Η καρδιά του, αδύναμη πια, τον εγκατέλειψε στα 86 του χρόνια. Τα χρόνια όμως που έζησε ήταν ιδιαίτερα εποικοδομητικά και η προσφορά του στην κοινωνία και την επιστήμη μεγάλη. Από χθες δεν υπάρχει ο Άρης Τσαλαπάτας, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή. Από τον περασμένο Νοέμβριο, αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας μετά από ένα τροχαίο ατύχημα. Κτυπήθηκε από την πόρτα αυτοκινήτου, που την άνοιξε ξαφνικά και χωρίς να προσέξει ο επιβάτης του. Βρισκόταν σε κέντρο αποκατάστασης, όμως η καρδιά τον πρόδωσε…
Ο Άρης Τσαλαπάτας ήταν μηχανολόγος μηχανικός. Ο τελευταίος γόνος της οικογένειας Τσαλαπάτα, που λειτούργησε το κεραμοποιείο στα Παλαιά. Από τους συναδέλφους του χαρακτηρίζεται ως «φιλόσοφος» των μηχανικών. Ήταν πολύ δημιουργικό πνεύμα. Αγάπησε πολύ την επιστήμη, που υπηρέτησε, με μεγάλη επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια. Ήταν εκείνος, στον οποίο προσέτρεχαν πολλοί μηχανικοί, για να τον συμβουλευτούν και να πάρουν τη γνώση του. «Εξέταζε τα πάντα με λεπτομέρεια», ανέφερε χαρακτηριστικά για εκείνον συνάδελφός του.
Το στερνό αντίο θα του πουν σήμερα, τα μέλη της οικογένειάς του, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοί του, στις 11.30 το πρωί, στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου.
Ο Άρης Τσαλαπάτας διετέλεσε πρόεδρος του ΤΕΕ Μαγνησίας την τετραετία 1978-1982. Γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Παρακολούθησε το δημοτικό και στη συνέχεια το πρακτικό λύκειο μέχρι το 1943. Λόγω της κατοχής και των πολεμικών συγκρούσεων δεν είχε τη δυνατότητα να πάρει μέρος στις εισαγωγικές εξετάσεις, ώστε να μπορέσει να σπουδάσει στην Αθήνα. Εξετάσεις έδωσε το 1945 και πέτυχε την εισαγωγή του στο ΕΜΠ, όπου και άρχισε τις σπουδές του.
Το 1948 διέκοψε τις σπουδές του, στρατεύθηκε και υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός πυροβολικού μέχρι το 1951. Το 1953 αποφοίτησε από το ΕΜΠ και έγινε μέλος του ΤΕΕ.
Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας, μελετητής εγκαταστάσεων βιομηχανικών κτιρίων. Παράλληλα εργάστηκε στο κεραμοποιείο, ιδιοκτησίας της οικογένειάς του, που είχε ιδρυθεί το 1922. Ο δεύτερος τομέας εργασίας του έδωσε την ευκαιρία να μελετήσει την εγκατάσταση συμπαραγωγής, που υπήρχε στο εργοστάσιο και τη δραστηριότητα για την εξοικονόμηση ενέργειας που αναπτυσσόταν.
Έχοντας ως πεποίθηση την αξία της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης παρακολούθησε σεμινάρια και συνέδρια, που αφορούσαν στην ορθολογική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας, στις ήπιες και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πυροπροστασία και άλλους τομείς. Ήταν επίσης μέλος της Ελληνικής Ακουστικής Εταιρίας, του Ινστιτούτου Ηλιακής Τεχνικής, του Ελληνικού Συνδέσμου Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας και της ASH RAE.
Έχοντας πτυχίο μηχανολογικών έργων Γ΄ τάξης συμμετείχε σε συνεργασία με πτυχία άλλων ειδικοτήτων σε δημόσια έργα ως μελετητής, επιβλέπων και σύμβουλος. Συμμετείχε σε μελέτες αξιοποίησης παλαιών βιομηχανικών κτιρίων με αλλαγή χρήσης στα πανεπιστημιακά συγκροτήματα παραλιακό «Παπαστράτος», της βιβλιοθήκης, και του Πεδίου Άρεως, στο Βόλο. Σε κτίριο του τελευταίου συγκροτήματος κατασκευάστηκε με μελέτη του εγκατάσταση κλιματισμού χειμώνα-θέρους αποτελούμενη από αντλία θερμότητας, σε συνδυασμό με ήπιο γεωθερμικό πεδίο (γεώτρηση).
Όταν το 1965 ιδρύθηκε το ΤΕΕ Μαγνησίας είχε περιληφθεί στην προσωρινή ΔΕ ως αναπληρωματικό μέλος. Στην εκλογή που ακολούθησε, εκλέχθηκε ως τακτικό. Το 1978 εξελέγη πρόεδρος με ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο. Ως πρόεδρος του ΤΕΕ Μαγνησίας και ως μέλος του ΔΣ της Δημοτικής Επιχείρησης Μελετών Κατασκευών Βόλου (ΔΕΜΕΚΑΒ) συμμετείχε στην οργάνωση εθνικών και διεθνών συμποσίων και ενημερωτικών σεμιναρίων, όπως του ιδρυτικού συνεδρίου της Μόνιμης Συνόδου Μηχανικών Νοτιοανατολικής Ευρώπης και του 1ου Ελληνικού Συνεδρίου Σκυροδέματος. Συμμετείχε σε πολλά συνέδρια, ενώ σημαντική ήταν η συμβολή του στην ίδρυση και οργάνωση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Από το 2003 ήταν ομότιμο μέλος του ΤΕΕ. Μέχρι και λίγο καιρό πριν το τέλος ο Άρης Τσαλαπάτας ασχολούνταν συστηματικά και συνέχιζε την επιμόρφωσή του…
Ψήφισμα για το θάνατό του εξέδωσε το ΤΕΕ Μαγνησίας.