Αντίθετοι στην αξιολόγηση που προωθεί το υπουργείο Παιδείας είναι οι δάσκαλοι, καθώς, όπως επισημαίνουν, «έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και δεν συμβάλλει στην ανατροφοδότηση της εκπαίδευσης». Πάντως στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί δεν αξιολογούνται, τη στιγμή που στην Ευρώπη εφαρμόζεται πλέον τόσο η ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, όσο και η συλλογική μέσω της σχολικής μονάδας.
Ενδιαφέρουσα ημερίδα με θέμα την αξιολόγηση στην εκπαίδευση διοργάνωσε χθες στο Μεταξουργείο ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με ομιλητές τόσο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, όσο και καθηγητή από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Η εκδήλωση έγινε σε μια χρονική περίοδο που το ζήτημα της αξιολόγησης επανήλθε δυναμικά στην επικαιρότητα, προκαλώντας ανησυχία στους εκπαιδευτικούς, καθώς φοβούνται μήπως συνδεθεί και με απολύσεις.
Αυτή τη στιγμή αναφορικά με την αξιολόγηση στην εκπαίδευση υπάρχει μια εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας που εστάλη στα σχολεία και μιλά για την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων από του χρόνου. Το σχέδιο νόμου για την αξιολόγηση που κατέθεσε το υπουργείο Παιδείας πριν μερικούς μήνες, αποσύρθηκε λόγω αντιδράσεων. Αναμένεται νέο σχέδιο νόμου, ωστόσο στο μεσοδιάστημα ιδρύθηκε η Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην εκπαίδευση που προβλεπόταν στο τελευταίο σχέδιο νόμου.
Ο πρόεδρος του τοπικού Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Απόστολος Μούσιος τόνισε πως «η αξιολόγηση που προτείνουμε, πρέπει να λειτουργεί ως ανατροφοδοτικός μηχανισμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο εκπαιδευτικός και το έργο δεν κρίνονται από μονοπρόσωπα, αλλά από συλλογικά όργανα, το δε αποτέλεσμα της κρίσης σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι προϊόν αποκλειστικά αξιολογικής έκθεσης και δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται ως πειθαρχικό μέτρο και να συνδέεται με την υπηρεσιακή, μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη του εκπαιδευτικού. Από το προϊόν της εκπαιδευτικής διαδικασίας πρέπει να προκύπτει όφελος, ποιότητα και αναβάθμιση της ίδιας της εκπαίδευσης».
Καθηλωμένοι μισθολογικά
Το μέλος του Δ.Σ. της ΔΟΕ κ. Θανάσης Κικινής υπογράμμισε πως «ως ΔΟΕ έχουμε την άποψη πως η αξιολόγηση θα πρέπει να έχει παιδαγωγικά χαρακτηριστικά και να βελτιώνει το εκπαιδευτικό έργο που παρέχεται στα παιδιά. Δεν είμαστε υπέρ μιας αξιολόγησης που θα χρησιμοποιείται ως εργαλείο για να καθηλωθεί μισθολογικά ο εκπαιδευτικός ή και να απολυθεί στους καιρούς που ζούμε. Ως ΔΟΕ τόσο από το νόμο της κ. Διαμαντοπούλου, όσο και από το σχέδιο νόμου της σημερινής πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, βλέπουμε μια διάθεση να συνδεθεί η αξιολόγηση με το μισθό, τις ποσοστώσεις στο βαθμολόγιο. Μάλιστα από τη στιγμή που χιλιάδες συνάδελφοι έχουν καθηλωθεί βαθμολογικά και μισθολογικά, αξιολογούνται αρνητικά. Κάποιοι ήδη αξιολογούνται, χωρίς να υπάρχει αξιολόγηση.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως «από τη στιγμή που το υπουργείο Παιδείας δεν αίρει τη σύνδεση της αξιολόγησης με το μισθό και το βαθμό, δεν βγάζει τις ποσοστώσεις που ισχύουν από βαθμό σε βαθμό, για εμάς οποιαδήποτε κίνηση δεν μπορεί να ιδωθεί με καλό μάτι».
Αντίδραση
Απαντώντας στο ερώτημα πώς θα αντιδράσει η Διδασκαλική Ομοσπονδία σε μια προώθηση της αξιολόγησης στα σχολεία, ο ειδικός γραμματέας της ΔΟΕ κ. Νίκος Φασφαλής σημείωσε ότι η ΔΟΕ δεν συμφώνησε από την αρχή με αυτή την αξιολόγηση που προωθεί το υπουργείο και έχει ένα χαρακτήρα τιμωρητικό βάζοντας ποσοστώσεις και θέτοντας εκτός εργασίας χιλιάδες άτομα. Δυστυχώς κάθε ημέρα η ΔΟΕ διαπιστώνει ότι η παιδαγωγική ελευθερία στο σχολείο και η δημοκρατία φαλκιδεύονται. Υπάρχει σημαντικό πρόβλημα και γι’ αυτό η αντίδρασή μας είναι στο επίπεδο της ενημέρωσης, αλλά και των δυναμικών κινητοποιήσεων.
Χωρίς αξιολόγηση
Ο επίκουρος καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Νίκος Χανιωτάκης τόνισε πως η αξιολόγηση αφενός πρέπει να φοβίζει τους εκπαιδευτικούς, γιατί είναι ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιεί έτσι και αλλιώς, αφετέρου δεν πρέπει να τους φοβίζει, αν είναι ξεκαθαρισμένο το πλαίσιο, ώστε να συμβάλλει στην ανατροφοδότηση της εκπαίδευσης και να ενδυναμώσει τα καλά σημεία βοηθώντας τον εκπαιδευτικό.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως από την κυριαρχία των επιθεωρητών στην εκπαίδευση μέχρι και το 1982, φτάσαμε τις τελευταίες δεκαετίες στο άλλο άκρο.
«Στην Ελλάδα δεν έχουμε αξιολόγηση των εκπαιδευτικών λόγω του παρελθόντος του επιθεωρητισμού. Οι εκπαιδευτικοί αρνούνται τα πάντα, αλλά αυτό πρέπει να σταματήσει και να δούμε φιλικές προς το χρήστη μορφές αξιολόγησης» επισήμανε. Συμπλήρωσε δε λέγοντας πως «στο εξωτερικό από το 2005 ισχύει η διπλή μορφή της αξιολόγησης, δηλαδή η ατομική του εκπαιδευτικού μέσω εξωτερικών ελεγκτών και η συλλογική μέσω του σχολείου».