Οκτώ πορτρέτα γυναικών, οκτώ ιστορίες της καθημερινότητάς μας, γεμάτες ζωντάνια, αγωνία, αλλά και αισιοδοξία για το μέλλον. Στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) Βόλου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας, πάρθηκε μια όμορφη πρωτοβουλία από τη διεύθυνση του σχολείου, να ερωτηθούν οι γυναίκες που φοιτούν στη σχολική μονάδα και αποτελούν και το 60% του συνολικού μαθητικού δυναμικού, για τα αισθήματά τους, τι είναι αυτό που ονειρεύονται, σε τι προσβλέπουν, τι τις κάνει υπερήφανες.
Οι απαντήσεις των γυναικών ήταν ένα καταστάλαγμα ψυχής και προσωπικού βιώματος. Έγραψαν αυτά που ένιωθαν και ήθελαν να εκφράσουν. Και το συμπέρασμα; Οι δυσκολίες της ζωής μπορεί να είναι πολλές, ωστόσο οι ίδιες αντέχουν και προχωρούν δυναμικά αντλώντας αυτοπεποίθηση από την οικογένειά τους, την πίστη στο Θεό, τις μέχρι τώρα εμπειρίες τους.
Η διευθύντρια του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας κ. Ελένη Κοντοζήση σημείωσε πως «την πρωτοβουλία για τα πορτρέτα των γυναικών την ξεκινήσαμε μαζί με τη φιλόλογο κ. Αργύρη Γώγου που διδάσκει γλωσσικό γραμματισμό στο σχολείο. Αφορμή ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας. Θελήσαμε λοιπόν να ακουστεί ένα μικρό δείγμα θετικής αύρας από τις γυναίκες για το τι προσβλέπουν, τι θέλουν, ποια είναι τα πρότυπά τους. Να βγει δηλαδή κάτι το αισιόδοξο σε μια κατάσταση που βιώνουμε όλοι όσον αφορά στην κρίση. Αυτές οι κυρίες είναι πραγματικές αγωνίστριες γιατί εκτός από εκπαιδευόμενες, ανταποκρίνονται και σε άλλους ρόλους».
Τα ερωτήματα που τέθηκαν στις γυναίκες και απάντησαν ήταν από πού αντλούν χαρά στην καθημερινότητά τους, ένα πράγμα που τις κάνει να νιώθουν υπερήφανες, τι ονειρεύονται για το άμεσο και πιο μακρύ μέλλον και ένα θετικό μήνυμα.
Έτσι δημιουργήθηκαν τα πορτρέτα τους με τα χαρακτηριστικά τους, τις αγωνίες και τις ελπίδες τους.
Να κάνουμε όνειρα
Η 42χρονη κ. Δήμητρα Θάνου αντλεί δύναμη καθημερινά πρώτα απ’ όλα από τα παιδιά της που είναι ό,τι πιο δημιουργικό και θείο δώρο στη ζωή της. Τη γεμίζουν με χαρά, ευτυχία, αγωνία. Υπάρχουν όμως και απλά πράγματα που κάνουν την καθημερινότητά της ευχάριστη. Όπως ο ήλιος που της δίνει όρεξη να είναι δραστήρια. Χαρά επίσης της δίνει ένα λουλούδι από τον άντρα της.
«Νιώθω υπερήφανη που έχω τέσσερα υπέροχα παιδιά, το ότι είμαι καθημερινά σε εγρήγορση, δυναμική, φιλόδοξη, τόσο που φοβάμαι λίγο, καθώς και ότι είμαι μαθήτρια στο ΣΔΕ. Τελικά δεν είναι ένα μόνο πράγμα που με κάνει χαρούμενη, αλλά ένας συγκερασμός» σημειώνει η ίδια και συμπληρώνει πως όνειρό της ήταν να συνεχίσει το σχολείο, αφού δεν της επιτράπηκε κάποτε. Μάλιστα αν της το επιτρέψουν οι οικογενειακές συνθήκες θα ήθελε να συνεχίσει τη φοίτηση και μετά το ΣΔΕ, αλλά και να βρει μια εργασία για να νιώθει παραγωγική.
«Θέλω να κάνω όνειρα και να μην πάψω ποτέ να βάζω στόχους» κατέληξε.
Πίστη στο Θεό
Η 48χρονη κ. Ευαγγελία Χριστοδούλου, μητέρα δύο παιδιών, μας είπε ότι «τη δύναμη την παίρνει από την πίστη που έχει στο Θεό. Προσπαθώ πάντοτε να σκέπτομαι θετικά, έστω και στις πιο δύσκολες συνθήκες ζωής. Χαρά μου δίνουν τα παιδιά μου, οι φίλοι μου και μου αρέσει πολύ η δουλειά μου που είναι η κομμωτική τέχνη. Το όνειρό μου είναι να τελειώσω το σχολείο, να είμαι υγιής και να έχω δουλειά, ώστε να μπορώ να στηρίξω ψυχικά και οικονομικά την οικογένειά μου».
Στο μήνυμά της για όλες τις γυναίκες λέει από καρδιάς: «Η γυναίκα να πιστεύει στον εαυτό της, στις αξίες της, να διεκδικεί τα δικαιώματά της και πάνω απ’ όλα η ζωή που ζούμε, είναι γένους θηλυκού».
Δύναμη από το χαμόγελο των παιδιών
Η 45χρονη κ. Χρυσούλα Τσόγκα μητέρα τριών παιδιών, αντλεί δύναμη από την οικογένειά της για να βγάζει πέρα τις υποχρεώσεις της και να είναι αξιοπρεπής. «Στην καθημερινότητά μου παίρνω μεγάλη χαρά και δύναμη, όταν βλέπω το χαμόγελο των παιδιών μου, όταν μου δείχνουν με πράξεις ότι κάτι έχω κάνει γι’ αυτά. Οι περισσότερες γυναίκες είμαστε δυναμικά άτομα. Είμαστε με τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, τρέχουμε στη δουλειά μας και πάνω απ’ όλα δεν έχω σταματήσει να είμαι αισιόδοξη και να προσπαθώ για το καλύτερο. Γι’ αυτό και ήρθα στο σχολείο, καθώς ποτέ δεν είναι αργά».
Η ελευθερία
Η 47χρονη κ. Ευαγγελία Γκόντα σημείωσε πως «μας δόθηκε η δυνατότητα μέσω του ΣΔΕ να κάνουμε κάτι που δεν το κάναμε στην ηλικία μας, ο καθένας για τους δικούς του λόγους».
Μιλώντας για τα χαρακτηριστικά του δικού της πορτρέτου, μας είπε: «Είμαι μια δυναμική γυναίκα που δουλεύω από την ηλικία των δώδεκα ετών. Έχω οικογένεια και παιδιά και μου αρέσει να επιλέγω αυτό που θέλω. Μου αρέσει η ελευθερία που έχουμε στην Ελλάδα να κάνουμε διάφορα πράγματα».
«Η γυναίκα είναι δυναμικός άνθρωπος, είναι ο «άντρας» της ζωής της, είναι άντρας και γυναίκα μαζί» υπογράμμισε.
Αγώνας διαρκείας
Η κ. Διαμαντούλα Κατσούρα σημείωσε πως δούλευε για πολλά χρόνια. «Η ζωή μου από μικρό κοριτσάκι ήταν πάντα να αγωνίζομαι και να προσέχω και τους άλλους, όχι μόνο τον εαυτό μου. Έδειχνα αγάπη στα πάντα, βοηθούσα πολλούς συνανθρώπους μου» μας είπε. Είδε ανταπόκριση; «Στη ζωή μου έχω μάθει να παλεύω μόνη μου, να κρατάνε τα χέρια τα δικά μου» μας απάντησε, ενώ αυτό που θέλει περισσότερο απ’ όλα, είναι να έχει καλή υγεία.
Όνειρο η νοσηλευτική
Η 30χρονη από τη Βουλγαρία Ντιάνα Τοντόροβα ήρθε στην Ελλάδα πριν 14 χρόνια. Θέλει να αποφοιτήσει από το ΣΔΕ και να συνεχίσει στο Λύκειο με στόχο να γίνει νοσηλεύτρια.
Μητέρα ενός παιδιού, μας λέει ότι είναι δύσκολη η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, αλλά είναι αποφασισμένη να τα καταφέρει.
«Είναι περήφανη που στη ζωή μου τα καταφέρνω μόνη μου και έτσι νιώθω περισσότερο δυναμική» υπογράμμισε, ενώ είπε πως η θέση της γυναίκας είναι καλύτερη στην Ελλάδα σε σχέση με τη Βουλγαρία.
Να μην το βάζουμε κάτω
Η 33χρονη κ. Μαργαρίτα Χύτα μας είπε αρχικά πως παίρνει δύναμη από την ανατροφή των δύο παιδιών της. Παρά τις πολλές υποχρεώσεις τα καταφέρνει και, όπως λέει χαρακτηριστικά, «όταν έχεις ένα στόχο στα παιδιά σου, παίρνεις πολύ μεγάλη δύναμη. Κάθε γυναίκα, όποια δυσκολία και να προκύπτει, δεν θα πρέπει να το βάζει κάτω. Αντίθετα από τις δυσκολίες μας πρέπει να σηκωνόμαστε και να προχωράμε μπροστά».
Όνειρό της είναι να δει τα παιδιά της να μεγαλώνουν και να είναι ευτυχισμένα.
Η οικογενειακή θαλπωρή
Η 32χρονη κ. Γαρυφαλλιά Βούλγαρη, μητέρα τεσσάρων παιδιών, μας είπε πως «η δύναμη που αντλεί στην καθημερινότητά της, είναι η ζωή και το γέλιο των τεσσάρων παιδιών, καθώς και η οικογενειακή θαλπωρή του σπιτιού μας. Είναι στοιχεία που με δυναμώνουν και με οπλίζουν με δύναμη και υπομονή κάθε μέρα. Αυτό που με γεμίζει με υπερηφάνεια, είναι η σωστή διαπαιδαγώγηση και η άψογη συμπεριφορά τους στην κοινωνία».
Αυτό που ονειρεύεται είναι να δει τα παιδιά της καταξιωμένα και επαγγελματικά αποκατεστημένα δίνοντας αγάπη και χαρά στους συνανθρώπους τους.
«Έχει αποδειχθεί πως η γυναίκα σωματικά και πνευματικά προσφέρει τα ίδια με τον άντρα σε μια κοινωνία» κατέληξε στο μήνυμά της.