Μία στις πέντε γυναίκες κακοποιείται από το σύντροφό της

Μία στις πέντε γυναίκες κακοποιείται από το σύντροφό της όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Κέντρου Συμβουλευτικής Στήριξης και Ενημέρωσης που παρουσίασε χθες σε εκδήλωση για την ενδοοικογενειακή βία η ψυχολόγος – επιστημονική και διοικητική υπεύθυνη του Κέντρου κ. Μαρία Τόπα.

Η εκδήλωση με θέμα την ενδοοικογενειακή βία έγινε χθες το απόγευμα στο Κοινωνικό Κέντρο Νεαπόλεως. «Γυναίκες θύματα βίας» ήταν το θέμα της ομιλίας της κ. Τόπα στο κατ’ εξοχήν γυναικείο ακροατήριο. Η κρίση, δυστυχώς, αυξάνει τα περιστατικά βίας μέσα στην οικογένεια, πολλά από τα οποία δεν δημοσιοποιούνται.

«Το θέμα της βίας και της κακοποίησης των γυναικών εξακολουθεί να είναι επίκαιρο. Κάποιοι ισχυρίζονται πως σήμερα ανάλογες ιστορίες είναι σπάνιες και κάποιοι πως όλα όσα λέγονται για το φαινόμενο της βίας, εμπεριέχουν υπερβολές. Αλλά δεν είναι υπερβολή η διαπίστωση πως γυναίκες σημερινές, ηλικίας 25-35 ετών, παραδέχονται ότι μένουν σε μια σχέση, παρότι ο σύντροφός τους τις κακοποιεί. Δεν είναι υπερβολή η διαπίστωση πως γυναίκες εξακολουθούν να μένουν σε μια σχέση βίας ,επειδή ντρέπονται να ομολογήσουν ότι κακοποιούνται. Και σήμερα ακόμη θεωρούνται ενδείξεις αγάπης η ζήλια και η επιβολή κοινωνικής απομόνωσης της γυναίκας από το σύντροφο», τόνισε η κ. Τόπα.

Αναφερόμενη στις συνέπειες της ενδοοικογενειακής βίας υπογράμμισε πως είναι σωματικές, ψυχολογικές, κοινωνικές και οικονομικές και καταρρακώνουν τις γυναίκες. Όλες οι μελέτες δείχνουν ότι στις γυναίκες που υφίστανται βία, είτε φυσική είτε ψυχολογική, η κατάσταση της υγείας είναι εμφανώς χειρότερη από των υπόλοιπων γυναικών και καταφεύγουν τις περισσότερες φορές στη χρήση ψυχοφαρμάκων.

«Οι συνέπειες της βίας αφορούν τόσο στις γυναίκες, όσο και στα παιδιά» υπογράμμισε και πρόσθεσε πως «στις 30-60% των περιπτώσεων όπου ο σύζυγος κακοποιεί τη γυναίκα, τα παιδιά κακοποιούνται επίσης». Σε πρόσφατη έκθεση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας για τη βία και την υγεία αναφέρεται ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου για το 7% όλων των θανάτων ανάμεσα στις γυναίκες ηλικίας 15-44 χρονών σε όλο τον κόσμο. Έχει εκτιμηθεί ότι σε βιομηχανοποιημένες χώρες ο βιασμός και η ενδοοικογενειακή βία κοστίζουν στις γυναίκες πέντε υγιή χρόνια από τη ζωή τους, στις ηλικίες 15-44 ετών. H ενδοοικογενειακή βία είναι πιο συχνή αιτία τραυματισμού των γυναικών απ’ αυτή των αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων, των επιθέσεων ληστείας και των επεισοδίων βιασμού μαζί στην κοινωνία. Η βία φτάνει σε ακραίες περιπτώσεις, ακόμα και στο φόνο. Στην Αμερική έχει εκτιμηθεί πως τουλάχιστον στο 1/3 των ανθρωποκτονιών που αφορούν στις γυναίκες, ο θύτης είναι ο σύντροφός αυτών των γυναικών.

Ο κ. Τόπα υπογράμμισε πως «το 95% των θυμάτων βίαιων περιστατικών είναι γυναίκες. Μια στις δύο γυναίκες που δολοφονείται κάθε χρόνο είναι θύμα του πρώην ή του νυν συντρόφου της. Το 70% των ανδρών που κακοποιούν τις γυναίκες τους, κακοποιούν και τα παιδιά τους. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, περισσότερες γυναίκες πεθαίνουν από συζυγική βία, παρά από καρκίνο. Η βία κατά της γυναίκας είναι σιωπηλή και αθέατη».

Στο ερώτημα γιατί οι άνδρες χρησιμοποιούν βία η κ. Τόπα ανέφερε – μεταξύ άλλων – ότι ο δράστης είναι ένας άνθρωπος που λειτουργεί «φυσιολογικά» στην κοινωνία. Συμπεριφέρεται όμως βίαια μέσα στο σπίτι του, απέναντι στη γυναίκα και τα παιδιά (δηλ. στην ιδιωτική σφαίρα). Τα δεδομένα δείχνουν ότι ο άνδρας που κακοποιεί είναι συνήθως ανταγωνιστικός και επιθετικός, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, μπορεί να υπήρξε θύμα σωματικής κακοποίησης ως παιδί, μπορεί να ενστερνίζεται τις παραδοσιακές αξίες για την οικογένεια και τη γυναίκα, να δείχνει ιδιαίτερα προσκολλημένος σε κανόνες η παραβίαση των οποίων θεωρεί ότι απαιτεί την τιμωρία. Ο δράστης μπορεί να παρουσιάζει δυο διαφορετικές εικόνες. Στη δημοσία σφαίρα είναι συμπαθητικός και φιλικός, μπορεί να αναφέρεται ως «η ψυχή της παρέας», ανοιχτοχέρης, ενώ στην οικογένεια συμπεριφέρεται βίαια, βρίζει, προσβάλλει, ταπεινώνει τη γυναίκα, την αποκλείει οικονομικά και κοινωνικά, συμπεριφέρεται εγωιστικά, αλλάζει εύκολα διάθεση, είναι αγχώδης, εχθρικός και με χαμηλή αυτοπεποίθηση.

Και στο ερώτημα γιατί οι γυναίκες ανέχονται τη βία ανέφερε πως «η γυναίκα σχηματίζει την ταυτότητά της με την ικανότητα να φτιάχνει σχέσεις με τους άλλους και να τη συντηρεί και αυτό βάζοντας τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα. Το να βάλει τον εαυτό της σε προτεραιότητα, το να φύγει από τη σχέση έστω και για να σωθεί, το εκλαμβάνει ως εγκατάλειψη του γυναικείου καθήκοντός της, ως προδοσία, αν λοιπόν έκανε κάτι τέτοιο, θα γέμιζε ενοχές και για το λόγο αυτό παραιτείται από την ιδέα της απόδρασης».

Και κατέληξε: «Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες-θύματα βίας, δεν είναι προσωπικό, αλλά κοινωνικό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Έχει να κάνει με την ισότητα των δύο φύλων».