αναφερόμενη στα οικονομικά του ιδρύματος, η πρόεδρός του κ. Ελένη Τσιανάκα, επισημαίνει πως «η κατάσταση είναι δραματική. Όλοι οι πόροι που στήριζαν το Ορφανοτροφείο, όπως τα έσοδα από τα ενοίκια,  σημειώνουν κάθετη πτώση. Εξάλλου, οι λειτουργικές ανάγκες είναι υψηλές, όμως μας βοηθά και μας στηρίζει πάρα πολύ ο κόσμος σε είδη διατροφής και ένδυσης, όπως επίσης και η Μητρόπολη που εξασφαλίζει το μεσημεριανό γεύμα των παιδιών για τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας». Η ίδια προσθέτει: «Σήμερα που δεν υπάρχουν οι μεγαλόψυχοι ευεργέτες των περασμένων αιώνων, αλλά ούτε και η κρατική πρόνοια, το Ορφανοτροφείο Βόλου για να εξελιχτεί πλήρως σε δομή σύγχρονη και βιώσιμη πρέπει να αναζητήσει να «υιοθετηθεί» από σύγχρονες οικονομικές και άλλες αντιλήψεις».

Η κ. Τσιανάκα υποστηρίζει πως «για να μπορέσει να συνεχίσει τη δράση του το Ορφανοτροφείο σήμερα, που η κατάσταση είναι δραματική, θα πρέπει να υιοθετηθεί κατ’ αρχήν από φορείς της περιοχής μας, όπως την Περιφέρεια, τους Δήμους, μεγάλες βιομηχανικές μονάδες της περιοχής μας και αλυσίδες καταστημάτων που δραστηριοποιούνται γύρω μας κ.ά. Επίσης, κοινωνικά, θα πρέπει να υιοθετηθεί από επιστημονικά ιδρύματα και φορείς, όπως το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο, εκπαιδευτικούς συλλόγους κ.ά. Θα πρέπει επίσης όπως όλα τα μη κερδοσκοπικά προνοιακά ιδρύματα να αντιμετωπιστούν από το κράτος ως συλλειτουργοί του στην άσκηση προνοιακής πολιτικής, με ειδικό φορολογικό καθεστώς γιατί τυχόν οικονομικό περίσσευμα αυτών επενδύεται για τη βελτίωση και τη διεύρυνση των παροχών στα παιδιά» για να καταλήξει λέγοντας πως «ας μην είμαστε εμείς αυτοί οι πολίτες που σήμερα θα βάλουν τροχοπέδη στη μεγαλοψυχία των ανθρώπων που δώρισαν τις περιουσίες τους για τα παιδιά, στα όνειρα και στην προσφορά χιλιάδων εθελοντών που υπηρέτησαν αυτόν τον ανιδιοτελή σκοπό του ιδρύματος. Μπορεί και πρέπει να υπάρξει συνέχεια!».

Η ΕΛΕΠΑΠ

Περίπου στο 70% έχουν μειωθεί οι χορηγίες το 2012 σε σχέση με το 2011, ενώ με αυτά τα δεδομένα η κατάσταση τείνει να μην είναι πλέον βιώσιμη. «Σε καμία περίπτωση η ΕΛΕΠΑΠ δεν θα στερήσει από τα παιδιά με αναπηρία τα βήματα ζωής που το αποκαταστασιακό πρόγραμμα τους προσφέρει» λέει η πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ Βόλου κ. Πέπη Παπανδρέου.

Η οικονομική κρίση έχει κλονίσει σε μεγάλο βαθμό την ΕΛΕΠΑΠ που αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα, μεταξύ άλλων και οι καθυστερήσεις στις πληρωμές των εργαζομένων που πλέον αγγίζουν τους επτά μήνες. «Δεν έχουμε κανένα περιουσιακό στοιχείο και κανένα έσοδο να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Περιμένουμε να λάβουμε χρήματα που μας χρωστά ο ΕΟΠΥΥ από τις αρχές του 2012» λέει η κ. Παπανδρέου.

Σύμφωνα με την ίδια, ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να δείξει την αγάπη του για τα παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ με μία δωρεά χαράς, με μια συνδρομή αφοσίωσης, ακόμη και με μία δωρεά σε προσφιλή πρόσωπα. Οι βασικοί στόχοι της ΕΛΕΠΑΠ από τούδε και στο εξής είναι δύο. «Πρώτος στόχος μας είναι η εγγραφή μελών με ετήσια εισφορά 50 ευρώ και δεύτερος στόχος είναι η οικονομική υιοθεσία ενός εκ των δέκα απόρων παιδιών, τα οποία θα εξασφαλίσουν δωρεάν όλες τους τις θεραπείες» υπογραμμίζει η κ. Παπανδρέου.

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το