Ταξίδι ιστορικής αυτογνωσίας, απόκτησης νέων εμπειριών, αλλά και προώθησης των τοπικών προϊόντων πραγματοποίησαν πριν μερικές ημέρες οι μαθητές του 6ου Γυμνασίου Βόλου, οι οποίοι επισκέφθηκαν την περιοχή της Απουλίας στη Νότιο Ιταλία, εκεί που πριν 2.500 χρόνια μεγαλούργησε ο ελληνικός πολιτισμός. Στις αποσκευές τους οι έφηβοι δεν μετέφεραν μόνο τα προσωπικά τους είδη, αλλά και πλήθος τοπικών προϊόντων που τους διέθεσαν αγροτικοί συνεταιρισμοί, επιχειρήσεις και σύλλογοι και τα οποία πρόβαλαν στη γείτονα χώρα. Ελιές, λάδι, τσίπουρο, κρασί, βυσσινάδα, χειροποίητες μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, λικέρ, βότανα, όπως ρίγανη, φασκόμηλο, τσάι, που φύονται στην περιοχή μας, τυρί φέτα, αμύγδαλα, φιστίκια ήταν μερικά από τα προϊόντα.
Το ταξίδι δεν εντασσόταν σε κάποιο ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο ενδιαφέρουσα τη διοργάνωσή του.
Οι μαθητές με τη συνοδεία των καθηγητών τους γνώρισαν τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό της Κάτω Ιταλίας, μυήθηκαν σε ένα ξένο εκπαιδευτικό σύστημα συμμετέχοντας μάλιστα στη διδασκαλία, συναναστράφηκαν με συνομηλίκους τους ανταλλάσσοντας απόψεις και εμπειρίες, ενώ γεύτηκαν και τα προϊόντα της περιοχής που επισκέφθηκαν αναδεικνύοντας με τη σειρά τους και αυτοί τα δικά τους, της Μαγνησίας.
Οι ίδιοι μας δήλωσαν πως γύρισαν με πλούσιες παραστάσεις και ότι οι πνευματικοί τους ορίζοντες διευρύνθηκαν ακόμη περισσότερο.
Η καθηγήτρια κ. Μαρία Μπαραμπατζή υπογράμμισε πως η εκπαιδευτική αυτή εκδρομή πέτυχε απόλυτα και όχι μόνο στο επίπεδο της συναδέλφωσης των λαών και του πολιτισμού, καθώς εκεί που πήγαμε, βρήκαμε και τις ρίζες μας. Η εμπειρία για τους μαθητές είναι καταλυτική σε όλα τα επίπεδα, αφού μαθαίνουν πώς να ταξιδεύουν, πώς να αγαπούν τα μέρη που πηγαίνουν, να είναι ταξιδιώτες και όχι τουρίστες.
Η φιλόλογος και αρχηγός της εκδρομής στην Ιταλία κ. Βασιλική Πατσαρούχα τόνισε πως οι στόχοι αυτής της εκδρομής ήταν οι μαθητές πρώτον, να γνωρίσουν ξένους πολιτισμούς, δεύτερον, να έρθουν σε επαφή με τους ελληνόφωνους πληθυσμούς της Ιταλίας, τρίτον, να δουν πώς είναι η διδασκαλία σε μια ξένη χώρα και τέταρτον, να προβάλλουν τα τοπικά προϊόντα. Είμαστε ενθουσιασμένοι από την όλη εμπειρία. Η ψυχή μας έχει μείνει εκεί.
Η Δήμητρα Βαγιοπούλου ανέφερε πως εμπλούτισε τους ορίζοντές της από όσα είδε στην Ιταλία, ενώ της έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο ελληνόφωνος πληθυσμός. «Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός διαδόθηκε παντού και υπάρχει ακόμα» ανέφερε.
Από την πλευρά της η Παναγιώτα Βασταρδή αναφέρθηκε στις εντυπώσεις της από τη διδασκαλία στο ιταλικό σχολείο. «Μου έκανε εντύπωση, πόσο αγαπούν τα αρχαία ελληνικά οι Ιταλοί μαθητές, σε βαθμό μάλιστα που ίσως να τα γνωρίζουν καλύτερα σε σχέση με εμάς. Έχουν μια ιδιαίτερη προφορά, όταν τα διαβάζουν και τα προφέρουν. Όλη αυτή η κουλτούρα που είδαμε, ήταν κάτι πολύ διαφορετικό.
Η Σοφία Βουζαξάνη επισήμανε τις σχέσεις που καλλιεργήθηκαν μεταξύ των εφήβων σημειώνοντας πως υπάρχουν κοινά στοιχεία, όπως η αγωνία για την εύρεση εργασίας σε μια περίοδο κρίσης που πλήττει και τις δύο χώρες, οι ίδιοι τρόποι διασκέδασης, τα κοινά γούστα στη μουσική. Βέβαια υπάρχουν διαφορές και ως προς την κουλτούρα.
Από την πλευρά του ο Θεοχάρης Αποστολάκης τόνισε πως ήταν πολύ σημαντικό που προβάλαμε και τα ελληνικά προϊόντα στην Ιταλία, γιατί ως περιοχή διαθέτουμε φυσικό πλούτο.
Στο μαθητή Δημήτρη Σακκά ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η πολύ καλή οργάνωση και η τήρηση των κανόνων στα Μουσεία της Ιταλίας, αλλά και η πολύ καλή αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας.
Οι καθηγήτριες που συμμετείχαν στην εκδρομή είναι οι εξής: Πατσαρούχα Βασιλική (φιλόλογος), Μπαραμπατζή Μαρία (κοινωνιολόγος), Μάργαρη Ευσταθία (γυμνάστρια), Νικολαΐδου Παρασκευή (καλλιτεχνικών).
Οι εντυπώσεις των εκπαιδευτικών
Παρακάτω οι καθηγήτριες περιγράφουν τις εντυπώσεις από την εκπαιδευτική εκδρομή αναφέροντας τα εξής:
«Θέλοντας να ενώσουμε το χθες με το σήμερα του πολιτισμού και της ιστορίας μας, πήραμε το αιώνιο σύμβολο της συναδέλφωσης και της φιλίας, «την ελιά» και… ξεκινήσαμε.
Δεν είδαμε απλά άλλους τόπους, ξένους τόπους, άλλους λαούς και πολιτισμούς, δεν βρήκαμε και δεθήκαμε απλά με άλλους ανθρώπους, αλλά βρήκαμε «ρίζες» και «κλαδιά» του λαού μας. Ανθρώπους που δεν πιστεύουν μόνο ότι είναι Έλληνες, αλλά οι «Έλληνες».
Μαγευτήκαμε από τον αρχαιολογικό χώρο του Pestum, της Αρχαίας Ποσειδωνίας, ανταμώνοντας για άλλη μια φορά το μεγαλείο του ελληνικού πνεύματος και της τέχνης. Μείναμε το ίδιο άφωνοι στην Πομπηία, αναγνωρίζοντας τη δύναμη της φύσης, του Βεζούβιου. Θαυμάσαμε την αιώνια πόλη, τη Ρώμη, και κάναμε την ευχή μας να επιστρέψουμε ξανά στη Fontana di Trevi. Αναγνωρίσαμε τις εικόνες της Αναγέννησης των βιβλίων της ιστορίας μας, στο Βατικανό και στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου, τη μεγαλύτερη χριστιανική στον κόσμο.
Βρήκαμε ζεστές αγκαλιές, ενθουσιασμό, χαρά και αγάπη. Μας υποδέχτηκαν με βεγγαλικά, μας περίμεναν άνθρωποι γεμάτοι ευγνωμοσύνη και ευτυχία που πιστέψαμε και τολμήσαμε να πάμε να τους συναντήσουμε.
Τα σχολεία που επισκεφθήκαμε στο Torre del Greco, το Liceo classico de Bottis και του Zollino, το Scuola Primaria e Secondaria, άνοιξαν τις πόρτες τους, άνοιξαν τις καρδιές τους και μας υποδέχθηκαν με τον εθνικό μας ύμνο, τα τραγούδια μας και χόρεψαν τους χορούς μας.
Διαβάσαμε στην Ερασμιακή διάλεκτο, «στα γκρικάνικα», στα Αρχαία Ελληνικά, κείμενα του Αισώπου και την Οδύσσεια του Ομήρου.
Μοιραστήκαμε την αγάπη για την κοινή μας γλώσσα και τη ρίζα μας.
Έφτιαξαν την ελληνική σημαία, για να δείξουν το σεβασμό τους και ζήτησαν να κρατήσουν αυτές που είχαμε μαζί μας, σαν το πιο πολύτιμο δώρο.
Το μικρό δεντράκι ελιάς , που μας συντρόφευε στο ταξίδι παρέμεινε στο Ελληνόφωνο Σχολείο του Ζοllino ώστε να ριζώσει και να καρπίσει εκεί, όπως η φιλία και η αδελφοσύνη μας, σε χώμα Ελληνικό.
Στην Ελληνική Αδελφότητα «Chorama», στη Sternatia, ο Giorgio Filieri άγγιξε τις καρδιές μας με τα γκρικάνικα τραγούδια της υποδοχής τους, καθώς και με τα ποιήματα που μας απήγγειλε ο Antonio Marti. Ηλικιωμένοι άνθρωποι έκλαιγαν από συγκίνηση για την ανέλπιστη χαρά που τους δώσαμε να πάμε να τους ανταμώσουμε, να δουν φίλους Έλληνες που τους έκαναν την τιμή να τους επισκεφθούν.
Αφάνταστη η συγκίνηση που μας πρόσφερε ο 89χρονος Vincenzo Reale στο αναπηρικό καροτσάκι που ήρθε μόνος του να μας ανταμώσει, μόλις έμαθε ότι ήρθε λεωφορείο από την Ελλάδα και με αγωνία ρωτούσε να του επιβεβαιώσουμε ότι μιλά καλά ελληνικά.
Πώς να ξεχάσει κανείς εκείνα τα παιδιά που μας ξεπροβόδιζαν τρέχοντας έξω από το χωριό φωνάζοντας χαρούμενα τα ονόματά μας πίσω από το λεωφορείο μέσα στους δρόμους των ελληνόφωνων χωριών, μέχρι που χανόμασταν μακριά στο δρόμο της επιστροφής.
Κλάψαμε πραγματικά γιατί βρήκαμε πολλά περισσότερα από αυτά που νομίζαμε που μετρούνται μόνο με το συναίσθημα της αγάπης».
Θερμή υποδοχή
Η υποδοχή, από όπου και αν περάσαμε, ήταν αφάνταστα συγκινητική. Παιδιά, δάσκαλοι, γονείς, απλοί άνθρωποι μας αγκάλιασαν πραγματικά.
Τα προϊόντα του τόπου μας ενθουσίασαν, τα λάτρεψαν, τα καλοδέχτηκαν και έμειναν έκπληκτοι, όπως μας είπαν για όλα αυτά που πήραμε μαζί μας για να τους τα δωρίσουμε.
Όπως οι γονείς, των μαθητών μας έφτιαξαν και προσέφεραν τόσα καλούδια για να τα προσφέρουμε, έτσι και οι γονείς εκεί , έφτιαξαν δικά τους κεράσματα για μας.
Ζήτησαν να μην τους ξεχάσουμε και να ξαναπάμε σ’ αυτούς. Θέλουν να τους καλέσουμε στην πόλη μας το Βόλο.
Μοναδικές οι στιγμές που ζήσαμε στη Masseria Sant’ Αngelo, στο Corigliano d’ Otrando, του Roccο Avantaggiato, όπου τρεις γενιές μαζί έπαιζαν και τραγουδούσαν για μας τραγούδια στα γκρικάνικα. Ο παππούς Giovanni, o γιος Rocco και ο εγγονός Lenny, συνοδευόμενοι από τον εκλεκτό φίλο Giorgio Filieri, με την κιθάρα του.
Τα μαθητούδια μας παντού, με την ευγενική παρουσία τους άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις: «Έχετε τα καλύτερα παιδιά του κόσμου», μας έλεγαν και εμείς επίσης δεν κρύβαμε την περηφάνια μας, επιτρέψτε μας την υπερβολή. Έτσι λοιπόν αυτά τα παιδιά αποδείχτηκαν οι καλύτεροι πρεσβευτές του τόπου μας, έδωσαν χαρά, ελπίδα και συγκίνηση σε μικρούς και μεγάλους, σε μας και τους φίλους μας.
Τίμησαν την πατρίδα μας χορεύοντας με τις φορεσιές τους περήφανα παραδοσιακούς χορούς και ξεσήκωσαν τους παρευρισκόμενους σε συρτάκι και χασαποσέρβικο.
Τίμησαν ιδιαίτερα τους οικοδεσπότες, όταν τους τραγούδησαν το «Καληνύφτα» με τις κιθάρες τους. Με την «Ταραντέλα», τους δείξαμε το πραγματικό μας ενδιαφέρον για την κουλτούρα τους και αυτό εκτιμήθηκε πολύ.
Αδελφοποίηση
Δώσαμε τα χέρια μας και υποσχεθήκαμε ότι δεν θα χαθούμε, θα ξαναβρεθούμε, θα ξανανταμώσουμε για να συνεχίσουμε αυτό το υπέροχο ταξίδι στο χώρο και το χρόνο για να συνεχίσουμε να επικοινωνούμε και να δίνουμε ό,τι καλύτερο έχουμε για να κρατήσουμε ζωντανό τον πολιτισμό μας.
Έτσι θα ξεκινήσουμε τη διαδικασία της αδελφοποίησης του σχολείου μας, του 6ου Γυμνασίου Βόλου με τα σχολεία στο Torre del Greco και το Scuola Primaria e Secondaria στο Zollino και την ελληνική αδελφότητα «Χώρα μου» στη Sternatia.
Για να πετύχουμε τους στόχους αυτής της εκπαιδευτικής εκδρομής υπήρξαν άνθρωποι που μας πίστεψαν και μας υποστήριξαν από την αρχή με όλη τους την καρδιά.
Οι μαθητές
Οι μαθητές που συμμετείχαν στην εκδρομή είναι οι εξής: Θεοχάρης Αποστολάκης, Δήμητρα Βαγιοπούλου, Αικατερίνη Βαλασσά, Παναγιώτα Βασταρδή, Ευσταθία Βουζαξάκη, Ιωάννης-Παναγιώτης Δίπλας, Ζωή Ζαμπέτογλου, Γεωργία Καλουτσά, Αλέξανδρος Κατράνης, Ευαγγελία Κίσσα, Φανή Κουκουγιάννη, Μαρία Κουρκούβελου, Στυλιανή Κουτσιμπέλα, Νέστορας Μαλαμάκης, Μαρία Μανώλη, Δήμητρα Μιχαλάκη, Ζηνοβία Μιχαλοπούλου, Αθανασία Μπακαλάκη, Αικατερίνη Μπακρατσά, Βαλέρια-Χριστίνα Μπαλατσούκα, Αλτέα Μπραχίμη, Ανδρέας – Ιωάννης Νόνογλου, Ελένη Ντόλα, Ελένη Πανταζή, Ευανθία Παπαδογιάννη, Γεωργία Παπαδοπούλου, Μαρία Παπαδοπούλου, Μαρία Παπαϊωάννου, Ευαγγελία – Μαρία Παπαϊωάννου, Σωτηρία Παπαϊωάννου, Γεώργιος Παπακώστας, Μαρία – Ιωάννα Παρρησιάδη, Αικατερίνη Πασχαλίδη, Λάμπρος Πέτσης, Χριστίνα – Ελισσάβετ Πιτσάβα, Ελένη Ριζοπούλου, Όλγα Σακατζή, Δημήτριος Σακκάς, Ευαγγελία Τραγουδάρα, Αικατερίνη – Ελευθερία Τράτσα, Άγγελος Τράτσας, Γεώργιος Τσινταράκης, Μιχαήλ Τσινταράκης, Χρυσοβαλάντης Τσουρνάβας, Ευθυμία Χαζαρίδη.