Με φειδώ, συγκράτηση και μπόλικους υπολογισμούς προσπαθούν οι φοιτητές πλέον να αντιμετωπίσουν το κόστος των σπουδών τους στο Βόλο, καθώς λόγω της μείωσης του οικογενειακού εισοδήματος, ο προϋπολογισμός για να καλύψουν τις μηνιαίες ανάγκες τους, από την πληρωμή του ενοικίου μέχρι τα προσωπικά έξοδα, έχει μειωθεί μέχρι και 30%. Η ξέφρενη φοιτητική ζωή αποτελεί πλέον παρελθόν για πολλούς και οι φοιτητές επιλέγουν να διασκεδάζουν στα σπίτια ή όταν βγαίνουν έξω κατευθύνονται στην πιο φθηνή διασκέδαση, όπως για ένα καφέ.
Μέχρι και πριν δύο χρόνια ένας φοιτητής για να σπουδάσει στο Βόλο και να καλύψει όλα τα έξοδά του λάμβανε από την οικογένειά του γύρω στα 900-1000 ευρώ. Πλέον αυτό, ποσό για αρκετά άτομα έχει μειωθεί τουλάχιστον κατά 300 ευρώ. Και αιτία δεν είναι άλλη από την αδυναμία πολλών οικογενειών να στηρίξουν οικονομικά το κόστος της φοιτητικής ζωής εξαιτίας βέβαια των μειώσεων στους μισθούς και της επιβολής νέων φόρων.
Όπως τονίζουν χαρακτηριστικά οι φοιτητές, η κλασική όπως την ξέραμε φοιτητική ζωή, με τις πολλές εξόδους και την ατέλειωτη ψυχαγωγία στα μπαρ και τα άλλα κέντρα εστίασης στο Βόλο, αποτελεί ανάμνηση…
Πλέον επιδιώκουν να διασκεδάζουν όλο και πιο φθηνά, κυρίως στις καφετέριες, αλλά και σε ταβέρνες και τσιπουράδικα, όπου το κόστος ανά άτομο να μην ξεπερνά τα 7-8 ευρώ. Επίσης στα μπαρ οι έξοδοι περιορίστηκαν στη μία φορά την εβδομάδα και χωρίς υπερβολές στην κατανάλωση αλκοόλ, αφού δεν υπάρχουν χρήματα για πολλά ποτά.
Και πέρα από τη νέα αυτή στάση στη διασκέδαση, παρατηρούνται και νέες τάσεις και σε άλλα θέματα. Ειδικότερα όλο και πιο έντονο αρχίζει να γίνεται το φαινόμενο της συγκατοίκησης. Επίσης φοιτητές από γειτονικές πόλεις δεν μισθώνουν κάποιο σπίτι στο Βόλο, αλλά πηγαινοέρχονται. Παράλληλα αρκετοί αναζητούν κάποια εργασία για να συμπληρώσουν το χαρτζιλίκι τους, αν και βέβαια αυτό δεν είναι εύκολο.
Η δευτεροετής στο Τμήμα Νηπιαγωγών Στέλλα Ιωαννίδου προέρχεται από την Αθήνα. Η ίδια είναι προβληματισμένη με την κατάσταση που επικρατεί και τις προσπάθειες των φοιτητών για να τα βγάλουν πέρα με τα χρήματα που λαμβάνουν από τους γονείς τους.
«Λόγω της κρίσης τα έξοδα για τους φοιτητές είναι τα διπλάσια, αν τα συγκρίνουμε με άλλα χρόνια. Παράλληλα τα χρήματα που δίνει η οικογένειά μου, έχουν μειωθεί γύρω στο 20%. Υπάρχουν και άλλοι συμφοιτητές που έχουν άνεργους γονείς ή γονείς που συνταξιοδοτήθηκαν με χαμηλές συντάξεις και η οικονομική βοήθεια που τους παρέχουν δεν ξεπερνά τα 600 ευρώ. Είναι δικαίωμα του φοιτητή να λαμβάνει δωρεάν από το κράτος τις υπηρεσίες της στέγασης, της σίτισης και άλλων υποδομών».
Η ίδια τονίζει πως υπάρχουν πλέον και επιπλέον έξοδα, όπως για την πληρωμή των φωτοτυπιών και των υλικών, για το μάθημα των εικαστικών στο Πανεπιστήμιο, ενώ από το εαρινό εξάμηνο υπάρχει ο κίνδυνος της πληρωμής και των συγγραμμάτων.
Η εύρεση εργασίας είναι μια λύση, αλλά με την ανεργία στο «κόκκινο» ακόμη και η ημιαπασχόληση δεν είναι εύκολη. «Αναγκάζεσαι να δουλεύεις για να τα βγάλεις πέρα και να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου. Είμαι στο ψάξιμο για να βρω κάποια δουλειά, αν και ο Βόλος δεν προσφέρεται».
ΦΩΤΗΣ ΣΠΑΝΟΣ