Το χειμωνιάτικο μποστάνι του σχολείου τους επιμελούνται σε καθημερνή πλέον βάση οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Ιωλκού, με την παρότρυνση των δασκάλων τους, περιμένοντας με το νέο έτος να κόψουν τη δική τους σαλάτα. Η ενασχόληση με τα φυτά έχει γεμίσει χαρά τα πρόσωπα των παιδιών που τρέχουν σε κάθε διάλειμμα να θαυμάσουν την εξέλιξη του κήπου τους.
«Στην πίσω αυλή του σχολείου μας, εκεί που πριν υπήρχε ένας ανεκμετάλλευτος χώρος, τώρα φυτρώνουν διάφορα χειμωνιάτικα ζαρζαβατικά, όπως μαρούλια, μπρόκολα, λαχανίδες, κρεμμυδάκια, άνηθος κ.ά. Και μη νομίσετε πως φύτρωσαν μόνα τους! Τα φυτέψαμε όλες οι τάξεις του σχολείου, με τη βοήθεια των δασκάλων μας φυσικά. Κάθε τάξη έχει το δικό της χώρο που θα τον προσέχει, δηλαδή θα τον ποτίζει και θα τον ξεβοτανίζει κι έτσι σε λίγο καιρό περιμένουμε να κόψουμε τη δική μας σαλάτα…». Αυτά γράφουν οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης στη μαθητική τους εφημερίδα «Τα χελιδόνια της Ιωλκού».
Η διευθύντρια του Σχολείου κ. Έλλη Παπανελοπούλου συμπληρώνει πως «η δημιουργία του σχολικού κήπου ήταν μια πρωτοβουλία του συλλόγου διδασκόντων του Σχολείου και προς το σκοπό αυτό συνεργαστήκαμε τόσο με το Δήμο Βόλου και τον αρμόδιο αντιδήμαρχο της περιοχής μας κ. Ι. Γκουντέλια, όσο και με το Κέντρο Πολιτισμού και Κοινωνικής Παρέμβασης «Ιωλκός» και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Άνω Βόλου «Ιάσων», ενώ τα περισσότερα φυτά προσέφεραν τα θερμοκήπια του κ. Λάμπη, στους οποίους οφείλουμε θερμές ευχαριστίες».
Πράγματι, το μικρό μποστάνι απλώνεται καθαρό και περιποιημένο, καθώς οι χαρούμενες φωνές και τα γελαστά προσωπάκια των μαθητών που τρέχουν σε κάθε διάλλειμα σχεδόν να παρατηρήσουν τον κήπο τους, αντανακλούν την ικανοποίηση και τη χαρά της δημιουργίας που προσφέρει η ενασχόληση με τα φυτά τους. «Η έκταση όπου χτίστηκε το Σχολείο μας στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, ανήκε στην πρώην Κοινότητα Ανακασιάς, η οποία τη νοίκιαζε σε κάποιον ιδιώτη που τη χρησιμοποιούσε ως μποστάνι. Έτσι κλείνει ένας κύκλος πρωτογενούς παραγωγής στον ίδιο χώρο, μόνο που τώρα οι μαθητές θα είναι οι ίδιοι και οι καλλιεργητές και οι καταναλωτές» τονίζει ο δάσκαλος της Δ΄ τάξης κ. Ν. Καργαδούρος, που κατάγεται μάλιστα από την περιοχή.
Τέλος, ο δάσκαλος της ΣΤ’ τάξης κ. Νίκος Φιλάρετος συμπληρώνει πως «η βιωματικότητα και η ομαδική εργασία κινητοποιούν το ενδιαφέρον των μαθητών, όταν μάλιστα καλούνται να λειτουργήσουν πέρα από τα γνωστά της καθημερινής μαθησιακής διαδικασίας μέσα στην τάξη. Στην προκειμένη περίπτωση, ο στόχος είναι τα παιδιά να κατανοήσουν, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, τις δυσκολίες και την αξία της πρωτογενούς παραγωγής (π.χ. καιρικές συνθήκες, χειρωνακτική εργασία, ζιζάνια κ.ά.) και να αποκτήσουν περιβαλλοντική συνείδηση, πάντα με τον παιγνιώδη τρόπο που αρμόζει σε αυτές τις ηλικίες».
Κι άλλες, όμως, δράσεις γίνονται αυτό το διάστημα στο Δημοτικό Σχολείο Ιωλκού, όπως τόνισε η διευθύντρια. Η ΣΤ΄ τάξη ενεργοποίησε τη δανειστική σχολική βιβλιοθήκη και εκδίδει τη μαθητική εφημερίδα «Τα χελιδόνια της Ιωλκού» και γι΄ αυτά μάλιστα βραβεύτηκε πρόσφατα σε εκδήλωση του Δήμου Βόλου.
Επίσης, το σχολείο συμμετείχε στο στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου των ευχών στην Ανακασιά, που διοργάνωσε το Κέντρο Πολιτισμού και Κοινωνικής Παρέμβασης «Ιωλκός» όπου τραγούδησε και η χορωδία του σχολείου.
Εξάλλου, την Τρίτη 18/12/2012 ο ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, σε συνεργασία με τη Δημοτική Ενότητα Ιωλκού, παρουσίασε, με ελεύθερη είσοδο, στη φιλόξενη αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου, τη θεατρική παράσταση «Στο Χριστό στο Κάστρο», δίνοντας τη δυνατότητα στα παιδιά να έλθουν σε επαφή με το έργο του μεγάλου Σκιαθίτη συγγραφέα Αλ. Παπαδιαμάντη, «που μας μεταφέρει τόσο επιτυχημένα στη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής» σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς.
Την περασμένη εβδομάδα στο σχολείο λειτούργησε μπαζάρ χειροποίητων στολιδιών και χριστουγεννιάτικων δώρων, που έφτιαξαν οι μαθητές με τη βοήθεια των δασκάλων τους, ενώ συγκεντρώθηκαν τρόφιμα για το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Βόλου, μέσα από το πρόγραμμα «Όλοι μαζί». Δώρα και τρόφιμα προσφέρθηκαν επίσης και στο Γηροκομείο, όπου η χορωδία τραγούδησε στο πνεύμα των γιορτινών ημερών.
«Έτσι, λοιπόν, το δημόσιο σχολείο μέσα από το άνοιγμά του στην κοινωνία αποκτά τη δυναμική που χρειάζεται ώστε να βάλει ένα μικρό λιθαράκι, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στους δύσκολούς καιρούς που ζούμε σήμερα» καταλήγει η διευθύντρια του Σχολείου κ. Παπανελοπούλου.