Όλο και περισσότεροι είναι πλέον οι φοιτητές που εργάζονται για να καλύψουν ένα μέρος των εξόδων τους. Ως σερβιτόροι στις καφετέριες και στα μπαρ, ως μουσικοί, αλλά και ως διανομείς φυλλαδίων προσπαθούν να ελαφρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό. «Ακόμη και για δύο μεροκάματα την εβδομάδα αναζητούμε εργασία», τονίζει ένας φοιτητής και προσθέτει «αλλά και αυτό πλέον είναι δύσκολο, καθώς οι ενδιαφερόμενοι είναι πολλοί».
Το τραγικό περιστατικό στη Λάρισα με τους δύο φοιτητές που εξέπνευσαν από το μαγκάλι, ανέδειξε τα αδιέξοδα των σημερινών φοιτητών που προσπαθούν να σπουδάσουν γνωρίζοντας ότι οι γονείς δυσκολεύονται ιδιαίτερα για να τους διαθέσουν ακόμη και 500-600 ευρώ το μήνα.
Για αρκετούς πλέον η μόνη διέξοδος είναι να βρουν μια εργασία, εποχιακού χαρακτήρα πάντοτε, αντλώντας 150-300 ευρώ.
Παλιότερα οι ευκαιρίες απασχόλησης ήταν μεγαλύτερες. Τώρα τα περιθώρια είναι πιο ασφυκτικά. Λίγες οι δουλειές, πολλοί οι ενδιαφερόμενοι.
Οι φοιτητές είναι συγκλονισμένοι από το θάνατο των δύο σπουδαστών τους. Αναγνωρίζουν ότι η φτώχεια προκάλεσε αυτές τις τραγικές καταστάσεις. Φτώχεια που τη βλέπουν γύρω τους, σε άλλους συμφοιτητές τους, που τα βγάζουν πολύ δύσκολα πέρα πλέον.
Ο Γιώργος Πιτσογιάννης, τριτοετής φοιτητής στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, προέρχεται από τη Λαμία. Πριν τρία χρόνια, όταν εισήχθηκε στο Τμήμα, η οικονομική κατάσταση του επέτρεπε να καλύπτει τα έξοδα με μεγαλύτερη άνεση. Τώρα τα πράγματα έχουν δυσκολέψει.
«Τα πράγματα για τους φοιτητές είναι πολύ δύσκολα. Προσωπικά για να βγάλω τα έξοδα από το ενοίκιο, άρχισα να εργάζομαι ως σερβιτόρος σε κατάστημα. Νομίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών φοιτητών εργάζεται κάνοντας έστω και ένα μεροκάματο την εβδομάδα» επισήμανε ο ίδιος. Και πρόσθεσε: «Εργάζομαι τρεις φορές την εβδομάδα, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο και το κάνω για να μην επιβαρύνω την οικογένειά μου».
«Ήταν δύσκολο να βρεις δουλειά;» τον ρωτήσαμε. «Από τη μια ήταν δύσκολο. Βέβαια σχεδόν όλοι οι φοιτητές έχουν κάποιες άκρες για να βρουν απασχόληση. Επίσης πολλές καφετέριες ζητούν φοιτητές για να εργαστούν. Προσωπικά έψαξα από το Σεπτέμβριο για να εργαστώ. Και σχεδόν όλοι οι φοιτητές αυτό κάνουν. Ξέρω τουλάχιστον δέκα φοιτητές που βγάζουν όλο τα φοιτητικά έξοδα μέσα από την εργασία τους».
Συνεισφορά στην οικογένεια
Η τριτοετής φοιτήτρια του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών Παναγιώτα Δούβλου εργάζεται στο κυλικείο του Πανθεσσαλικού Σταδίου προσφέροντας τις υπηρεσίες της, όταν έχει ποδοσφαιρικό αγώνα. Η καταγωγή της είναι από την Κοζάνη και όπως τόνισε «οι καιροί είναι δύσκολοι πλέον. Γι’ αυτό και θέλω να συνεισφέρω στην οικογένειά μου για να καλύπτω ένα μέρος των εξόδων. Από φέτος δουλεύω στο κυλικείο. Τα προηγούμενα δύο χρόνια εργαζόμουν αλλού, όπως σε καφετέριες, μοιράζοντας κάποια φυλλάδια. Τα μηνιαία έσοδα είναι 100-150 ευρώ. Είναι βέβαια κάποιο κρίσιμο ποσό για να βγάλω τα δικά μου έξοδα και οι γονείς μου να πληρώσουν τα έξοδα για το ενοίκιο του σπιτιού, τους λογαριασμούς. Όλοι οι γονείς φοιτητών περνούν δύσκολες στιγμές και στερούνται πράγματα για να σπουδάσουν τα παιδιά τους».
Η ίδια υπογραμμίζει ότι ο εργαζόμενος φοιτητής μπορεί να διατηρήσει την ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και τις σπουδές και να μην εγκαταλείψει τις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις.
Για τους φοιτητές το ποσό έχει μάλλον τη μικρότερη σημασία. «Έχω γνωστούς που έρχονται και μου λένε ότι αν βρω μια δουλειά, να τους ειδοποιήσω. Είναι πολλά αυτά τα άτομα. Εξάλλου και το μηνιαίο ποσό που δίνουν οι γονείς στα παιδιά τους έχει μειωθεί σε σημαντικό βαθμό πλέον».
Ψάχνουν για μεροκάματο
Από την πλευρά του ο τριτοετής φοιτητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών Γιάννης Χατζούλης έτυχε να γνωρίζει τον ένα από τους φοιτητές στη Λάρισα που άφησαν την τελευταία τους πνοή. «Όλοι οι φοιτητές έχουν συγκλονιστεί με αυτό που έγινε στη Λάρισα. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται και νοικιάζουν φθηνά σπίτια που έχουν πετρέλαιο, το οποίο όμως δεν μπορούν να πληρώσουν. Έτσι καταφεύγουν σε άλλα μέσα για να ζεσταθούν. Γενικά φοβόμαστε και πιστεύουμε ότι λύση θα αργήσει να βρεθεί για τους νέους. Κοντεύουμε να πάρουμε το πτυχίο μας και οι πιθανότητες να βρούμε δουλειά στην Ελλάδα είναι λίγες. Νιώθουμε ότι μας εγκλωβίζουν».
Ο ίδιος εργαζόταν πριν μερικά χρόνια. Τώρα αναζητεί ξανά εργασία, αλλά δεν βρίσκει. «Θα είναι τυχερός όποιος φοιτητής βρει και μια περιστασιακή εργασία, δηλαδή τέσσερις ώρες κάποιες ημέρες για να παίρνει μεροκάματο 20 ευρώ την ημέρα. Ο φοιτητής δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να κάνει κάτι δικό του. Λέγανε για προγράμματα στήριξης των νέων, αλλά είναι μόνο στα λόγια πλέον. Και όσο περνάει ο καιρός, αισθάνονται ακόμη περισσότερο πιεσμένοι, γιατί δεν υπάρχει κάποια διέξοδος».