Ποδήλατο – κατάλυμα από φοιτητή

Το ποδήλατο-κατάλυμα κατασκεύασε ο απόφοιτος πλέον του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας Δημήτρης Σπυρόπουλος στο πλαίσιο της διπλωματικής του εργασίας, ενώ την επίβλεψη της κατασκευής είχε ο καθηγητής κ. Ζήσης Κοτιώνης.

Στην αρχή υπήρχε ο προβληματισμός της μη προαγωγής υποδομών για την εύκολη μετακίνηση με το ποδήλατο στις σύγχρονες πόλεις της χώρας. Στη συνέχεια, όμως κυριάρχησε η ιδέα, πώς το ποδήλατο θα μπορούσε να αποκτήσει κάποιες από τις ποιότητες της πόλης, να γίνει δηλαδή και χώρος καταλύματος.

Η φαντασία συνδυάστηκε περίτεχνα με το μεράκι και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα μια πρωτότυπη κατασκευή, όπως το ποδήλατο-κατάλυμα, γεννήθηκε με δημιουργό έναν απόφοιτο πλέον του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας.

Ο Δημήτρης Σπυρόπουλος αναφέρθηκε στην κατασκευή που υλοποίησε λέγοντας πως «πρόκειται για ένα ποδήλατο-κατάλυμα. Το όχημα έχει μια διττή έννοια τόσο ως μέσο μεταφοράς, όπως είναι το ποδήλατο που όλοι γνωρίζουμε, όσο και ως μέσο αναψυχής με την πιο απλή και πρωτόλεια έννοια, αυτή του καταλύματος».

Αναφερόμενος στο κίνητρο που τον οδήγησε στην απόφαση να υλοποιήσει το ποδήλατο-κατάλυμα τόνισε πως «με προβλημάτιζε εξαρχής, όσον αφορά στην επιλογή του θέματος της διπλωματικής εργασίας, η παρασιτική σχέση που έχει το ποδήλατο στην πόλη και αναζητούσα μια πλατφόρμα που θα αποτελούσε μια επίλυση. Η πρώτη προσέγγιση ήταν η ίδια η πόλη να αποκτήσει μια υποδοχή καλύτερη για τα ποδήλατα. Τελικά, η οριστική μας πρόταση επέλεξε τον αντίθετο δρόμο, που ήταν και πιο πρωτότυπος, δηλαδή το ίδιο το ποδήλατο να αποκτήσει κάποιες από τις ποιότητες της πόλης μέσα από την έννοια του καταλύματος».

Ποδήλατο-κατάλυμα

Ο Δημήτρης Σπυρόπουλος παρουσίασε τα χαρακτηριστικά της πρωτότυπης αυτής κατασκευής τονίζοντας πως «κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει την όλη κατασκευή αφενός ως μεταφορικό μέσο, αφετέρου ως σκηνή. Το κάθισμα είναι ευέλικτο, χρησιμοποιείται ως θέση οδήγησης και ως θέση ανάπαυσης, όπου δύναται κάποιος να κοιμηθεί, να ξεκουραστεί. Είναι αρκετό και έχει ενσωματωθεί με μαλακό υλικό, ώστε να μην χρειάζεται προσθήκη άλλης μαλακής επιφάνειας.

«Όσον αφορά στη λειτουργία της σκηνής επιλέξαμε να μην έχει μπανέλες και την παραδοασική δηλαδή διαδικασία στησίματος, αλλά να γίνεται όσο το δυνατόν πιο άμεσα. Και αυτό κατορθώνεται μέσω μεταλλικών ελασμάτων, όπου τοποθετήσαμε μια αδιάβροχη επιφάνεια, κοινώς το καραβόπανο, και μέσω αυτής ανοίγει και κλείνει άνετα, σαν να πρόκειται για παραδοσιακή άμαξα. Οι διαστάσεις του οχήματος είναι 2,30 περίπου μέτρα, επί ένα μέτρο πλάτος και ύψος 1,60 μ., με κλειστή οροφή και 1,90 μ. με ανοικτή οροφή που είναι το ύψος του καθίσματος σε θέση οδήγησης» σημείωσε ο απόφοιτος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών.

Ο ίδιος εργάστηκε για ένα διάστημα στην πόλη Μπράγκα της Πορτογαλίας και πιο συγκεκριμένα σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο, στο πλαίσιο του προγράμματος Εράσμους και στο άμεσο μέλλον στοχεύει να πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό.

Θεωρεί ότι η Αρχιτεκτονική έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ως επιστήμη και προσθέτει πως πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η αγάπη προς αυτή για να προσφέρει κάποιος δημιουργικά.