Το Σάββατο του Λαζάρου, το έχει περιλάβει ο λαός μας με όμορφα έθιμα. Ένα από αυτά είναι τα κάλαντα του Λαζάρου. Τα κάλαντα αυτά τα τραγουδούν μόνο κορίτσια, οι λεγόμενες Λαζαρίνες. Το έθιμο έχει διπλό χαρακτήρα, είναι αφιερωμένο στην ανάσταση του Λαζάρου και ταυτόχρονα στην Άνοιξη. Ο θάνατος και η ανάσταση του Λαζάρου είναι ένα νεκρολατρευτικό τυπικό, στο οποίο ο λαός μας δίνει ιδιαίτερη προσοχή γιατί βλέπει τον ίδιο τον δημιουργό να καταστρατηγεί τη φύση και τους νόμους της για χατίρι του φίλου του Λαζάρου. Έτσι δημιουργείται μια ελπίδα και μια αγωνία συγχρόνως. Η κατάβαση του Λαζάρου στον Άδη έχει σχέση με την αγωνιώδη απορία του ανθρώπου για τη μεταθανάτια τύχη του και για τις συνθήκες διαβίωσης στον άλλον κόσμο. Τελικά η ελπίδα της αιώνιας ζωής ανανεώνεται κάθε χρόνο με τη συμμετοχή των πιστών στις ακολουθίες του Θείου Πάθους και την τήρηση των πατροπαράδοτων εθίμων.
Οι μαθήτριες της Γ΄ και Δ΄ τάξης του 11ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας Βόλου, παραμονή του Λαζάρου, κρατώντας καλαθάκια στολισμένα με λουλούδια και το ομοίωμα του Λαζάρου αναβίωσαν το έθιμο με σκοπό τα χρήματα να δοθούν στο Ορφανοτροφείο του Βόλου. Οι καταστηματάρχες της οδού Μαιάνδρου υποδέχτηκαν με έναν καλό λόγο και θερμό χαμόγελο τις Λαζαρίνες. Το ποσό των 140 ευρώ που συγκεντρώθηκε θα δοθεί στο Ίδρυμα της πόλης μας που σε δύσκολους καιρούς συνεχίζει την προσφορά του στα παιδιά, τα οποία στερούνται την οικογενειακή θαλπωρή.
Και του χρόνου, καλό Πάσχα!