ΛΕΖΑΝΤΑ Φ1
Με ιστιοπλοϊκά γίνεται η διακίνηση παράνομων μεταναστών
Λόγω των εντατικών ελέγχων κυρίως των λιμενικών στη Μαγνησία
Αύξηση κατά 50% περίπου καταγράφεται στους παράνομους μετανάστες που κατάφεραν να εντοπίσουν οι διωκτικές αρχές στη Μαγνησία, τη χρονιά που φεύγει σε σχέση με το 2009. Η συνεχής αύξηση της παράνομης εισόδου αλλοδαπών από χώρες τόσο της Ασίας, όσο και της Αφρικής, μέσω της γειτονικής Τουρκίας, παρατηρείται έντονα τα τελευταία τρία χρόνια. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και μέχρι το 2007, όπως προκύπτει από τα στοιχεία των διωκτικών αρχών, παρατηρήθηκε μεν μία αυξητική τάση, όμως δεν καταγραφόταν «έκρηξη» παράνομης εισόδου στη χώρα, κάτι που παρατηρείται από το 2007 και μετά.
Ρεπορτάζ:
ΤΟΥΛΑ ΚΕΚΑΤΟΥ
Την τριετία 2007-2010 οι διακινητές παράνομων μεταναστών εμφανίζονται ευρηματικοί, επιλέγοντας μεθόδους, ώστε να μη γίνονται εύκολα αντιληπτοί από τις διωκτικές αρχές, κυρίως τις λιμενικές. Είναι γεγονός ότι έχουν αυξηθεί οι εντατικοί έλεγχοι που διενεργούνται από τους λιμενικούς και σε αυτό αποδίδεται – όπως τονίζουν αξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος – η αύξηση των συλλήψεων διακινητών. Όλοι προφυλακίζονται, καθώς υπάρχει αυστηροποίηση της νομοθεσίας.
Ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που κατάφερε να εισέλθει στη χώρα το 2010 είναι άγνωστος, υπολογίζεται όμως ότι σίγουρα είναι διπλάσιος σε σχέση με το 2009, καθώς στα παράλια της Τουρκίας περίμεναν για να περάσουν στην Ευρώπη περίπου ένα εκατομμύριο μετανάστες.
Η μεταφορά τους γίνεται με το αζημίωτο. Το κάθε «κεφάλι» στοιχίζει 5.000 έως 6.000 δολάρια και τα κυκλώματα διακίνησης μεταναστών έχουν τεράστια κέρδη.
Όσοι παράνομοι μετανάστες εντοπίζονται από τις διωκτικές αρχές, σύμφωνα με τη νομοθεσία, δεν συλλαμβάνονται πλέον και τους δίνεται προθεσμία να αναχωρήσουν από τη χώρα μέσα σε διάστημα 30 ημερών. Εφοδιάζονται με υπηρεσιακό σημείωμα της Αστυνομίας για την αναχώρηση. Στην πράξη όμως σχεδόν κανείς δεν αναχωρεί από τη χώρα και αναζητά τρόπους παραμονής και απασχόλησης.
«Η προσφιλής μέθοδος» των διακινητών για τη μεταφορά παράνομων μεταναστών είναι με ιστιοπλοϊκά ή πολυτελή σκάφη, ώστε να μην κινούν τις υποψίες των διωκτικών αρχών. Στο σύνολό τους άλλωστε οι περιπτώσεις που εντοπίστηκαν από τους λιμενικούς του Βόλου, ήταν μεταφορά με ιστιοπλοϊκά. Στα αμπάρια των πλοίων οι λιμενικοί αντίκριζαν στοιβαγμένους ανθρώπους, κάθε ηλικίας. Για λίγες ημέρες φιλοξενούνταν στο κέντρο φιλοξενίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης στο Δήμο Αισωνίας και στη συνέχεια αφήνονταν ελεύθεροι.
Αξιωματικοί και της Αστυνομίας επισημαίνουν πως ελάχιστοι ίσως αναχωρούν από τη χώρα, η συντριπτική πλειοψηφία μεταβαίνει στην Αθήνα και αφομοιώνεται στο υπόλοιπο πλήθος των αλλοδαπών, που ζει σε άθλιες συνθήκες στο κέντρο.
Ο εντοπισμός των ιστιοπλοϊκών με τους παράνομους μετανάστες έγινε σε διάφορα σημεία του Παγασητικού, αλλά και κοντά στις Σποράδες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κεντρικού Λιμεναρχείου Βόλου, το 2009 συνελήφθησαν 11 διακινητές, 86 παράνομοι μετανάστες και κατασχέθηκαν τρία ιστιοπλοϊκά σκάφη, τρία ΙΧ και ένα ΙΧ φορτηγό αυτοκίνητα. Το 2010 συνελήφθησαν 19 διακινητές, 155 παράνομοι μετανάστες και κατασχέθηκαν πέντε ιστιοπλοϊκά και ένα ΙΧ αυτοκίνητο.
Απελάσεις χωρίς… αντίκρισμα
Όσον αφορά στις απελάσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Αλλοδαπών της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Βόλου, το 2007 εκδόθηκαν 492 αποφάσεις απέλασης, το 2008 277, το 2009 275 και το 2010 490. Όπως σημειώνουν αστυνομικοί του Γραφείου, άλλαξαν οι εθνικότητες των αλλοδαπών που επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα στη χώρα. Από την εποχή της εισόδου των Αλβανών, τη δεκαετία του 1990, περάσαμε στην εποχή της εισόδου των Ασιατών και Αφρικανών παράνομων μεταναστών.
Όλοι σχεδόν οι παράνομοι μετανάστες με απόφαση διοικητικής απέλασης προσφεύγουν στο διοικητικό δικαστήριο, ζητώντας αναστολή εκτέλεσης της απόφασης. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, σχεδόν στο 95%, το δικαστήριο αποφασίζει υπέρ της αναστολής εκτέλεσης, ενώ η εκδίκαση προσδιορίζεται μετά από δύο περίπου χρόνια. Πολλές ωστόσο από τις δικαστικές αποφάσεις προκαλούν εντύπωση. Χαρακτηριστικά αναφέρεται η περίπτωση Αλβανού μετανάστη, η άδεια του οποίου έληξε το 2005 και έπρεπε να απελαθεί. Όπως αποδείχθηκε, παρέμενε στο Βόλο, χωρίς άδεια, καθώς το 2008 συνελήφθη σε τυχαίο έλεγχο. Σε βάρος τους εκδόθηκε νέα απόφαση απέλασης, που ανεστάλη με προσωρινή δικαστική απόφαση. Η υπόθεση συζητήθηκε το 2010 και το δικαστήριο ανέστειλε την απόφαση απέλασης (χωρίς να θεωρηθεί αδίκημα η παράνομη παραμονή της τριετίας), κρίνοντας ότι αν απελαθεί, θα διαταραχθούν οι κοινωνικές σχέσεις του.
Ένα αρνητικό στοιχείο, όπως επισημαίνεται, είναι η έλλειψη ηλεκτρονικής ενημέρωσης των υπηρεσιών (Αστυνομία, ασφαλιστικά ταμεία, υπηρεσίες ΟΤΑ) όσον αφορά στα πλήρη στοιχεία των αλλοδαπών, σχετικά με το χρόνο διαμονής τους, εργασίας τους, ασφάλισής τους, χορήγησης παροχών περίθαλψης, ανεργίας. Τούτο δημιουργεί αρκετά γραφειοκρατικά, αλλά και ουσιαστικά προβλήματα, καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου.
Αξιωματικοί της υπηρεσίας αλλοδαπών εκτιμούν πως ο αριθμός των αλλοδαπών και στη Μαγνησία θα αυξηθεί σημαντικά στα αμέσως επόμενα χρόνια, κυρίως από προερχόμενους από βαλκανικές χώρες.
Τέλος μία από τις επιτυχίες που καταγράφονται το 2010 στη δραστηριότητα των λιμενικών του Βόλου, είναι ο εντοπισμός παράνομου τσιγαράδικου, που μετέφερε εκατομμύρια πακέτα τσιγάρων, με διαφυγόντες δασμούς για το ελληνικό δημόσιο 33 εκατομμυρίων ευρώ.