Νέους ορίζοντες στην αξιοποίηση της τεχνολογίας στα σχολεία του Νομού Μαγνησίας ανοίγει η κατασκευή του πρώτου τηλεκατευθυνόμενου υποθαλάσσιου ρομπότ που κατασκευάστηκε στο 2ο ΕΠΑΛ Νέας Ιωνίας από τον ηλεκτρολογικό τομέα και παρουσιάστηκε στους μαθητές του σχολείου.
Χθες στο Κλειστό Κολυμβητήριο Νέας Ιωνίας έγινε η ρίψη του Hydrobot, όπως ονομάστηκε, ενώ με ενθουσιασμό και έκπληξη παρακολουθούσαν οι παρευρισκόμενοι το μικρό όχημα να κινείται στο νερό πότε επιπλέοντας και πότε όντας ευρισκόμενο στο βυθό.
Πριν τη «βουτιά» οι μαθητές του Ηλεκτρολογικού Τομέα του 2ου ΕΠΑΛ παρουσίασαν την πορεία της κατασκευής, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και τις τεχνικές επίλυσης που αξιοποιήθηκαν, τις δυνατότητες εξέλιξης και το μέλλον του ρομπότ.
Την οπτικοακουστική υποστήριξη της εκδήλωσης ανέλαβαν οι μαθητές του Τομέα Ηλεκτρονικής του 2ου ΕΠΑΛ.
Χαιρετισμούς στην εκδήλωση απηύθυναν, μεταξύ άλλων, ο διευθυντής του Σχολείου δρ. Σωκράτης Σαβελίδης, η διευθύντρια του 1ου ΣΕΚ κ. Αγάπη Κουτσοκώστα, ο σχολικός σύμβουλος κ. Χ. Σταχτέας, η υπεύθυνη του ΚΕΣΥΠ κ. Αγγελική Καραμπατζάκη.
Το ρομπότ μπορεί να αξιοποιηθεί μελλοντικά σε πολλαπλούς ρόλους για την ενίσχυση της ναυπηγικής, της μηχανολογίας και άλλων επιστημονικών τομέων. Μάλιστα στόχος είναι να τοποθετηθούν και αισθητήρες, αλλά και κάμερες για την καλύτερη διερεύνηση των στοιχείων του βυθού.
Το συγκεκριμένο ρομπότ αποτελεί ιδέα του εργαστηρίου SeaGrant του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (MIT) που διαδόθηκε παγκοσμίως. Στην Ελλάδα έφθασε μέσω του Ευγενίδειου Ιδρύματος, ενώ το 2ο ΕΠΑΛ Νέας Ιωνίας ήταν από τα πρώτα σχολεία που την εφάρμοσαν.
Οι εκπαιδευτικοί Απόστολος Βαμβάκος, Δημήτρης Κόκκινος και Νίκος Τσομπάνογλου, μετέφεραν στην τάξη και τα εργαστήρια του 1ου ΣΕΚ όση τεχνογνωσία απαιτούνταν ώστε οι μαθητές τους μετά από πολύωρες συναντήσεις -εκτός του συμβατικού προγράμματος μαθημάτων τους – να συνθέσουν στη βασική λειτουργική του μορφή το τηλεκατευθυνόμενο υποβρύχιο ρομπότ.
Το ρομπότ μπορεί να αναπτυχθεί με την εγκατάσταση ηλεκτρονικών προσθηκών, όπως κάμερες, βραχίονες και να χρησιμοποιηθεί σε υποθαλάσσιες έρευνες, μικρού βεληνεκούς, οι οποίες μπορεί να είναι τεχνικού τύπου (π.χ. έλεγχος υφάλων σκαφών), περιβαλλοντικού τύπου (π.χ. συλλογές δεδομένων), αρχαιολογικού τύπου κ.λπ.
Ο κ. Κόκκινος σημείωσε πως το πρόγραμμα κατασκευής του ρομπότ ξεκίνησε με το σκεπτικό ότι θα πρέπει να δοθεί θάρρος και ελπίδα στους μαθητές να ασχοληθούν με την επιστήμη και τεχνολογία βιωματικά, με την οποία θα δημιουργήσουν πράγματα που θα τους είναι χρήσιμα και στο μέλλον. Και αυτό έγινε με τη μέθοδο και τη συστηματική προσπάθεια. Τα υλικά κατασκευής δεν κοστίζουν σχεδόν τίποτα, αφού το ρομπότ φτιάχτηκε από σωλήνες PVC, τρία μοτεράκια συνεχούς ρεύματος που μπορεί να τα βρει κανείς οπουδήποτε. Οι μαθητές συναρμολόγησαν τα υλικά αυτά και στεγανοποίησαν την κατασκευή για να μπορεί να λειτουργήσει μέσα στο νερό».
Ικανοποιημένοι από την ενασχόλησή τους με το ρομπότ εμφανίστηκαν οι μαθητές. Ο μαθητής Β’ Τάξης Δημήτρης Χατζηγεωργίου σημείωσε πως ξεκινήσαμε την κατασκευή του ρομπότ από το Δεκέμβριο. Καταφέραμε να γνωρίσουμε στην πράξη καινούρια πράγματα, όπως να κολλάμε καλώδια, και πώς λειτουργεί ένα μικρό υποβρύχιο.
Από την πλευρά της η μαθήτρια της Α’ Τάξης Κωνσταντίνα Λαμπρογιώργου τόνισε πως «ωφεληθήκαμε πολλαπλά από την όλη δράση, όπως πώς να στερεώνουμε κάποιους σωλήνες».
Ο μαθητής της Γ’ Τάξης Γιάννης Πιτσάβας επισήμανε πως το ρομπότ μπορεί να χρησιμεύσει μελλοντικά για την εξέταση των προπελών ή να βοηθά το δύτη παρέχοντας πληροφορίες. Το μήνυμα στους υπόλοιπους συμμαθητές είναι πως όλοι πρέπει να καταπιάνονται με τεχνικές εφαρμογές.
Ο μαθητής της Β’ Τάξης Γιώργος Τσιαμαντάνης υπογράμμισε ότι μελλοντικά το ρομπότ θα εξοπλιστεί περισσότερο με αισθητήρες και κάμερες για να χρησιμεύει και για μετρήσεις κάτω από το νερό. Γενικά υπάρχουν αρκετές ιδέες.
Το πέμπτο μέλος της ομάδας μαθητών που συμμετείχαν στην κατασκευή του ρομπότ είναι ο Γιάννης Ξηραδάκης.