Ο καλός καιρός βοήθησε τους λάτρεις του αερομοντελισμού να απολαύσουν τους Πανελλήνιους Αγώνες Scale, που διεξήχθησαν στην Τερψιθέα της Λάρισας κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Δεκάδες μοντέλα κλασικών αεροπλάνων scale, αντίγραφα πραγματικών αεροσκαφών με έλικα, πέταξαν στον ουρανό, γεμίζοντας τους ιδιοκτήτες τους με υπερηφάνεια.
Ο κ. Αλέξανδρος Λεονταρίτης, είναι ο γενικός γραμματέας της Αεραθλητικής Ένωσης Μαγνησίας, σωματείο το οποίο ιδρύθηκε στο Βόλο το 2005 από πολλούς αερομοντελιστές, οι οποίοι αποχώρησαν από την Αερολέσχη Βόλου. Η Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας αριθμεί 109 μέλη όχι μόνο από την περιοχή της Μαγνησίας, αλλά και από την Αθήνα. «Πρόκειται για μέλη, τα οποία θέλουν αθλητικά να αγωνίζονται με το δικό μας Σωματείο και αυτό γιατί δεν είμαστε ακριβώς «χομπίστες». Είμαστε εγγεγραμμένοι στην Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία, η οποία είναι κομμάτι τής Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού».
Διοργανώνονται Πρωταθλήματα, Περιφερειακά και Πανελλήνια, ανάλογα με το είδος του μοντέλου που καλείται να πετάξει ο κάθε αερομοντελιστής. Οι κατηγορίες στις οποίες διακρίνονται, είναι οι εξής: Ελικόπτερα, ανεμόπτερα (με δικό τους κινητήρα), scale (αερομοντέλα-πιστά αντίγραφα πραγματικών αεροπλάνων, υπό κλίμακα), ακροβατικά κ.ά..
Οι συγκεκριμένες κατηγορίες, χωρίζονται σε υποκατηγορίες. Οι υποκατηγορίες που διαγωνίστηκαν το συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο, στην κατηγορία Scale, είναι οι εξής: F4C (ο καθένας «χτίζει» μόνος του το μοντέλο του και πρέπει μέσα από φωτογραφίες και βίντεο να το αποδείξει), F4H (και σε αυτή την κατηγορία, πρέπει ο ιδιοκτήτης να «γδύσει» και να «ξαναντύσει» το σκάφος με καθίσματα, χειριστήρια κ.ά.), F4G (για αερομοντέλα άνω των 15 κιλών, είναι κατηγορία σε δοκιμαστικό στάδιο) και F4-ARF (σχεδόν έτοιμα να πετάξουν).
Ο αθλητής καλείται να αποδείξει τη δεινότητά του ως χειριστής αλλά και την ικανότητα του μοντέλου του με διάφορες ασκήσεις, τις οποίες οι κριτές λαμβάνουν υπόψη, βαθμολογούν και έτσι προκύπτει ο νικητής.
Τα αποτελέσματα των αγώνων στην κατηγορία F4C – FAI είναι: 1ος Βελλίδης Κων. (Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας), 2ος Παπαγεωργίου Παντελής (Ένωση Αερομοντελιστών Αθηνών) και 3ος Λεονταρίτης Χρήστος (Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας). Στην κατηγορία F4H – FAI: 1ος Λεονταρίτης Χρήστος (Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας), 2ος Μεφσούτ Άγγελος (Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας) και 3ος Αγαγιώτης Ανδρέας (Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας). Τέλος, στην κατηγορία F4 – ARF – GR: 1ος Μεφσούτ Χρήστος Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας, 2ος Βαρδάκας Ναούμ (Ένωση Αερομοντελιστών Κοζάνης), 3ος Καραπατάκης Νίκος (Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας). Πολυνίκης ομάδα η Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας.
Οι κριτές που συμμετείχαν στους αγώνες του Σαββατοκύριακου, ήταν από την Αθήνα, το Βόλο και τη Λάρισα και για να είναι κάποιος κριτής σε κάποια υποκατηγορία, δεν πρέπει να διαγωνίζεται σε αυτή. Ο κ. Λεονταρίτης συμμετείχε ως κριτής από το Βόλο. «Δεν διαγωνίζομαι εδώ και χρόνια, ενώ από το 2000 είμαι κριτής στη συγκεκριμένη κατηγορία».
Το συγκεκριμένο σπορ δεν έχει ηλικία. «Από τη στιγμή που ένα παιδί μπορεί να πιάσει στα χέρια του την κονσόλα της τηλεκατεύθυνσης, για να διευθύνει ένα αεροπλάνο και μέχρι εκεί που μπορεί κάποιος ηλικιωμένος να το βλέπει στον ουρανό και να εκτελεί ασκήσεις, όλοι μπορούν να συνυπάρχουν, να διαγωνίζονται και να απολαμβάνουν το άθλημα», λέει ο κ. Λεονταρίτης.
Ο ίδιος αναφερόμενος στην πορεία του αερομοντελισμού λέει πως: «Ο παλιός αερομοντελισμός, τον οποίο εγώ έζησα, περιελάμβανε κατασκευή από σχέδιο του αεροπλάνου. Για την ακρίβεια, μελέτη, σχεδίαση, κατασκευή και πτήση αερομοντέλου. Όμως η μελέτη και η σχεδίαση απαιτούν γνώσεις και χρόνο. Τα τελευταία χρόνια αυτό που παρατηρούμε, είναι πως οι περισσότεροι πηγαίνουν σε κάποιο κατάστημα και αγοράζουν ένα μοντέλο σχεδόν έτοιμο και περνούν κατευθείαν στην πτήση του αερομοντέλου. Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι, που ασχολούνται με την κατασκευή, που αγοράζουν το σχέδιο, την ξυλεία, κόβουν τα κομμάτια και συναρμολογούν το αεροπλάνο».
Αξίζει να αναφερθεί, πως υπάρχουν αερομοντέλα indoor, για εσωτερικούς χώρους, τα οποία δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα μεγάλα, μέχρι και αερομοντέλα μεγάλα, βάρους έως 15 κιλών. «Η τεχνολογία έχει φτιάξει μέχρι και μαχητικά αεροσκάφη, όπως αυτά που υπάρχουν στην 111 Π.Μ. Νέας Αγχιάλου, τα οποία είναι τηλεκατευθυνόμενα».
Τα αερομοντέλα που λαμβάνουν μέρους στους διαγωνισμούς, είναι περίπου 2 – 2,5 μέτρα. Γνωστός στους κύκλους του αερομοντελισμού είναι ο Χρήστος Μεφσούτ, φαρμακοποιός στο επάγγελμα. «Ο Χρήστος Μεφσούτ είναι δάσκαλος για πολλούς από εμάς. Ο έρωτάς του είναι τα PaperCamp, ενώ καταπιάνεται με τα τεχνικά χαρακτηριστικά των αερομοντέλων. Παράλληλα γνωρίζει να κατασκευάζει και ατμομηχανές». Εξάλλου, οι περισσότεροι καθιερωμένοι αερομοντελιστές από την περιοχή της Μαγνησίας έχουν εμφυσήσει και στα παιδιά τους την αγάπη για το συγκεκριμένο χόμπι.
Σχετικά με το πόσο κοστίζει το εν λόγω χόμπι, ο κ. Λεονταρίτης λέει πως το βασικότερο είναι κάποιος να μάθει πρώτα να πετάει. «Πρέπει, λοιπόν, να καθίσει δίπλα σε κάποιον, που γνωρίζει καλά. Εκείνος θα τον συμβουλέψει, στην αρχή να αγοράσει ένα απλό μοντέλο, φελιζολένιο, της τάξης των 60 ευρώ, με τα παρελκόμενα θα φτάσει τα 200 ευρώ, ένα ποσό που μπορεί ένα νέο παιδί να διαθέσει, εάν πράγματι του αρέσει ο αερομοντελισμός. Στη συνέχεια, εάν θελήσει να προχωρήσει σε ξύλινο μοντέλο, καινούριο, κοστίζει γύρω στα 600 ευρώ. Θα μπορούσε βέβαια, να καταφύγει στη λύση του μεταχειρισμένου ως μία πιο οικονομική λύση. Τέλος, υπάρχουν μοντέλα, που κοστίζουν μέχρι και 8.000 ευρώ, όμως είναι πιστά αντίγραφα πραγματικών με κινητήρα jet. Για να αποκτήσεις κάτι τέτοιο, βέβαια, πρέπει να έχεις πολλή αγάπη και γερό πορτοφόλι, ας μην γελιόμαστε», λέει ο κ. Λεονταρίτης.
Μέσα στο πρόγραμμα είναι και κάποιος ιδιοκτήτης, να δει το μοντέλο του να πέφτει από τον ουρανό. Το θέμα είναι πως όταν το μοντέλο πέσει, τότε καταστρέφεται παντελώς. «Ό,τι πετάει πέφτει. Και τότε πονάει η καρδιά όλων μας. Και κλάματα έχουμε δει κι εγκατάλειψη του χόμπι έχουμε δει. Έχει τύχει, μετά από καταστροφή αερομοντέλου, να δούμε τον ιδιοκτήτη μετά από πολλούς μήνες εξαιτίας της απογοήτευσης. Ακόμη, έχει τύχει να πέφτουν μοντέλα στη διάρκεια παγκόσμιου πρωταθλήματος. Τότε, ραγίζει η καρδιά μας, βάζουμε τα κλάματα κι ας μην ξέρουμε καν τον ιδιοκτήτη. Το θέμα είναι να μην τα παρατήσεις», καταλήγει ο κ. Λεονταρίτης, συμβουλεύοντας τους νέους, να συνεχίσουν να εμπλέκονται με όρεξη με τον αερομοντελισμό.