Χειρονομίες, σπρωξίματα, φραστικά επεισόδια, βρισιές, είναι οι συχνότερες μορφές βίας που καταγράφονται στα σχολεία του Βόλου. Πρόκειται για επεισόδια χαμηλής έντασης, τα οποία όμως είναι εκτεταμένα και λόγω της κρίσης, ενώ έκταση παρουσιάζει και η ηλεκτρονική βία. Παράλληλα, παρατηρείται το φαινόμενο οι μαθητές που δέχονται βία, να μην το αναφέρουν στους καθηγητές, νομίζοντας ότι έτσι θα «καρφώσουν» τους συμμαθητές – θύτες.

Χθες γιορτάστηκε η Πανελλήνια Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού και της Επιθετικότητας και σε σχολεία της πόλης πραγματοποιήθηκαν ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις στο πλαίσιο της καλύτερης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των μαθητών.

Στο 5^ο Γενικό Λύκειο Βόλου μαθητές συγκέντρωσαν υλικό και βίντεο και το παρουσίασαν στους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου.

Η γραμματέας του 15μελούς μαθητικού συμβουλίου του 5^ου Λυκείου Σταυρούλα Σπύρου τόνισε πως «στο σχολείο μπορεί να εκδηλωθούν όλες οι μορφές βίας. Μπορεί στην αρχή να ξεκινήσει ως ένα πείραγμα από τον ένα μαθητή στον άλλο, αλλά στη συνέχεια εξελίσσεται σε μια κατάσταση βίας. Μεταξύ των κοριτσιών κυριαρχεί περισσότερο η λεκτική βία, ενώ μεταξύ των αγοριών κυριαρχεί η σωματική βία, όπως σπρωξίματα, διαπληκτισμός, αφού προσπαθούν να επιβληθούν με αυτόν τον τρόπο. Πρέπει οι μαθητές μόνοι τους να προστατεύουν ο ένας τον άλλο, αφού οι καθηγητές δεν είναι παιδονόμοι, ούτε μπορεί να βρίσκονται σε όλα τα σημεία ενός σχολείου για να παρακολουθούν τι γίνεται».

Ο πρόεδρος του 15μελούς μαθητικού συμβουλίου Γιώργος Αδαμάκης υπογράμμισε πως η κρίση επηρεάζει την εκδήλωση βίας, κυρίως σε μαθητές που προέρχονται από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, ενώ συμπλήρωσε ότι σε σχολεία του Βόλου δεν παρατηρούνται ακραίες περιπτώσεις φαινομένων βίας, όπως μπορεί να συμβαίνει στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη.

Ο αντιπρόεδρος του 15μελούς Κώστας Γουμενόπουλος ανέφερε πως τα παιδιά που είτε βρίσκονται στο περιθώριο, είτε είναι απομονωμένα από τους υπόλοιπους συμμαθητές, είναι δυστυχώς τα εύκολα θύματα της ενδοσχολικής βίας. Μάλιστα οι θύτες δεν τιμωρούνται εύκολα, αφού βρίσκουν τρόπους για να μην γίνονται αντιληπτοί.

Ο ίδιος πρόσθεσε πως «ο κάθε μαθητής μόνος του θα πρέπει να προστατεύει τόσο τον εαυτό του, όσο και τους συμμαθητές του».

Ο διευθυντής του σχολείου κ. Θανάσης Μακρόπουλος επισήμανε τη σημασία της εκδήλωσης που διοργανώθηκε χθες μαζί με τους μαθητές λέγοντας πως η ενδοσχολική βία στα σχολεία της χώρας έχει λάβει διαστάσεις. Σύμφωνα με έρευνες, η ενδοσχολική βία έχει έκταση 10-15%, ενώ αυτοί που ασκούν βία αποτελούν το 5%. Επίσης περισσότερα είναι τα αγόρια, σε σχέση με τα κορίτσια με αναλογία 3 προς 1, που ασκούν βία.

Αναφερόμενος στους τρόπους αντιμετώπισης, είπε πως από το υπουργείο Παιδείας είναι σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα με τίτλο «Στοπ για τη βία στα σχολεία». Από εκεί και πέρα θα πρέπει να επιμορφωθούν τόσο οι εκπαιδευτικοί, όσο και οι γονείς, για να υπάρχει η καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση.

Στο 3^ο Γυμνάσιο πραγματοποιήθηκε χθες εκδήλωση για την ενδοσχολική βία, όπου μεταξύ άλλων παρουσιάστηκε εργασία από τη διευθύντρια του σχολείου, ενώ έγινε και διάλογος με τους μαθητές.

Η διευθύντρια του 3^ου Γυμνασίου Βόλου κ. Νίκη Ρηγάκη τόνισε πως οι πιο συχνές μορφές βίας που συναντάμε, είναι η λεκτική βία, οι χειρονομίες, τα σπρωξίματα, τα φραστικά επεισόδια και κάποιες φορές οι έντονοι διαπληκτισμοί.

Η ίδια αναφέρθηκε στην ουσιαστική διαπροσωπική σχέση που θα πρέπει να έχουν οι καθηγητές με τους μαθητές στο πλαίσιο της καλύτερης διαχείρισης τέτοιων φαινομένων, λέγοντας πως οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο πέρα από την παροχή γνώσης, θα πρέπει να ασχολούνται με τις ευαίσθητες ψυχές των μαθητών, να ακούν τα προβλήματά τους, ώστε να τους εμπιστεύονται θέματα προσωπικά και οικογενειακά. Έτσι δημιουργείται και ένα ανάχωμα στη δημιουργία τέτοιων συμπεριφορών βίας. Διανύοντας πλέον τον έβδομο μήνα λειτουργίας των σχολείων, τα περιστατικά βίας, έστω και χαμηλής έντασης, έχουν καταγραφεί. «Προσπαθούμε εσωτερικά να αντιμετωπίζουμε τέτοια φαινόμενα. Ακούμε αρκετές φορές τους μαθητές να μας δικαιολογούν ένα σπρώξιμο, μια κλωτσιά ή κάτι άλλο, λέγοντας «το έκανα για πλάκα». Και αυτό θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο» κατέληξε.

Ένα στοιχείο που συνδυάζεται με τη σχολική βία είναι πως οι περισσότεροι μαθητές που έπεσαν θύματα βίας, δεν το αναφέρουν στον καθηγητή και το διευθυντή του σχολείου, για να υπάρξει άμεση αντιμετώπιση.

Η κ. Ρηγάκη τόνισε για αυτό το θέμα πως «οι μαθητές δεν θα πρέπει να διστάζουν να μιλήσουν, αν δεχτούν κάποια μορφή βίας, καθώς οι καθηγητές και οι γονείς θα τους προστατεύσουν. Εξάλλου δεν είναι «κάρφωμα» να μιλήσει ο μαθητής, αντίθετα αποτελεί δικαίωμά του. Βέβαια οι μαθητές αισθάνονται ότι «καρφώνουν» το συμμαθητή τους αν το πουν στον καθηγητή. Γι’ αυτό και πολλές φορές επιλέγουν τη σιωπή, παρά να επισημάνουν ποιος προκάλεσε ένα επεισόδιο».

Πώς πρέπει να αντιδρά ο μαθητής-θύμα; «Οι πιο ενδεδειγμένες προτάσεις που τις τονίσαμε και στην εκδήλωση, είναι ο μαθητής που δέχτηκε τη βία να μην αισθάνεται ντροπή, καθώς εκείνος που τον εκφόβισε θα πρέπει να νιώθει ντροπή. Ακόμη να δείξει αυτοπεποίθηση, να μη φοβάται, να νιώθει σιγουριά για τον εαυτό του και γι’ αυτό που αξίζει» απάντησε η διευθύντρια.

 

Ηλεκτρονική βία

Το 3^ο Γυμνάσιο συμμετέχει σε πρόγραμμα του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας κατά της ενδοσχολικής βίας, όπου οι μαθητές παρακολουθούν ένα βίντεο με διαφορετικές μορφές άσκησης βίας κάθε φορά, όπως ο αποκλεισμός, η σωματική βία, η λεκτική βία και η ηλεκτρονική βία. Ακολουθεί συζήτηση και στη συνέχεια οι μαθητές καταγράφουν τις σκέψεις και τις απόψεις τους.

Η συντονίστρια του προγράμματος στο σχολείο, φιλόλογος, κ. Ασημίνα Σαρδέλη, τόνισε πως το πρόγραμμα ξεκίνησε εδώ και δύο μήνες και στοχεύει στην αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού. Διεξάγεται εντός των σχολικών ωρών και συμμετέχουν όλοι οι μαθητές της Α’ Τάξης. Στόχος είναι οι μαθητές να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν για το ζήτημα αλλά και να αναπτύξουν μεθόδους πρόληψης τέτοιων φαινομένων. Είναι ενθαρρυντικό που οι μαθητές συμμετέχουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο πρόγραμμα.

Η ίδια έχοντας ασχοληθεί και τα προηγούμενα χρόνια με το ζήτημα του σχολικού εκφοβισμού τόνισε πως «δυστυχώς η σχολική βία είναι εκτεταμένη. Σωματική και λεκτική βία πάντοτε υπήρχαν στο χώρο του σχολείου, αλλά μια νέα μορφή βίας τα τελευταία χρόνια είναι η ηλεκτρονική, όπως να τραβούν βίντεο μέσα από το κινητό τηλέφωνο και να το δείχνουν στο διάλειμμα ή να το ανεβάζουν στο ίντερνετ. Προσπαθούμε να περάσουμε στα παιδιά το μήνυμα ότι είναι απαράδεκτες αυτές οι μορφές εκφοβισμού και θα πρέπει κανείς να μιλάει εξωτερικεύοντας το θέμα».

Παράλληλα πρόσθεσε πως, δυστυχώς, τα παιδιά μέσω της βίας εκτονώνονται.