Σχεδόν οριστικό το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στη Μαγνησία

Στην τελική του μορφή βρίσκεται το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας, όπως εκτιμήθηκε και στη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση της Γραμματείας Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, μέσα από εκλογικές διαδικασίες των συνιστωσών, αποφασίστηκε να συμμετέχουν από την Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) οι κ.κ. Γιάν. Αντωνιάδης και Μαρίνα Χορδάκη και από την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) ο κ. Αλεξ. Μεϊκόπουλος.

Επίσης, η οργάνωση Μαγνησίας του Συνασπισμού (ΣΥΝ) εξέλεξε μετά από ικανοποιητική συμμετοχή μελών της, υποψηφίους που θα μπορούσαν να στελεχώσουν το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στη Μαγνησία. Συγκεκριμένα εξελέγησαν οι κ.κ. Κων. Πουλάκης. Δημ. Παπαϊωάννου και Νικ. Βαγδούτης (ισοψήφισαν στη δεύτερη θέση), Κων. Δελημήτρος, Μαργ. Πατσιαντάς και Γιάν. Μολοχίδης.

Από τους ανωτέρω έξι ψηφισθέντες, θα επιλεχθούν τελικά δύο ως εκπρόσωποι του ΣΥΝ στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας, ενώ μια ακόμη υποψηφιότητα, η τρίτη από το ΣΥΝ και συγκεκριμένα της κ. Κατερίνας Τσερκέζη, θα συμπεριληφθεί στο συνδυασμό της Μαγνησίας.

Απομένει κενή η έβδομη θέση του ψηφοδελτίου της Μαγνησίας για την οποία γίνονται συζητήσεις με άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με κοινωνικά κινήματα και συλλογικότητες.

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόμενα στο προεκλογικό σκηνικό, επισημαίνουν πως «η

βασική διαφορά στην προεκλογική περίοδο μεταξύ των αστικών κομμάτων και της Αριστεράς είναι ότι ενώ αυτοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να σε κάνουν να ξεχάσεις, εμείς προσπαθούμε με κάθε τρόπο να κάνουμε την κοινωνία να θυμηθεί και να πιστέψει πως μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Αυτοί κάθε φορά προσπαθούν να δημιουργήσουν μια τεχνητή πραγματικότητα, στην οποία εξαφανίζονται οι ευθύνες τους, επενδύοντας στη συλλογική ευθύνη του «μαζί τα φάγαμε», δημιουργούν ένα πλαίσιο υποσχέσεων που βασίζεται στο ότι οι επιλογές είναι μεταξύ των δύο πυλώνων του δικομματισμού (καμία ψήφος χαμένη) και μεταξύ αυτών συγκροτούνται δήθεν ρεαλιστικές, υπεύθυνες και αξιόπιστες προτάσεις εξουσίας, κρούοντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο της «ακυβερνησίας». Έτσι προσπαθούν να εμφανίσουν την Αριστερά ως περιθωριακή επιλογή που δεν θα καθορίσει τις εξελίξεις. Όσους δεν μπορούν να πείσουν με τα επιχειρήματα της κυβερνητικής λύσης προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν ή να τους οδηγήσουν στην αποχή, επενδύοντας σε επιχειρήματα του τύπου «όλοι ίδιοι είναι».

Ακολουθούν μια ακραία πολιτική μίσους, που οδηγεί την κοινωνία στον εκφασισμό, που εφευρίσκει ως εσωτερικό εχθρό τους μετανάστες, που οι σωτήρες θα έρθουν να μας σώσουν από την εγκληματικότητα. Λες και δεν είναι δικό τους δημιούργημα η υποβάθμιση της ζωής στις γειτονιές μας, λες και δεν είναι η φτώχεια την οποία έχουν επιβάλει σε όλη την κοινωνία η αιτία για την αύξηση της εγκληματικότητας.

Οι ανάγκες μας όμως δεν μπορούν να ξεχαστούν. Η φτώχεια, η ανεργία, η διάλυση κάθε δομής πρόνοιας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η χρεοκοπία της κοινωνίας δεν μπορούν να μπουν στο περιθώριο. Η Αριστερά σε αυτές τις εκλογές έχει μια ιστορική δυνατότητα, όχι για τον εαυτό της, αλλά για τους άνεργους, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες.

Πρέπει να τονίσουμε την κρισιμότητα αυτών των εκλογών, να αναδείξουμε τη δράση μας όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα στους αγώνες ως μια δύναμη που βρέθηκε δίπλα στον κόσμο, ως μια δύναμη σοβαρή με σχέδιο και προτάσεις που μπορεί μαζί με τον κόσμο να σταματήσει την πορεία προς τον γκρεμό. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να μην έχει πρόσβαση σε βασικές ανάγκες. Ψωμί, δουλειά, υγεία και παιδεία είναι το απόλυτο ελάχιστο για όλους τους ανθρώπους που ζουν στη χώρα.

Ενότητα, ανατροπή, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και δημοκρατία είναι οι δικές μας λέξεις κλειδιά. Στις εκλογές πρέπει να μιλήσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και να τον πείσουμε πως μόνο ένα είναι το δίλημμα: Εμείς και οι ανάγκες μας ή αυτοί και τα κέρδη τους. Στόχος μας τίποτα λιγότερο από μια μεγάλη ανατροπή στην Ελλάδα, ένα ισχυρό μήνυμα για όλη την Ευρώπη. Να τους κάνουμε παρελθόν πριν μας γυρίσουν στο μεσαίωνα, να προχωρήσουμε χωρίς αυτούς».