Αντιδράσεις εκπαιδευτικών στην αξιολόγηση

Αντίθετοι στην αξιολόγησή τους με τον τρόπο που περιγράφεται στο Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο εκδόθηκε προχθές από το υπουργείο Παιδείας, εμφανίζονται οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι αρνούνται τη σύνδεση της όλης διαδικασίας με τη βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη.

Οι εκπαιδευτικοί εκτιμούν ότι η αξιολόγηση μπορεί να συνδεθεί μελλοντικά και με ενδεχόμενες απολύσεις στη δημόσια εκπαίδευση, ενώ επισημαίνουν το νόμο 2440/2011, που θέτει ποσοστώσεις στον αριθμό των εκπαιδευτικών που θα προχωρούν από το ένα κλιμάκιο στο άλλο. Τα κλιμάκια στην εκπαίδευση είναι έξι και διαμορφώνονται από τα χρόνια προϋπηρεσίας. Για παράδειγμα, το Α’ κλιμάκιο έχουν μόνο οι διευθυντές εκπαίδευσης και οι σχολικοί σύμβουλοι. Οι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι με την αξιολόγηση θα «δένει» η ποσόστωση για να πηγαίνει ένας εκπαιδευτικός από το ένα κλιμάκιο στο άλλο και να γίνεται πιο δύσκολα η μισθολογική του εξέλιξη.

Οι εκπαιδευτικοί τονίζουν πως όταν κάποιος εκπαιδευτικός προχωρεί από το ένα κλιμάκιο στο άλλο λαμβάνει 80-100 ευρώ επιπλέον στο μισθό του. Βέβαια μέχρι και το 2015 δεν προβλέπονται αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων.

Το δεδομένο είναι πως το σχέδιο για την αξιολόγηση που επίσημα δόθηκε στη δημοσιότητα, έχει προκαλέσει κινητικότητα και ποικίλες αντιδράσεις στους κόλπους της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Ο πρόεδρος του τοπικού συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Μαγνησίας κ. Απόστολος Μούσιος τόνισε πως «ο κλάδος των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει ταχθεί καθαρά υπέρ της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού αλλά και της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου. Μιας αξιολόγησης όμως που δεν έχει καμία σχέση με το σχέδιο ΠΔ του υπουργείου Παιδείας.

Η αξιολόγηση που προτείνουμε πρέπει να λειτουργεί ως ανατροφοδοτικός μηχανισμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας: Να αξιολογεί το σύνολο των εμπλεκόμενων στην εκπαιδευτική διαδικασία (υποδομές, αναλυτικά προγράμματα, βιβλία, επιμόρφωση, συνθήκες άσκησης του εκπαιδευτικού έργου), να κινείται στους άξονες: προγραμματισμός, στοχοθεσία, παρακολούθηση και αξιολόγηση από συλλογικά όργανα (σύλλογος διδασκόντων σε συνεργασία με το σχολικό σύμβουλο), να έχει ως στόχο την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου και τη βελτίωση του εκπαιδευτικού και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ταυτίζεται με τη διαδικασία βαθμολογικής κατάταξης και μισθολογικής εξέλιξης.

Η διαδικασία της αξιολόγησης οφείλει να απαντά στα εξής ερωτήματα: Τι προγραμματίζεται; Πώς εφαρμόζεται αυτό που προγραμματίζεται στην πράξη; Τι αξιολογείται; Πώς αποτιμάται το τελικό αποτέλεσμα; Ποιες πρωτοβουλίες πρέπει να αναληφθούν για τη βελτίωση της προσπάθειας;

Ο εκπαιδευτικός και το έργο του δεν πρέπει να κρίνονται από μονοπρόσωπα αλλά μόνο από συλλογικά όργανα».

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Μαγνησίας κ. Σωκράτης Σαβελίδης τόνισε: «Δεν έχουμε παρά να αναρωτηθούμε με πολλά μεγάλα «γιατί».

Γιατί, αλήθεια, επιβάλλεται ένα πλαίσιο χειραγώγησης του εκπαιδευτικού; Γιατί σ’ αυτή την πολιτικοοικονομική συγκυρία της διαθεσιμότητας και των απολύσεων; Γιατί προτείνεται ένα πυραμιδοειδές αξιολογικό μοντέλο καταστολής, που όμοιό του εφαρμόζονταν μόνο στα διοικητικά συστήματα του προπερασμένου αιώνα;

Αναρωτιόμαστε, ποιος είναι ο σκοπός αυτής της αξιολόγησης όταν το έργο του εκπαιδευτικού, η ίδια η ελληνική Εκπαίδευση, είναι ένα απ’ τα ελάχιστα πράγματα που αντέχει στη λαίλαπα των καιρών. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι ο κάθε Έλληνας περηφανεύεται για τις αριστείες των μαθητών μας, τις επιτυχίες σε διεθνείς αναμετρήσεις, τους άριστους επιστήμονες και επαγγελματίες που βγαίνουν απ’ την ελληνική Εκπαίδευση.

Αρνούμαστε την αξιολόγηση – χειραγώγηση, δεχόμαστε την εσωτερική -διαμορφωτική αξιολόγηση που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα, με απόλυτη επιτυχία, σε κάθε σχολείο».