Αύξηση λοιμώξεων από την αερορύπανση

Ιδιαίτερα ανήσυχοι εμφανίζονται οι πνευμονολόγοι και οι καρδιολόγοι στο Νομό Μαγνησίας, από την έκταση που έχει λάβει η αερορύπανση στο Βόλο, λόγω της καύσης ξύλων και άλλων στερεών υλικών για την εξασφάλιση της θέρμανσης στις οικίες. Ήδη, οι γιατροί κάνουν λόγο για αύξηση στις αναπνευστικές παθήσεις και λοιμώξεις, ενώ φοβούνται ότι θα υπάρξουν και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία, όπως στα καρδιακά νοσήματα, ακόμη και στην εκδήλωση περιστατικών καρκίνου.

Εδώ και μέρες η πόλη το βράδυ καλύπτεται από νέφος, που παράγεται από τις καύσεις στα τζάκια και τις ξυλόσομπες, καθώς οι κάτοικοι προσπαθούν να ζεσταθούν με παραδοσιακούς τρόπους λόγω μεγάλου κόστους του πετρελαίου. Η διασφάλιση της θέρμανσης για να μην πεθάνουν από το κρύο, είναι η μία διάσταση του ζητήματος. Η άλλη είναι η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας από τις υψηλές τιμές μικροσωματιδίων, αλλά και άλλων χημικών ενώσεων που επιβαρύνουν την υγεία.

Ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας, καρδιολόγος, κ. Ματθαίος Δραμητινός δεν κρύβει την έντονη ανησυχία του.

«Είναι ανησυχητική και επικίνδυνη η κατάσταση που επικρατεί με την αέρια ρύπανση στο Βόλο και τις υπόλοιπες πόλεις» τόνισε και πρόσθεσε πως «αρκεί να κάνει κανείς μια βόλτα σε έναν κεντρικό δρόμο της πόλης, όπως στην οδό Γαλλίας, και θα διαπιστώσει την έντονη μυρωδιά. Μάλιστα, αν η ρύπανση είναι έξω από το σπίτι οι συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων κυμαίνονται γύρω στα 300 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, εντός σπιτιού θα είναι τριπλάσια, ειδικά αν πρόκειται για παλιές κατασκευές τζακιών».

Ο ίδιος επισήμανε πως το φαινόμενο προέρχεται από την καύση των στερεών υλικών. «Κατανοούμε πλήρως ότι ο κόσμος τα κάνει όλα αυτά επειδή είναι δυσβάσταχτο για τον ίδιο το κόστος της αγοράς πετρελαίου ή πληρωμής του φυσικού αερίου. Αλλά, από την άλλη, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για επιπτώσεις σε αναπνευστικά προβλήματα. Ήδη βλέπουμε ότι υπάρχει έξαρση στις παθήσεις του αναπνευστικού, με εκδήλωση διαφόρων συμπτωμάτων, όπως δύσπνοια, δυσφορία, εξάρσεις, ενώ  μακροπρόθεσμα θα υπάρχουν και άλλες συνέπειες, όπως καρδιοπάθειες, καρκίνοι, που θα τις μετρήσουμε βέβαια τα επόμενα χρόνια».

Αναφερόμενος στη λήψη μέτρων τόνισε πως «βέβαια προκύπτει το μεγάλο ερώτημα: Τι γίνεται από ’δω και πέρα; Δυστυχώς η απάντηση είναι μόνο πολιτική. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις κάποιον άνθρωπο να μην ανάψει το τζάκι του ή την ξυλόσομπα και να παγώσει. Αυτά τα θέματα δεν αντιμετωπίζονται με απαγορευτικές διατάξεις. Ούτε μπορούμε να γίνουμε Λονδίνο, όπου απαγορεύτηκε η καύση ξύλων, επειδή οι άνθρωποι πέθαιναν από την αιθαλομίχλη».

Αύξηση λοιμώξεων

Ο ειδικός πνευμονολόγος κ. Κώστας Χρήστου τόνισε για το θέμα πως «δυστυχώς, θα είναι το τίμημα που θα πληρώσουμε από την οπισθοχώρηση που παρατηρείται στην ποιότητα και την ποσότητα των υλικών που χρησιμοποιούμε για να θερμανθούμε. Λόγω της κρίσης καίμε πολύ περισσότερο ως θερμαντικά υλικά, τα ξύλα, το πέλετ, ενδεχομένως ακόμη και υλικά που περιέχουν χρωστικές βαφές, τα οποία σε γενικές γραμμές παράγουν θέρμανση, αλλά από την άλλη εξαιτίας της καύσης παράγονται ρύποι, οι οποίοι σε συνδυασμό με τις καιρικές συνθήκες, όπως οι νοτιάδες, παραμένουν αιωρούμενοι στην ατμόσφαιρα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το αποτέλεσμα είναι τα αιωρούμενα σωματίδια PM10 να επιδρούν αρνητικά στην υγεία μας, καθώς εισέρχονται πολύ βαθιά στους αεραγωγούς και τον πνεύμονα προκαλώντας σημαντικές βλάβες, όχι μόνο στο αναπνευστικό αλλά και γενικότερα στην υγεία μας. Σύμφωνα με σχετικές διεθνείς έρευνες, τα πιο επικίνδυνα αιωρούμενα σωματίδια είναι τα PM10 και τα PM2,5, ενώ οι επιπτώσεις που θα επιφέρουν, σχετίζονται με την αύξηση των θανάτων και την εκδήλωση παθήσεων από το καρδιαγγειακό και αναπνευστικό σύστημα. Αυτοί που θα εμφανίσουν μεγαλύτερη επικινδυνότητα για να πεθάνουν, είναι οι χρόνιοι πάσχοντες ή όσοι πάσχουν από άσθμα, ενώ, όσοι είναι υγιείς, ιδιαίτερα στις πιο ευπαθείς ομάδες, δηλαδή τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών, θα εμφανίσουν πιο εύκολα νοσηρότητα, όπως άσθμα».

Ο ίδιος πρόσθεσε πως τις τελευταίες ημέρες είναι πιο έντονο το φαινόμενο εκδήλωσης λοιμώξεων στους πολίτες. «Και συμβαίνει αυτό, γιατί τα αιωρούμενα σωματίδια αποτελούν το φορέα των ιών και των μικροβίων τα οποία καταφέρνουν να διατηρούνται στον αέρα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Έτσι τα εισπνέουμε, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουμε πολύ πιο εύκολα από αυτούς που ήδη πάσχουν. Πλέον βλέπουμε στα ιατρεία μας πολύ εύκολα λοιμώξεις του αναπνευστικού, από διάφορους ιούς, που είναι αρκετές για να απορρυθμίσουν έναν πάσχοντα, για παράδειγμα από ΧΑΠ, και να του προκαλέσουν μία παρόξυνση, ώστε να έρθει στο γιατρό αποδιοργανωμένος, παρότι λάμβανε σωστά τα εισπνεόμενα φάρμακά του. Όλα αυτά λοιπόν είναι επιβαρυντικοί παράγοντες, όχι μόνο στην ποιότητα αλλά και στην ποσότητα της υγείας μας».

Εξηγώντας σε αυτό το σημείο ανέφερε πως «αυτοί που θα αρρωστήσουν, θα χρειαστούν περισσότερα φάρμακα για περισσότερες ημέρες, ενώ θα επιβαρυνθεί και το ΕΣΥ. Οι «ειδικοί» που αποφάσισαν την αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο και την αύξηση στην τιμή του ρεύματος και του φυσικού αερίου, θα διαπιστώσουν πως αντί να εισπράξει το κράτος έσοδα από αυτές τις ενέργειες, έμμεσα θα πληρώσει περισσότερα χρήματα για την αποκατάσταση των βλαβών από την υγεία μας, ενώ μακροπρόθεσμα θα υπάρξει και μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση από τις χρόνιες παθήσεις, των επιπλοκών αλλά και των θανάτων, αφού εξαιτίας της ρύπανσης υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν πριν την ώρα τους».

Γεωγραφική ιδιαιτερότητα 

Ο κ. Χρήστου υπογράμμισε και τη γεωγραφική ιδιαιτερότητα της πόλης λέγοντας πως «το Πήλιο είναι ευλογία για τον τόπο μας αλλά και έχει και παρενέργειες, γιατί εμποδίζει να καθαρίζει η πόλη από τους ρύπους, όταν πνέουν βόρειοι άνεμοι, ενώ εγκλωβίζει στη λεκάνη της πόλης τους ρύπους, όταν φυσούν νοτιάδες. Όταν καταφέρνει η πόλη να αεριστεί βορειοδυτικά, εισπνέουμε τους ρύπους από τη Βιομηχανική Περιοχή και όταν φυσάει νοτιάς από ανατολικά, τότε εισπνέουμε την τσιμεντόσκονη της ΑΓΕΤ. Παράλληλα, υπάρχει και η υγρασία της θάλασσας που με τους υδρατμούς της κρατούν τους ρύπους περισσότερο χρόνο στον αέρα, δημιουργώντας όλο αυτό το κοκτέιλ ρύπανσης. Συγχρόνως, η αύξηση του καπνίσματος, λόγω του άγχους από την κρίση, δημιουργούν το συνδυασμό των παραγόντων για να έχουμε περισσότερη νοσηρότητα και μεγαλύτερη στο μέλλον θνητότητα από τη ρύπανση».