Photo Gallery, Τοπικά

«Ναι μεν, αλλά» για τη μαρίνα στο λιμάνι Βόλου

Τη λιμενολεκάνη, μεταξύ κεντρικής και προβλήτας Νο1 προκρίνουν οι μελετητές για τη μαρίνα τουριστικών σκαφών στο λιμάνι του Βόλου, ωστόσο απαιτείται κοστοβόρα μετεγκατάσταση των δραστηριοτήτων της προβλήτας Νο 1

 

Τη χωροθέτηση του τουριστικού λιμένα «επί εγκαρσίων (και πιθανά και στον προβλήτα Νο 1, εφόσον αυτός απελευθερωθεί) προβλητών με πρόβλεψη και κάποιου εξωτερικού έργου προστασίας», προκρίνουν οι μελετητές του Γενικού Προγραμματικού Σχεδίου (master plan) του λιμανιού του Βόλου, που προχώρησαν στην τροποποίηση του Σχεδίου, ύστερα από τι αίτημα που κατέθεσαν τόσο ο Οργανισμός Λιμένα (ΟΛΒ), όσο και ο Δήμος Βόλου.

Η τροποποίηση του Γενικού Προγραμματικού Σχεδίου με ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου 2012, απεστάλη στη διοίκηση του ΟΛΒ και βρίσκεται ήδη στα χέρια της Περιφέρειας Θεσσαλίας.

Ωστόσο οι μελετητές επισημαίνουν ότι «η λύση αυτή προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, απαραιτήτως και τη μεταφορά των δραστηριοτήτων εξυπηρέτησης πλοίων χύδην φορτίων και σιτηρών από τον προβλήτα Νο 1 σε κάποια άλλη θέση του λιμένα». Η θέση αυτή, προστίθεται στην τροποποίηση του Σχεδίου, θα είναι η προβλήτα Νο 3, όπου απαιτείται ωστόσο επέκταση των κρηπιδωμάτων του κατά 200 μέτρα τουλάχιστον, με κόστος που οι μελετητές υπολογίζουν από 16 μέχρι 32 εκατομμύρια ευρώ, πλέον του κόστους μετεγκατάστασης των γερανών… Σύμφωνα ωστόσο με στέλεχος του ΟΛΒ «οι γερανοί δεν μετεγκαθίστανται λόγω παλαιότητας»…

Ουσιαστικά οι μελετητές προκρίνουν τη χωροθέτηση της μαρίνας τουριστικών σκαφών στη λιμενολεκάνη, μεταξύ κεντρικής προβλήτας και προβλήτας Νο 1, του λιμανιού, ωστόσο εμμέσως πλην σαφώς επισημαίνουν, ότι για να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο το κόστος μετεγκατάστασης των δραστηριοτήτων που σήμερα λαμβάνουν χώρα στην εν λόγω προβλήτα, είναι απαγορευτικό για τα οικονομικά του ΟΛΒ και την οικονομική συγκυρία.

Οι μελετητές σημειώνουν πάντως ότι το κόστος των έργων για τη μαρίνα «είναι περίπου ισοδύναμο με αυτό της λύσης στο Κορδόνι, καθώς θα απαιτηθούν και κάποια έργα διαμορφώσεων επί των ανωδομών του κεντρικού προβλήτα και του προβλήτα Νο 1».

Σημειώνεται ότι η πρώτη επιλογή των μελετητών του Γενικού Προγραμματικού Σχεδίου του λιμανιού του Βόλου ήταν η μαρίνα τουριστικών σκαφών να χωροθετηθεί στο Κορδόνι (κυματοθραύστης). Στην επιλογή αυτή αντέδρασε ο Δήμος Βόλου.

Στην τροποποίηση οι μελετητές αναφέρουν ακόμη τα εξής για την επιλογή χωροθέτησης της μαρίνας μεταξύ κεντρικής και προβλήτας Νο 1: «Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη εμπορική οχλούσα δραστηριότητα, καθώς και η γειτνίαση της υπόψη περιοχής ανατολικά με τους εκτεταμένους χώρους στάθμευσης της κεντρικής προβλήτας και βόρεια με την παραλιακή οδό με συνεχή κυκλοφορία, ήτοι με ζώνες υψηλών σταθμών θορύβου, δεν εναρμονίζεται με χωροθέτηση και λειτουργία μιας μαρίνας υψηλών προδιαγραφών, καθώς καθιστά προβληματική την διαμονή στα σκάφη. Με δεδομένη την κοινά αποδεκτή δέσμευση της προβλήτας Νο 2 για εξυπηρέτηση των πλοίων μοναδοποιημένων φορτίων (κοντέινερ), η μόνη θέση που απομένει, είναι πλέον η προβλήτα Νο 3, με διαθέσιμο μήκος κρηπιδωμάτων της τάξης των 200 μέτρων. Η θέση αυτή όμως προβλέπεται, σύμφωνα με τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας του λιμένα, να εξυπηρετεί τα πλοία εκφόρτωσης σκραπ φορτίου και άρα απαιτείται επέκταση των υφισταμένων κρηπιδωμάτων κατά τέτοιο μήκος, ώστε να εξυπηρετεί ταυτόχρονα τουλάχιστον την υφιστάμενη κίνηση των πλοίων χύδην φορτίου. Στην ευμενέστερη περίπτωση αυτό αφορά εξυπηρέτηση ενός πλοίου, ήτοι κατασκευή τουλάχιστον 200 μέτρων νέων κρηπιδωμάτων σε βάθη της τάξης των 13 μέτρων (καθότι το προσφάτως κατασκευασθέν τελευταίο τμήμα των 40 μέτρων έχει ωφέλιμα βάθη της τάξης των -13 μέτρων). Λαμβάνοντας υπόψη τον πολύ χαμηλής φέρουσας ικανότητας πυθμένα (σύμφωνα με τα διαθέσιμα γεωτεχνικά στοιχεία παλαιοτέρων γεωτεχνικών ερευνών και διατομές λιμενικών έργων που έχουν ήδη εφαρμοστεί στα κρηπιδώματα των προβλητών Νο 2 και 3) και τους εν ισχύ αντισεισμικούς κανονισμούς, απαιτείται είτε βαθιά εξυγίανση της τάξης, τουλάχιστον των 6-7 μέτρων, είτε λύση ενίσχυσης του εδαφικού υλικού του πυθμένα με συνδυασμό στραγγιστηρίων και χαλικοπασσάλων και πιθανά πρόβλεψη κατασκευής του τοίχου με προκατασκευασμένα κυψελωτά κιβώτια. Το κόστος ανά μέτρο μιας κατασκευής κρηπιδοτοίχου εκ προκατασκευασμένων τεχνητών ογκολίθων και βαθιάς εξυγίανσης εκτιμάται τουλάχιστον στα 50.000 ευρώ ανά μέτρο για τα έργα πολιτικού μηχανικού, ενώ στην περίπτωση ενίσχυσης του πυθμένα με στραγγιστήρια και χαλικοπασσάλους και πρόβλεψη κυψελωτών κιβωτίων, θα είναι ακόμη υψηλότερο (η δεύτερη λύση ίσως να είναι και μονοσήμαντη, μετά και την αναμενόμενη υποχρεωτική εφαρμογή του Ευρωκώδικα, όσον αφορά στον αντισεισμικό σχεδιασμό στα δημόσια έργα). Στο παραπάνω κόστος βέβαια πρέπει να προστεθεί το κόστος αποσυναρμολόγησης, μεταφοράς και συναρμολόγησης όσων γερανών είναι δυνατόν να μεταφερθούν, οι νέες ηλεκτρομηχανολογικές και λοιπές εγκαταστάσεις (τροχιές, φωτισμός, στραγγίσεις κ.λπ.) στην προβλήτα Νο 3 κ.αλ. Το κόστος αυτό πρέπει να εφαρμοστεί επί μήκους τουλάχιστον 200 μέτρων (εφόσον προβλεφθεί θέση εξυπηρέτησης ενός πλοίου), ανεβάζοντας το κόστος στα επίπεδα των 10.000.000-11.000.000 ευρώ πλέον το κόστος μετεγκατάστασης των γερανών και επί μήκους 400 μέτρων (αν προβλεφθεί θέση εξυπηρέτησης δύο πλοίων, που σε πολλές περιπτώσεις εξυπηρετούνται ταυτόχρονα στην προβλήτα Νο 1), διαμορφώνοντας το κόστος στα επίπεδα των 20.000.000-22.000.000 ευρώ (πλέον το κόστος μετεγκατάστασης των γερανών)».

Σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος του ΟΛΒ το κόστος υπολογίζεται στα 16.000.000-32.000.000 ευρώ, ενώ οι γερανοί δεν μετεγκαθίστανται λόγω παλαιότητας, αφού ξεπερνούν τα 35 χρόνια λειτουργίας…

Και καταλήγουν οι μελετητές στην τροποποίηση του Γενικού Προγραμματικού Σχεδίου: «Ο χρόνος ολοκλήρωσης των ως άνω έργων, συμπεριλαμβανομένων των μελετών (τεχνικών, περιβαλλοντικών, γεωτεχνικών, υποστηρικτικών κ.λπ.), της σύνταξης τευχών δημοπράτησης, αδειοδοτήσεις, διαγωνιστικής διαδικασίας και εργολαβίας κατασκευής, ανέρχεται κατά τους πλέον αισιόδοξους υπολογισμούς σε τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Ένα πρόβλημα που πρέπει επίσης να λυθεί, είναι η χωροθέτηση των σκαφών παράκτιας αλιείας, τα οποία θα πρέπει αναγκαστικά να καταλάβουν τα παραλιακά κρηπιδώματα, καθώς πρακτικά δεν υπάρχει κάποια άλλη πρόσφορη θέση στη λιμενολεκάνη. Σε κάθε περίπτωση, εξυπηρέτηση τουριστικών σκαφών στο παραλιακό κρηπίδωμα καθώς και η φύλαξη της μαρίνας καθίσταται δύσκολη, χωρίς να αποκοπεί (με την περίφραξη-μέτρα ασφαλείας) τα αντίστοιχο θαλάσσιο μέτωπο και η γειτνίαση βόρεια με την παραλιακή οδό με συνεχή κυκλοφορία είναι προβληματική».

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το