«Πράσινα» επαγγέλματα στην κρίση

Έκαναν την εμφάνισή τους πριν από μερικά χρόνια, αλλά τελευταία έχουν γίνει πραγματικά απαραίτητα. Καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ειδικοτήτων και φυσικά ως κύριο μέλημά τους έχουν την προστασία του περιβάλλοντος. Επαγγέλματα όπως επιθεωρητής ενεργειακής αποδοτικότητας κτιρίων, βιολογικός καλλιεργητής, ιδιοκτήτης μονάδας παραγωγής φωτοβολταϊκών, είναι μερικά μόνο από τα επαγγέλματα, που φέρουν τον όρο «πράσινα».

Σύμφωνα με μελέτη των Ηνωμένων Εθνών, μέχρι το 2030 τα άτομα που θα απασχολούνται σε κάποια «πράσινη» εργασία, θα ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια παγκοσμίως. Στη χώρα μας, όμως, όποιος επιθυμήσει να μεταμορφωθεί σε…  πράσινο επαγγελματία θα δυσκολευτεί αρκετά. Ενώ υπάρχει ένα νέο και πλούσιο πεδίο δράσης, το κράτος δεν μπορεί να βοηθήσει τους νέους ανθρώπους, που δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τα πράσινα επαγγέλματα.

Νώντας Φαρμάκης, ιδιοκτήτης εταιρείας οικιακών φωτοβολταϊκών

Η εταιρεία του ιδρύθηκε το 2009, με αντικείμενο την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς. Ήδη βρίσκονται σε λειτουργία 400 KW στην περιοχή της Λαμίας και υπό αδειοδότηση άλλα 400 KW στη Μαγνησία. Ο ίδιος αναφέρεται στη γραφειοκρατία, που συνάντησε, όταν αποφάσισε να ιδρύσει την εταιρεία του: «Όσον αφορά στην αδειοδότηση της εταιρίας συναντήσαμε  γραφειοκρατικά προβλήματα, που αναλύονται στις μεγάλες καθυστερήσεις της διοίκησης». Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον των πολιτών να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκά στις στέγες τους. «Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τα οικιακά φωτοβολταϊκά και σε βάθος τριετίας (2009-2012) ο αριθμός των αιτήσεων αυξήθηκε ραγδαία. Οι ενδιαφερόμενοι – πελάτες δείχνουν να είναι αρκετά καλά ενημερωμένοι  για τις βασικές αρχές λειτουργίας των οικιακών φωτοβολταϊκών. Όσον αφορά σε τεχνικά ζητήματα, είναι περισσότερο ενημερωμένοι για τις εγκαταστάσεις σε ταράτσες και λιγότερο για τις στέγες με κεραμίδια». Ο ίδιος αναφερόμενος στους σκοπούς της έκθεσης που δημιούργησε στο Βόλο, στην οποία υπάρχουν δείγματα εγκατάστασης τόσο σε κεραμίδια όσο και σε ταράτσα, είναι και η πλήρης ενημέρωση και απεικόνιση σε μικρή κλίμακα της όλης εγκατάστασης. Η εταιρία του κ. Φαρμάκη, ανταποκρινόμενη στα μηνύματα των καιρών και θέτοντας ως προτεραιότητα το συνδυασμό της ποιότητας με ελληνικά προϊόντα, προωθεί στην αγορά εξοπλισμό ελληνικής βιομηχανίας παραγωγής φωτοβολταϊκών στοιχείων και βάσεων στήριξης. Σχετικά με τα οφέλη της εγκατάστασης των οικιακών φωτοβολταϊκών, ο κ. Φαρμάκης σημειώνει: «Τα οφέλη από την εγκατάσταση οικιακών φωτοβολταϊκών είναι περιβαλλοντικά και οικονομικά. Τα περιβαλλοντικά οφέλη είναι η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, διοξειδίου του θείου, μονοξειδίου του αζώτου και μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Επίσης, η μείωση του θορύβου για την παραγωγή ενέργειας καθώς και η δυνατότητα ανακύκλωσης των φωτοβολταϊκών μονάδων προστίθενται στα περιβαλλοντικά οφέλη. Tέλος, η αξιοποίηση του άφθονου ηλιακού δυναμικού της χώρας, με ταυτόχρονη μείωση των παραδοσιακών μορφών παραγωγής ενέργειας με στόχο ένα πιο «πράσινο» εθνικό ενεργειακό ισοζύγιο είναι ένα ακόμα περιβαλλοντικό όφελος. Τα οικονομικά οφέλη της εγκατάστασης οικιακών φωτοβολταϊκών προκύπτουν από την τιμή πώλησης του παραγόμενου ρεύματος και με βάση τις σημερινές τιμές πώλησης το έσοδο ανέρχεται στο ποσό των 6.500 – 7.000 € για κάθε χρόνο της 25ετούς διάρκειας της άδειας», καταλήγει ο κ. Φαρμάκης.

Αλεξάνδρα Σπυροπούλου, φυσικός ωκεανογράφος – Διαχείριση Παράκτιων Περιοχών

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αναπτύσσονται όλο και περισσότερο τα επαγγέλματα, που αφορούν στο χερσαίο και θαλάσσιο περιβάλλον. Ειδικευμένα επαγγέλματα (θαλάσσιος βιολόγος, χημικός, γεωλόγος, οικολόγος, χαρτογράφος και φυσικός ωκεανογράφος) έχουν ως στόχο την προστασία, τη βιώσιμη διαχείριση και την αναβάθμιση των περιοχών. Η ρύπανση, η συνεχής συρρίκνωση της βιοποικιλότητας, η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, η εκτεταμένη παράκτια διάβρωση, η μόλυνση των χερσαίων και υδάτινων πόρων, η ποιότητα και ποσότητα των υδάτων είναι μόνο λίγα από τα πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα, τα οποία αναζητούν άμεση λύση. Καθώς αυξάνονται και εντατικοποιούνται οι ανθρώπινες χρήσεις γης, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, που βιολογικά και φυσικά θέματα επηρεάζουν ή ακόμα και επιδεινώνουν τα ανθρώπινα προβλήματα στις παράκτιες ζώνες.

«Η αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων δεν θα ήταν αποτελεσματική, αν την εφαρμόζαμε με μεμονωμένο τρόπο. Για παράδειγμα, η διαχείριση της υποβάθμισης ενός οικοσυστήματος απαιτεί το συντονισμό διαφορετικών ειδικοτήτων, τόσο των θετικών όσο και των κοινωνικών επιστημών», σχολιάζει η κ. Σπυροπούλου. Το επείγον αίτημα για προστασία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας σε όλο τον κόσμο ανοίγει ευκαιρίες στη διδασκαλία, την ακαδημαϊκή έρευνα, καθώς και την έρευνα πεδίου, για Μη Κυβερνητικές Περιβαλλοντικές Οργανώσεις και εταιρείες του ιδιωτικού τομέα. Πολλά είναι τα πανεπιστημιακά τμήματα στην Ελλάδα, καθώς και τα ερευνητικά κέντρα που παρουσιάζουν σημαντικό έργο στην έρευνα πάνω στη διαχείριση των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας. Είκοσι οκτώ Φορείς έχουν συσταθεί ως τώρα, με στόχο τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών (ΦΔ Λίμνης Κάρλας-Μαυροβουνίου-Κεφαλοβρύσου-Βελεστίνου, Λίμνης Κερκίνης, Δρυμού Πρεσπών, Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου-Ζακύνθου, κ.ά.). «Η αειφόρος ανάπτυξη του περιβάλλοντος αναμένεται να απασχολήσει τον επαγγελματικό και επιστημονικό κόσμο στο μέλλον, σε παγκόσμιο αλλά και τοπικό επίπεδο. Η Ελλάδα, ως χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα κληθεί να προσαρμοστεί στις αντίστοιχες οδηγίες, γεγονός που θα οδηγήσει σε νέες θέσεις εργασίας τις επόμενες δύο δεκαετίες στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα», καταλήγει η κ. Σπυροπούλου.

Γιώργος Γεροβασίλης, ιδιοκτήτης εταιρείας εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων

Σε αντίθεση με τις στέγες των σπιτιών, στα χωράφια της υπαίθρου ισχύουν διαφορετικοί κανόνες για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. Η εγκατάσταση επιτρέπεται και σε γήπεδα περιοχών εκτός σχεδίου, ανεξαρτήτως της παραγομένης ισχύος. Επίσης, δεν απαιτείται τα γήπεδα να είναι άρτια και οικοδομήσιμα, όπως ο στυλίσκος μετρητής της ΔΕΗ, ο οικίσκος ηλεκτρονικού εξοπλισμού των συστημάτων, η περίφραξη της εγκατάστασης κτλ. Τα φωτοβολταϊκά δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν σε κάλυψη το 60% της συνολικής επιφάνειας του γηπέδου. Σε περίπτωση ανέγερσης και άλλων δομικών κατασκευών, αυτές θα συνυπολογιστούν στο παραπάνω ποσοστό κάλυψης, ενώ θα ισχύσουν οι προβλεπόμενοι πολεοδομικοί περιορισμοί. Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των εγκαταστάσεων και των συστημάτων δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 2,5 μέτρα. Για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού συστήματος είναι απαραίτητη προϋπόθεση η απόδειξη της κυριότητας ή της νόμιμης κατοχής του γηπέδου, καθώς και της συμφωνίας του συνόλου των τυχόν συνιδιοκτητών. «Η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων στα χωράφια ξεκίνησε πριν δύο χρόνια. Σήμερα οι αγρότες είναι πολύ ενημερωμένοι σχετικά με το θέμα αδειοδότησης, χρηματοδότησης και τεχνολογίας, όμως σήμερα είναι πλέον αργά, καθώς για όσες άδειες έχουν δρομολογηθεί, αλλά δεν έχουν ολοκληρωθεί, το ποσοστό χρηματοδότησης, κατά τη γνώμη μου, θα πέσει κατακόρυφα, εκ μέρους των τραπεζών», σημειώνει ο κ. Γεροβασίλης. Όταν ξεκίνησε η εκδήλωση ενδιαφέροντος, εκ μέρους των αγροτών, για τα αγροτικά φωτοβολταϊκά πάρκα, ένα ποσοστό αγροτών απευθύνθηκε σε αγροτικούς συνεταιρισμούς και ένα άλλο σε μεμονωμένες εταιρείες. «Το μεγαλύτερο ποσοστό των αγροτών δεν ενημερώθηκε σωστά, είτε σχετικά με τη διαδικασία αδειοδότησης, είτε σχετικά με τη χρηματοδότηση, όπου και εξαπατήθηκαν. Πίστεψαν αυτά που ήθελαν να ακούσουν, για παράδειγμα, 100% της χρηματοδότησης, ενώ αυτό αφορούσε μόνο στον εξοπλισμό με leasing. Τελικά, αποδεικνύεται πως οι αγρότες ήταν τα εύκολα θύματα φωτοβολταϊκών στην Ελλάδα, ήταν το «βούτυρο στο ψωμί» κάποιων εταιρειών που προσπάθησαν να πλουτίσουν στις πλάτες τους» υπογραμμίζει ο κ. Γεροβασίλης. Εδώ γεννάται ένα ερώτημα: Κατά πόσο τελικά αξίζει, σήμερα, ένας αγρότης να βάλει φωτοβολταϊκά; Ο κ. Γεροβασίλης επισημαίνει: «Αξίζει υπό προϋποθέσεις. Οι αγρότες πρέπει να εξετάζουν διεξοδικά την αξιοπιστία του εκάστοτε κατασκευαστή, την τεχνογνωσία και την εμπειρία του, τα κόστη και τις εγγυήσεις του εξοπλισμού αλλά και τη δυνατότητα του κατασκευαστή να «σηκώσει», να ανταποκριθεί στις ανάγκες του έργου», καταλήγει ο κ. Γεροβασίλης.