Πολιτισμός

Δημήτρης Μίγγας: «Οφείλουμε να παλέψουμε για να επιβιώσουμε»

 

Ο Δημήτρης Μίγγας θα παρουσιάσει απόψε στη Χάρτα το τελευταίο του μυθιστόρημα με τίτλο «Πλωτά νησιά»
Ο Δημήτρης Μίγγας θα παρουσιάσει απόψε στη Χάρτα το τελευταίο του μυθιστόρημα με τίτλο «Πλωτά νησιά»

Το βιβλίο «Πλωτά νησιά» του Δημήτρη Μίγγα δεν εκδόθηκε μόλις πριν λίγο καιρό, εκδόθηκε πέρυσι. Συζητήθηκε και διαβάστηκε όπως προσεγγίζονται τα βιβλία που οι αναγνώστες τους τα αναζητούν μέσα από τα σχόλια όσων αγαπούν τη λογοτεχνία. Συζητιέται και τώρα καθώς η παρουσίασή του στο Βόλο, απόψε στις 8.30 μ.μ., στο βιβλιοπωλείο «Χάρτα», επικαιροποιεί το περιεχόμενο και τη σκέψη του συγγραφέα.

 

Ο Δημήτρης Μίγγας δεν είναι ο συγγραφέας των συχνών εκδόσεων και παρουσιάσεων. Δεν είναι επίσης ο συγγραφέας που επιδιώκει τη δημοσιότητα και δημοσιοποίηση των σκέψεων και των γραπτών του. Δεν αρνείται όμως τη συζήτηση και την επικοινωνία, άλλωστε ο στόχος του είναι η κοινοποίηση σκέψεων και δεδομένων. Το βιβλίο του «Πλωτά νησιά» από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» έγινε αντιληπτό άμεσα για την εσωτερικότητα των ηρώων του, αλλά και για τις διαδρομές των σκέψεών τους. Για ένα ταξίδι γίνεται λόγος, για ένα ταξίδι ανάμεσα σε τρεις φίλους που θα ξεκινήσουν και θα καταλήξουν σε διαφορετικούς προορισμούς ο καθένας τους.

Στο νέο του μυθιστόρημα, «Πλωτά νησιά», ο συγγραφέας περιγράφει το θαλασσινό ταξίδι τριών αντρών από το Ναβαρίνο προς το νησιωτικό σύμπλεγμα των Στροφάδων. Πρόκειται για ένα νυχτερινό ταξίδι, για μια διαφορετική διαδρομή με τρεις αδελφικούς φίλους. Στο τέλος του ταξιδιού οι φίλοι – συνταξιδιώτες θα αποβιβαστούν σε κάποια στεριά, ωστόσο σταδιακά θα διαπιστώσουν ότι δεν πρόκειται ακριβώς για τον τόπο που θυμούνταν από προηγούμενες επισκέψεις τους και δεν είναι αυτό που προσδοκούσαν να αντικρίσουν.

Χώρος ανοικτός στο γαλάζιο του ορίζοντα και της θάλασσας, αλλά και χώρος «κλειστός» και περιορισμένος σε ένα πλεούμενο. Επιλογή διόλου τυχαία για το συγγραφέα, καθώς το φυσικό περιβάλλον της θάλασσας προσαρμόζει διαθέσεις σε αντίθεση με το χώρο του σκάφους. «Όταν κάποιος βρίσκεται στον περιορισμένο χώρο ενός σκάφους καταμεσής του πελάγου συντροφιά με ανθρώπους που εμπιστεύεται, αποστασιοποιείται από την καθημερινότητα, απαλλάσσεται από τα βαρίδια της ρουτίνας και αντιμετωπίζει τα πράγματα, τις εικόνες, τη φύση, τις σκέψεις, τα όνειρα, τις προσδοκίες του, ακόμα και την προηγούμενη ζωή του με διαφορετικό τρόπο. Λυτρώνεται από τα περιττά και εκτιμά τα ουσιώδη» δηλώνει ο Δημήτρης Μίγγας που τονίζει: «Στη θάλασσα, όπως και τη ζωή, δεν πλέουμε πάντοτε σε ήρεμα νερά με καλοκαιρίες και μπουνάτσες. Πιο συνηθισμένο είναι να συναντούμε μπουρίνια και πολλά μποφόρ. Σε αυτές τις περιπτώσεις οφείλουμε να παλέψουμε προσπαθώντας να επιβιώσουμε. Κι αν κατορθώσουμε να αποφύγουμε το ναυάγιο, τότε θα είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε και να χαρούμε την επόμενη νηνεμία, που σίγουρα θα συναντήσουμε στο μέλλον».

 

Η τέχνη της γραφής και της ανάγνωσης

Σε όλα του τα βιβλία ο Δημήτρης Μίγγας προσπαθεί όπως δηλώνει να συνταιριάξει τη φαντασία με την πραγματικότητα, το όνειρο με την καθημερινότητα, τη ζωή με το θάνατο. «Προσπαθώ γράφοντας – τονίζει – να τοποθετήσω ψηλά τον πήχη και μετά επιχειρώ να τον ξεπεράσω. Σίγουρα δεν το καταφέρνω πάντα, αλλά η μείξη και συνύπαρξη αντίθετων καταστάσεων είναι εφικτή στη λογοτεχνία και ίσως για αυτό γίνεται ελκυστική στον αναγνώστη».

Η λογοτεχνία στο βιβλίο του γίνεται και μέσο – εργαλείο, καθώς ένας από τους ήρωές του έχει ήδη εκδώσει ένα λογοτεχνικό βιβλίο, στο οποίο περιγράφει το θαλασσινό ταξίδι τριών αντρών από το Ναβαρίνο προς το νησιωτικό σύμπλεγμα των Στροφάδων και προσπαθεί στη συνέχεια να προσαρμόσει την πραγματικότητα στα μέτρα των κειμένων του. Για αυτό και οργανώνει τη νυχτερινή κρουαζιέρα με τον ίδιο προορισμό και συνοδούς δυο αδελφικούς φίλους του. Με τη διαφορά ότι το τέλος του ταξιδιού είναι διαφορετικό από τις προηγούμενες επισκέψεις και σίγουρα από αυτό που προσδοκούσαν να αντικρίσουν. Το νησί βρίσκεται κάπου ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη λογοτεχνική αναπαράστασή της, είναι μια παλινδρόμηση από το παρόν στο παρελθόν και από το ρεαλισμό στο όνειρο και τότε συνειδητοποιούν ότι ο φίλος τους συγγραφέας επιδιώκει να τους αποσπάσει από τον αισθητό κόσμο παρασύροντάς τους με την τέχνη του.

Η τέχνη της γραφής, αλλά και της ανάγνωσης είναι για τον Δημήτρη Μίγγα προσωπική χαρά και ευλογία. «Το γράψιμο και το διάβασμα – δηλώνει – στήριξαν και στηρίζουν τους ανθρώπους σε δύσκολους καιρούς, σε δύσκολες καταστάσεις. Για αυτό και η οικονομική κρίση που βιώνουμε λειτουργεί ως πηγή έμπνευσης για μια διαφορετική προσέσγγιση».

Ο Δημήτρης Μίγγας γεννήθηκε το 1951 στη Μαραθούπολη Μεσσηνίας. Για τη συλλογή των διηγημάτων τιμήθηκε το 2000 με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του περιοδικού «Διαβάζω». Το 1995 εκδόθηκε η ποιητική του συλλογή με τίτλο «Αγκαλιάζεις τον άνθρωπο αν αγγίξεις τη θάλασσα». Το 1999 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Των κεκοιμημένων». Το Νοέμβρη του 2001 εκδόθηκε το μυθιστόρημά του «Σπάνια χιονίζει στα νησιά», το Νοέμβρη του 2003 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων «Της Σαλονίκης μοναχά…», τον Οκτώβρη του 2005 το μυθιστόρημά του «Στα ψέματα παίζαμε!», το Νοέμβρη του 2007 το μυθιστόρημα «Τηλέμαχου Οδύσσεια» και τον Απρίλιο του 2012 τα «Πλωτά νησιά».

Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και κινέζικα.

Για τα «Πλωτά Νησιά» θα μιλήσουν ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης και ο συγγραφέας του βιβλίου.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το