Μείζον ζήτημα χαρακτήρισε τη χρηματοδότηση της οικονομίας ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φώτης Κουβέλης, μιλώντας χθες το βράδυ στην ετήσια τακτική γενική συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας Κεντρικής Ελλάδας. Πριν την ανοιχτή διαδικασία της συνέλευσης του Συνδέσμου πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου διοικητικού συμβουλίου του, όπου επανεξελέγη πρόεδρος του Δ.Σ. ο κ. Ευρ. Δοντάς και πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής ο κ. Απ. Παπαδούλης.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης χαρακτήρισε θετική εξέλιξη την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τόνισε πως άμεσα πρέπει να προχωρήσουν:
-«Παροχή ρευστότητας στην παραγωγική οικονομία, με νέες εκταμιεύσεις και με όρους χορήγησης προσαρμοσμένες στην ίδια την επιχείρηση, καθώς και στα νέα δεδομένα της αγοράς.
-Μείωση των χορηγικών επιτοκίων προς τις επιχειρήσεις. Επισημαίνω ότι έχει ήδη μειωθεί το κόστος χρήματος από την ΕΚΤ προς τις τράπεζες. Το εν λόγω κόστος είναι τώρα μόλις 0,5%. Τα σημερινά υψηλά κόστη χρηματοδότησης είναι αποτρεπτικά για επενδυτικές κινήσεις. Πρέπει να προχωρήσει η νομοθετική κατάργηση της δυνατότητας των τραπεζών να αναπτύσσουν καταχρηστικές πρακτικές και χρεώσεις.
-Δημιουργία κλίματος χρηματοοικονομικής ασφάλειας και διαύγειας για τους επενδυτές.
-Προσαρμογή του ύψους των πιστωτικών χρηματοδοτικών ορίων στις πραγματικές ανάγκες των επιχειρήσεων και εφόσον εκτιμηθούν οι προοπτικές και τα επιχειρηματικά τους σχέδια.
-Ρυθμίσεις παλιών επιχειρηματικών οφειλών με πραγματιστικό τρόπο.
-Συμμετοχή και πλήρης αξιοποίηση των προγραμμάτων οικονομικής ενίσχυσης των επιχειρήσεων που υλοποιούν οι τράπεζες μέσω του ΕΣΠΑ».
Ο κ. Κουβέλης χαρακτήρισε «σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο για τις επιχειρήσεις τους πόρους του ΕΣΠΑ» και πρόσθεσε ότι «ο αναπτυξιακός νόμος αποτελεί το κύριο µέσο για την προώθηση των ιδιωτικών επενδύσεων… Το τρίπτυχο που οριοθετεί τους στόχους είναι ρευστότητα – ταχύτητα – διαφάνεια».
Για τις μεταρρυθμίσεις ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ ανέφερε πως πρέπει να κινηθούν σε πέντε άξονες, που είναι:
* Αλλαγή του πολιτικού συστήματος – διάλυση όλων των ειδών πελατειακών σχέσεων, πλήρης εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και της πολιτικής ζωής του τόπου, με πάταξη της διαπλοκής και της διαφθοράς, εκπόνηση και σχεδιασμό προϋπολογισμού απόδοσης που ελέγχει τη σκοπιμότητα και το μέγεθος κάθε δημόσιας δαπάνης, καθώς και την αποδοτικότητα των μηχανισμών εσόδων.
* Διοικητική μεταρρύθμιση – με εξυγίανση και εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, με εκρίζωση της διαφθοράς, του κομματισμού, της ευνοιοκρατίας και της γραφειοκρατίας. Πολύ περισσότερο σήμερα που πρέπει η μείωση δαπανών να σημάνει αντιμετώπιση παθογενειών και όχι υποβάθμιση υπηρεσιών προς τους πολίτες ή μετακύλιση του κόστους σε αυτούς.
* Δικαστική μεταρρύθμιση με μείωση του χρόνου απονομής δικαιοσύνης, κωδικοποίηση δικαίου και εξάλειψη της πολυνομίας. Ιδιαίτερης σημασίας πρόβλημα είναι η κωδικοποίηση και αποσαφήνιση του Δικαίου του Περιβάλλοντος, με ενσωμάτωση όλων των Οδηγιών και του θεσμικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
* Χωροταξική πολιτική – με στόχο τον έλεγχο των χρήσεων γης που είναι προϋπόθεση για μια διατηρήσιμη ανάπτυξη. Οι μεγάλες καθυστερήσεις σε αυτόν τον τομέα μας υποδεικνύουν μια ριζική αλλαγή του μοντέλου διοίκησης της όλης διαδικασίας.
* Φορολογική μεταρρύθμιση – με στόχο ένα φορολογικό σύστημα που θα αποκαθιστά αδικίες, θα μειώνει και θα επιμερίζει δίκαια τα φορολογικά βάρη σε πολίτες και επιχειρήσεις και δεν θα καταπνίγει τις αναπτυξιακές προοπτικές. Ένα φορολογικό σύστημα που θα αποκαθιστά σχέσεις εμπιστοσύνης ανάμεσα στην κοινωνία και τη φορολογική διοίκηση δεν μπορεί παρά να είναι απλό, ευκολονόητο, σταθερό και κοινωνικά δίκαιο. Μόνον έτσι θα είναι και αποδοτικό».
Καθόρισε εξάλλου τα χαρακτηριστικά του νέου μοντέλου ανάπτυξης, που είναι:
«Πρέπει να είναι περισσότερο εξωστρεφές.
* Πρέπει να αυξηθεί η παραγωγικότητα τόσο του δημοσίου, όσο και του ιδιωτικού τομέα. Μπορούμε και πρέπει να προσεγγίσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
* Στο νέο αυτό μοντέλο σημαντικό ρόλο πρέπει να παίξει η έρευνα και η καινοτομία.
* Χρειάζεται δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και αυξημένη συμμετοχή νέων στην παραγωγική διαδικασία.
* Σημαντικό ζήτημα είναι οι εργασιακές σχέσεις. Δεν πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη της χώρας πρέπει να γίνει εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας.
* Αλλαγή της αντιεπιχειρηματικής κουλτούρας που επικράτησε κατά τη μεταπολίτευση.
* Νέοι κανόνες σεβαστοί από όλους.
* Περιβαλλοντικοί παράμετροι και σεβασμός του περιβάλλοντος.
* Δίκαιη συμμετοχή στα βάρη και τις ωφέλειες που θα προκύψουν από αυτήν τη νέα πορεία. Δικαιοσύνη με σαφή διαγενεακό χαρακτήρα.
* Σε ό,τι αφορά στο κράτος πιστεύουμε ότι αποτελεί ουσιώδες μέγεθος της ανάπτυξης η μεταρρύθμισή του». Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κατέληξε ότι «στόχος μας είναι ένα κράτος κομματικά ουδέτερο, ένα κράτος δικαίου, εμφανώς και εμφατικά αποδοτικό».
Η συνέλευση
Των εργασιών της γενικής συνέλευσης προήδρευσε ο κ. Σπυρίδων Θεοδωρόπουλος, ενώ χρέη γενικού γραμματέα εκτέλεσε ο κ. Χρήστος Γενιτσεφτσής.
Το πρόγραμμα της κλειστής γενικής συνέλευσης περιελάμβανε τις παρουσιάσεις του απολογισμού έργου του Συνδέσμου για το 2012 από το μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου κ. Χριστίνα Καραχάλιου, του οικονομικού απολογισμού 2012 και του προϋπολογισμού 2013 από τον πρόεδρο της Ε.Ε. κ. Απόστολο Παπαδούλη.
Η συνεδρίαση έκλεισε με τη διενέργεια των αρχαιρεσιών για την εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου, η θητεία του οποίου είναι τριετής, Εξελεγκτικής Επιτροπής και Εφορευτικής Επιτροπής. Ο επανεκλεγείς πρόεδρος κ. Δοντάς, είναι πρόεδρος του Δ.Σ. και διευθύνων σύμβουλος της «Επίλεκτος Κλωστοϋφαντουργία ΑΕΒΕ» και από το 2004, έχει υπηρετήσει το Σύνδεσμο από τη θέση του αντιπροέδρου αρχικά και κατόπιν του προέδρου.
Η ανοικτή γενική συνέλευση ξεκίνησε με το χαιρετισμό του κ. Θεοδωρόπουλου. Στη συνέχεια, χαιρετισμό απηύθυνε ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών κ. Χάρης Κυριαζής.
Ακολούθησαν οι ομιλίες του επανεκλεγέντος προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου κ. Δοντά και του προέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής κ. Παπαδούλη.
Ο κ. Δοντάς αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι επιχειρήσεις, που είναι:
-«Το κόστος της ενέργειας, που αυξήθηκε τρεις φορές περισσότερο από αυτό που ισχύει στους γείτονες και ανταγωνιστές μας.
-Σε όλο το γνωστό κόσμο, η φορολογία επί των επιχειρήσεων επιβάλλεται στα κέρδη τους. Ο κανόνας αυτός έχει πλήρως καταργηθεί στη χώρα μας και η βιομηχανία επιβαρύνεται με φόρους στα κεφάλαιά της.
-Σε μία σειρά προϊόντων ελαστικής ζήτησης, με μόνο στόχο την αύξηση των εσόδων, επιβλήθηκαν ειδικοί φόροι κατανάλωσης, αυξάνοντας την τιμή του προϊόντος, μειώνοντας την ανταγωνιστικότητά τους και περιορίζοντας την αξία του εισοδήματος.
-Το γεγονός ότι το μη μισθολογικό κόστος είναι από τα υψηλότερα μεταξύ των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ και υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα του προϊόντος, όχι μόνον δεν εξετάζεται σοβαρά, ώστε να οδηγηθούμε σε δραστική μείωσή του, αλλά είχαμε και νέα αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές.
-Τα χρέη του κράτους στην αγορά έχουν υπερακοντιστεί… Εδώ και τρία χρόνια, έχει αναπτυχθεί μια επικοινωνιακή καταιγίδα για χρηματοδοτικά εργαλεία, που θα έλυναν ένα μέρος της ανύπαρκτης ρευστότητας. Ακόμη τα περιμένουμε.
-Η ευελιξία της εργασίας είναι μία συνθήκη για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την προστασία της εργασίας… Φαίνεται, όμως, ότι δεν είναι συνειδητή πολιτική επιλογή, γι’ αυτό και προκαλεί νομοθετήματα αλλοπρόσαλλα, που αποπνέουν ενοχή, και τα οποία έρχονται να εμπλέξουν ακόμη περισσότερο ένα ήδη φορτισμένο τοπίο εργασιακών σχέσεων».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΕΕ κ. Παπαδούλης χαρακτήρισε την ανεργία «κορυφαίο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα, που συγκλονίζει τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής» και τόνισε ότι «ένα κρατικό σχέδιο για την οικονομία, δεν μπορεί να είναι τίποτε περισσότερο, από τη γνωστή καμήλα, που προέκυψε από μία επιτροπή, που ανέλαβε να σχεδιάσει έναν πελεκάνο».
Επίσης αναφέρθηκε στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων, για:
«Τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης.
– Την ενδυνάμωση του ανταγωνισμού στις αγορές αγαθών, υπηρεσιών και παραγωγικών συντελεστών.
– Την εξασφάλιση σταθερού φορολογικού συστήματος φιλικού προς την ανάπτυξη και δίκαιου για τους πολίτες.
– Την επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής της δικαιοσύνης.
– Την απλοποίηση του κανονιστικού – ρυθμιστικού περιβάλλοντος.
– Την ενθάρρυνση της καινοτομίας της έρευνας και της εξωστρέφειας.
– Την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης».