Για την Περιφερειακή Ομοσπονδία των ΑμεΑ Θεσσαλίας
Πρώτη προτεραιότητα τίθεται πλέον το θέμα της προσβασιμότητας των ατόμων με ειδικές ανάγκες από τους φορείς που τους εκπροσωπούν, αφού το πρόβλημα είναι οξυμένο και όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, «οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται σε ένα απόλυτο χάος, όταν θέλουν να επισκεφθούν κάποια δημόσια υπηρεσία, ΚΕΠ, Νοσοκομείο, Εφορία».
Μάλιστα προ ημερών έκαναν παρέμβαση στη γενική γραμματέα Αποκεντρωμένης Αυτοδιοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας κ. Πόπη Γερακούδη, ενώ ενημέρωσαν σχετικά τόσο τον υπουργό Εσωτερικών, αλλά και τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας.
Ρεπορτάζ: ΘΑΝΑΣΗΣ Κ. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
Όπως τονίζει ο πρόεδρος της Περιφερειακής Ομοσπονδίας των ΑμεΑ Θεσσαλίας κ. Ράλλης Τσιουλάκης, «σήμερα καμία θεσσαλική πόλη δεν έχει εκείνες τις υποδομές, ώστε να κάνει ευκολότερη τη ζωή των ατόμων με ανάγκες» και προσθέτει: «Για να εισέλθει κάποιο άτομο στα Δικαστήρια της Λάρισας χρειάζεται να βοηθηθεί από κάποιον αστυνομικό που θα σηκώσει το καροτσάκι, στο Βόλο δεν υπάρχει προσβασιμότητα στα ΚΕΠ, όπως και στην Εφορία, ενώ η ίδια εικόνα στην Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Επίσης οι τυφλοί για να μετακινηθούν χρειάζονται τη βοήθεια των οικείων τους και αισθάνονται μόνο ότι κινούνται στο απόλυτο χάος. Εμείς ζητούμε τα μέτρα και τα έργα για τη βελτίωση της προσβασιμότητας να ξεκινήσουν από μία περιοχή και στη συνέχεια, σιγά-σιγά να επεκταθεί και σε άλλες περιοχές».
Επίσης η Εθνική Συνομοσπονδία του χώρου σημειώνει: «Οργάνωση διοικητικών υπηρεσιών υποδοχής αιτήσεων κ.λπ. συμπεριλαμβανομένων μέτρων για άτομα με βαριές αναπηρίες που διαβιούν σε δυσπρόσιτες περιοχές. Εύλογα πρέπει να δοθούν συγκεκριμένες κατευθύνσεις για το νέο τρόπο προγραμματισμού ημερομηνιών εξέτασης (ραντεβού), κατάθεσης αιτήσεων/δικαιολογητικών, καθώς και προσέλευσης μέσω συγκεκριμένων απλοποιημένων διαδικασιών προς αποφυγή των γραφειοκρατικών διαδικασιών που ταλαιπωρούν έως και σήμερα τους πολίτες με αναπηρία. Πρόβλεψη των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν σε τέτοιου είδους ζητήματα τα άτομα με αναπηρία που διαβιούν σε δυσπρόσιτες περιοχές όπως στη νησιωτική Ελλάδα. Επί αυτού του θέματος θα πρέπει να ληφθούν υπόψη περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί παράγοντες (π.χ. έλλειψη προσβάσιμων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, αυξημένο κόστος μεταφοράς τους με ιδιωτικό μέσο κ.λπ.) ακόμα και για τα άτομα με αναπηρία που διαβιούν στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Επίσης πρέπει να προβλεφθεί σύστημα αντικειμενικής τήρησης της προτεραιότητας (ραντεβού), λαμβάνοντας υπόψη την εξυπηρέτηση επειγόντων περιστατικών λόγω αιφνίδιας εμφάνισης αναπηρίας, χρόνιας πάθησης, σοβαρών ατυχημάτων. Πρόβλεψη συστήματος κατ’ οίκον εξέτασης για τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες: Αναλόγως θα πρέπει το ενιαίο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας να έχει σαφείς οδηγίες για την εξέταση ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, οι οποίοι δεν δύναται να μετακινηθούν από το χώρο της οικίας τους».
Ο κ. Τσιουλάκης επισημαίνει ακόμη ένα ζήτημα: «Φανταστείτε έναν κωφό που πηγαίνει στις 2 τα ξημερώματα σε ένα Νοσοκομείο γιατί έχει κάποιο πρόβλημα. Πώς θα μπορέσει να συνεννοηθεί αφού δεν υπάρχει κανένας που να γνωρίζει τη νοηματική γλώσσα; Από την άλλη θα θέλαμε να μάθουμε εάν σε ολόκληρη τη Θεσσαλία, υπάρχει κάποια δημόσια υπηρεσία με προσβάσιμη τουαλέτα για άτομα με ειδικές ανάγκες. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία».
Το έγγραφο
Στο έγγραφο που απεστάλη την Πέμπτη 1η Σεπτεμβρίου στη γενική γραμματέα Αποκεντρωμένης Αυτοδιοίκησης Θεσσαλίας- Στερεάς Ελλάδας κ. Πόπη Γερακούδη, αλλά και στον υπουργό Εσωτερικών κ. Χ. Καστανίδη, αλλά και τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κων. Αγοραστό, από την Περιφερειακή Ομοσπονδία ατόμων με ειδικές ανάγκες Θεσσαλίας τονίζονται μεταξύ άλλων και τα εξής: «Μέσα στο πλαίσιο αυτά, τόσο ο Γ.Ο.Κ., όσο και σχετικοί εγκύκλιοι του υπουργείου Εσωτερικών προβλέπουν την τήρηση των όρων προσβασιμότητας των κτιρίων στα οποία είναι εγκατεστημένες και λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες της χώρας. Αναγνωρίζεται δηλαδή η σημασία της προσβασιμότητας των κτιρίων ως απαραίτητο στοιχείο, προκειμένου τα άτομα με αναπηρία να μπορούν να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις τους και να ασκούν απρόσκοπτα τόσο τα δικαιώματά τους, όσο και τις υποχρεώσεις τους προς την Πολιτεία. Σύμφωνα με τα ανωτέρω θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα και προσοχή κατά τη μετεγκατάσταση των δημοσίων υπηρεσιών, έτσι ώστε να διασφαλισθεί η πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στις ανωτέρω υπηρεσίες. Θεωρούμε ότι, μέσα στο πλαίσιο της ευρύτερης μετεγκατάστασης και αναδιάρθρωσης των δημοσίων υπηρεσιών, δύναται η δυνατότητα να επιλεγούν εκείνα τα κτίρια τα οποία διασφαλίζουν και τηρούν τους όρους προσβασιμότητας, με ό,τι συνεπάγεται τούτο. Παράλληλα ελλοχεύει ο κίνδυνος δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες ήταν εγκατεστημένες σε προσβάσιμα κτίρια, να μετεγκατασταθούν σε κτίρια που δεν πληρούν τους όρους και τις συνθήκες προσβασιμότητας, γεγονός που θα αποτελούσε προφανή οπισθοδρόμηση, όσον αφορά την εμπέδωση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, αλλά και καταφανή παραβίαση αυτών, καθώς η δυνατότητα πρόσβασης των ΑμεΑ σε αυτά θα περιοριζόταν σε μέγιστο βαθμό. Επιπροσθέτως θα επιβάρυνε το δημόσιο τομέα με επιπλέον κόστη, τα οποία θα ήταν αναγκαία, προκειμένου τα κτίρια να καταστούν προσβάσιμα. Πιστεύουμε ότι μέσα στο πλαίσιο της ευρύτερης διοικητικής αναδιάρθρωσης της χώρας, και της μειώσεως των κοστών του δημοσίου τομέα, βασικό ζητούμενο στις επιλογές της διοικήσεως θα πρέπει να είναι η εμπέδωση και η προάσπιση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και η βελτίωση της ποιότητας ζωής αυτών. Θεωρούμε ότι η μετεγκατάσταση των δημοσίων υπηρεσιών μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την προώθηση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ, αλλά και τροχοπέδη αυτών, ανάλογα με τις όποιες επιλογές γίνουν σε σχέση με την προσβασιμότητα των υπό επιλογή κτιρίων».