Στο δρόμο θα βρεθούν χρόνιοι ασθενείς

Ορατός είναι πλέον ο κίνδυνος να κλείσουν οριστικά oι μονάδες χρονίων παθήσεων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με άμεσο αποτέλεσμα να βρεθούν στο δρόμο τουλάχιστον 2.000 ασθενείς, καθώς δεν υπάρχουν εναλλακτικές δομές περίθαλψής τους. Στο Γηροκομείο Βόλου, η αντίστοιχη μονάδα είναι υπερπλήρης και φιλοξενεί 36 ασθενείς, για τους οποίους ο ΕΟΠΥΥ οφείλει στο Γηροκομείο τις δαπάνες περίθαλψης και νοσηλείας από το Σεπτέμβριο του 2012 κι ένθεν, περίπου 350.000 ευρώ.

Επίσης στο Γηροκομείο οφείλονται από τον ΟΓΑ, ο οποίος λειτουργεί εντός του ΕΟΠΥΥ, άλλες 125.000 για αντίστοιχες περιπτώσεις του 2010 κι ένθεν. Δηλαδή συνολικά περίπου 500.000 ευρώ.

Την ίδια στιγμή, οι 55 εργαζόμενοι στο Γηροκομείο παραμένουν απλήρωτοι και την προσεχή εβδομάδα, θα πληρωθούν την εξόφληση του Σεπτεμβρίου 2012 και το μισό μηνιάτικο του Οκτωβρίου 2012.

«Είμαστε ένα βήμα πριν το λουκέτο» επισημαίνει ο πρόεδρος του Γηροκομείου κ. Ζαβαλιάγκος, ζητώντας από τους τοπικούς φορείς να στηρίξουν τα δίκαια αιτήματα για χρηματοδότηση του Γηροκομείου στο οποίο φιλοξενούνται 86 άτομα τρίτης ηλικίας.

Αναφορικά με τις μονάδες χρονίων παθήσεων, ατόμων που δεν είναι αυτοεξυπηρετούμενα, επισημαίνεται πως σε πολλές μονάδες η προμήθεια ειδών πρώτης ανάγκης γίνεται δύσκολα, ενώ oι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εδώ και μήνες. Τα προβλήματα των μονάδων αυτών, επισημαίνει σε επιστολή της προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, η Ένωση Μονάδων Χρονιών Παθήσεων.

Όπως σημειώνεται στην επιστολή, «παρά τον καθημερινό αγώνα που δίνουμε προκειμένου να διατηρήσουμε τις μονάδες αυτές σε λειτουργία, βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι με τη λήξη των συμβάσεών μας με τον ΕΟΠΥΥ, καθώς δεν υπάρχει νομοθετική ρύθμιση για τη συνεργασία του με ιδρύματα και μονάδες χρόνιων παθήσεων, ενώ το αρμόδιο υπουργείο Υγείας κωφεύει στις εκκλήσεις μας για διάλογο και εξεύρεση λύσης».

Όπως καταγγέλλουν τα μέλη της Ένωσης Χρόνιων Παθήσεων, το υπουργείο Υγείας αδιαφορεί, μη έχοντας φροντίσει να δημιουργήσει το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο. Το αποτέλεσμα είναι πως 2.000 ασθενείς με σοβαρά χρόνια νοσήματα κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς περίθαλψη, ακόμη και χωρίς στέγη, καθώς οι πρόσφατες συμβάσεις που είχαν συνάψει με τον ΕΟΠΥΥ, λήγουν και έτσι τα έξοδα δεν μπορούν να καλυφθούν. Να σημειωθεί πως πρόκειται για ιδρύματα που λειτουργούν κυρίως στην επαρχία χωρίς κρατική επιχορήγηση και δημιουργήθηκαν από φιλανθρωπίες και πόρους της εκκλησίας.

Θεραπευτήρια και νοσοκομεία

Όπως τόνισε στο www.iatrikostypos.com η γενική γραμματέας της Ένωσης Άννα Σκορδάλη: «Πρόκειται για νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ιδρύματα, κληροδοτήματα, σωματεία και εκκλησιαστικά ιδρύματα. Τα ιδρύματα αυτά, λειτουργούν και ως θεραπευτήρια χρονιών παθήσεων και ως γηροκομεία. Αυτή τη στιγμή σε όλη την Ελλάδα λειτουργούν 50 μονάδες που περιθάλπουν χρόνιους ασθενείς από 18 ετών, έως και ηλικιωμένους, οι οποίες από το 2000 είχαν συμβάσεις με ασφαλιστικά ταμεία, όπως τον ΟΓΑ και το ΙΚΑ. Από το 2012 βρίσκονται στο μεταβατικό στάδιο σύναψης σύμβασης με τον ΕΟΠΥΥ, η οποία ωστόσο λήγει στο τέλος Ιουνίου του 2013».

Όπως εξηγεί η κ. Σκορδάλη, ο ΕΟΠΥΥ κατέθεσε αίτημα στα υπουργεία Υγείας και Εργασίας να δημιουργηθεί νέο νομοθετικό πλαίσιο, ώστε να συμβληθεί με την Ένωση.

Από την πλευρά της η Ένωση πίεζε με υπομνήματα το υπουργείο Υγείας, σκοντάφτοντας στην αδιαφορία και στην επί της ουσίας άρνηση και αναλγησία.

Αντιμέτωποι με κλειστές πόρτες

Να σημειωθεί, πως πολλά από τα ιδρύματα έχουν συσσωρευμένα χρέη προς το προσωπικό και τους προμηθευτές και βρίσκονται ήδη σε δεινή θέση. Ο χρόνος πιέζει και δε διαφαίνεται ορατή λύση. Αν διακοπεί η σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ, σε λίγους μήνες τα ιδρύματα θα κλείσουν, καθώς από μόνη της η στήριξη των τοπικών κοινωνιών δεν επαρκεί για τη συνέχιση της λειτουργίας τους. Η έλλειψη δε της ύπαρξης νομοθετικού πλαισίου δεν επιτρέπει στην Ένωση να συμβληθεί με άλλον φορέα.

Να σημειωθεί τέλος, πως η Ένωση εισπράττει 34,63 ευρώ την ημέρα για την περίθαλψη και σίτιση του κάθε ασθενούς».