Απογοητευμένοι από την τελευταία εξέλιξη με την αναστολή της απεργίας, αλλά και αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους, εμφανίστηκαν χθες οι καθηγητές του Νομού Μαγνησίας, οι οποίοι μαζί με φοιτητές, δασκάλους και εκπρόσωπους άλλων πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων πραγματοποίησαν συγκέντρωση και συλλαλητήριο εκφράζοντας την αντίθεσή τους στην επιστράτευση και την απόφαση του υπουργείου Παιδείας για αναγκαστικές μεταθέσεις υπεράριθμων καθηγητών.
Στη χθεσινή συγκέντρωση δεν παρευρέθηκαν πολλοί καθηγητές. Η αναστολή της απεργίας αιφνιδίασε πολλούς καθηγητές που περίμεναν άλλη εξέλιξη.
Ενδεικτικά το μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Μαγνησίας και εκπρόσωπος της παράταξης «Ενωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών» κ. Γιώργος Χαλκιαδόπουλος υπογράμμισε πως «ως μέλος ενός ιστορικού σωματείου, όπως είναι η ΟΛΜΕ αισθάνομαι ντροπή, ταπείνωση που εκπροσωπούμαι σε επίπεδο συνδικαλιστικής ηγεσίας από μια τέτοια ΟΛΜΕ. Κατάφεραν το 95% της πλειοψηφίας που ψήφισαν οι ΕΛΜΕ για την πραγματοποίηση της απεργίας, να το μετατρέψουν με συνδικαλιστικά τερτίπια σε 95% κατά της απεργίας και να επέλθει η αναστολή της. Πάνω που άρχισε ο κόσμος να συσπειρώνεται η ΟΛΜΕ κατάφερε να τον αποσυσπειρώσει».
Τακτική αναδίπλωση του κλάδου
Από την πλευρά του μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ κ. Κώστας Λαγός με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις έκανε λόγο για τακτική αναδίπλωση του κλάδου λέγοντας πως εδώ και δεκαπέντε ημέρες ο κλάδος των καθηγητών προσπάθησε να δείξει το ουσιαστικό πρόβλημα της εκπαίδευσης ότι δηλαδή μια κυβέρνηση με ακραίο αυταρχισμό διαλύει και τη δημόσια εκπαίδευση. Εμείς ξεκινήσαμε και είμαστε απέναντι σε αυτή την πολιτική. Εκτιμήθηκε, όμως ότι σε αυτή τη δεδομένη στιγμή η κυβέρνηση ζητεί αίμα. Είναι μια τακτική αναδίπλωση του κλάδου και ο αγώνας συνεχίζεται».
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας κ. Απόστολος Μούσιος σημείωσε πως θα πρέπει να υπάρξει πανεκπαιδευτικό μέτωπο για να ανατραπεί η συγκεκριμένη πολιτική. Πρέπει άμεσα η κυβέρνηση να πάρει πίσω το μέτρο της επίταξης των εκπαιδευτικών. Και οι αγώνες στο μέλλον θα είναι ακόμη πιο έντονοι, όσο τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης δεν λύνονται.
Σε ανακοίνωσή του ΕΕΚ επισημαίνει, μεταξύ άλλων, πως «στην πραγματικότητα το πραξικόπημα έγινε μετά από πολιτική συμφωνία κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ. Οι αποφάσεις των καθηγητών δεν είχαν μόνο να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις της κυβέρνησης και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ, ούτε τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, αλλά και τη γραφειοκρατία του Περισσού. Το ΠΑΜΕ ήταν από την πρώτη στιγμή αντίθετο και υπονομευτικό στην απεργία.
Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Μαγνησίας κ. Σωκράτης Σαβελίδης σημείωσε πως σκοπός της γενικής συνέλευσης ήταν ανάδειξη προτάσεων για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων από δω και πέρα και πώς πρέπει αν κινηθεί η ΟΛΜΕ.
Οικονομικό Επιμελητήριο
Σε ανακοίνωσή της η διοίκηση του Περιφερειακού Τμήματος Θεσσαλίας του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας πιστεύει ότι «ο χρόνος που κατατίθεται το νομοσχέδιο για τη μέση εκπαίδευση, είναι άκαιρος και δηλώνει ότι είναι ενάντια σε κάθε είδος πολιτικής επιστράτευσης.
Πρέπει να αποσυρθεί το νομοσχέδιο άμεσα και μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις να επανέλθει και να γίνει διάλογος με τους ενδιαφερόμενους φορείς και την κοινωνία».
Οι γονείς Καλών Νερών
Ο Σύλλογος Γονέων Μαθητών 2ου Δημοτικού και Νηπιαγωγείου Μηλεών-Καλών Νερών σε ανακοίνωσή του σημειώνει, μεταξύ άλλων, πως «ποιος εργαζόμενος παραπονέθηκε ποτέ για δύο ώρες εργασίας παραπάνω; Κανένας! Πόσο δε μάλλον οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που καταθέτουν στο ήδη καταρρακωμένο δημόσιο σχολείο όχι μόνο χρόνο, αλλά και ψυχή. Μέχρι και χρήματα από την τσέπη τους βάζουν γιατί τα σχολεία μας δεν έχουν πλέον ούτε χαρτί για τις περιβόητες φωτοτυπίες. Οι εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς, είμαστε όλοι κομμάτι της ίδιας κοινωνίας και όλοι αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της Παιδείας για το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, του τόπου που ζούμε!».
Το ΝΑΡ
Από το ΝΑΡ τονίστηκε, μεταξύ άλλων, για τους καθηγητές πως η αντικαπιταλιστική Αριστερά θεωρεί πως: Η απεργία έπρεπε να προχωρήσει και η διαχείρισή της να βρίσκεται στις γενικές συνελεύσεις και στις απεργιακές επιτροπές, στα χέρια του αγωνιζόμενου κλάδου που αυτός και μόνο αυτός είναι ο αρμόδιος να αποφασίσει! Η απεργία έπρεπε να περιφρουρηθεί! Εκεί στον αγώνα, ενάντια στην επιστράτευση όφειλαν να μπουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, της Αυτόνομης Παρέμβασης, και κάθε αγωνιστής!».