Ήρθαν στην Ελλάδα σε ηλικία παραγωγική για να βρουν εργασία και μετά από 20-25 χρόνια επιστρέφουν στην Αλβανία σε ηλικία 60-65 ετών και χωρίς να έχουν εξασφαλίσει τη σύνταξή τους. Το δικό τους δράμα ζουν αυτή την περίοδο χιλιάδες μετανάστες αλβανικής καταγωγής που για χρόνια διαβιούσαν στη Μαγνησία απασχολούμενοι σε διάφορους τομείς και τώρα λόγω κρίσης αναγκάζονται να γυρίζουν στον τόπο που γεννήθηκαν.
Από τον τοπικό Σύλλογο Αλβανών Μεταναστών «Για την Πρόοδο» υπολογίζεται πως περίπου 2000 μετανάστες εγκατέλειπαν τη Μαγνησία, ενώ το κύμα αποχώρησης θα κορυφωθεί τον Ιούνιο, όταν και θα τελειώσουν τα μαθήματα στα σχολεία και οι γονείς θα πάρουν τα παιδιά τους για να μεταγκατασταθούν στη γείτονα χώρα.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Αλβανών Μεταναστών «Για την Πρόοδο» κ. Ασίμ Κούκα τόνισε πως το φαινόμενο της μετανάστευσης έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα λόγω της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας των μεταναστών να βρουν κάποια εργασία στο Βόλο. Υπολογίζεται πως περίπου 2.000 μετανάστες επέστρεψαν στην Αλβανία αφήνοντας πίσω χρόνια, κόπους και ιδρώτα. Το κύμα της μετανάστευσης θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα. Ειδικότερα με το κλείσιμο των σχολείων τον ερχόμενο Ιούνιο εκτιμάται ότι θα φύγουν από το Νομό άλλοι 500 μετανάστες.
Η κρίση υποχρεώνει χιλιάδες μετανάστες να γυρίζουν στην πατρίδα τους. Εκεί θα πρέπει να κάνουν αγώνα για να βρουν εργασία, σε μια χώρα που βρίσκεται σε ανάπτυξη, αλλά οι θέσεις εργασίας δεν είναι εύκολο να βρεθούν.
Υπάρχει, όμως, και μια σημαντική κατηγορία μεταναστών που επιστρέφοντας στην Αλβανία θέλουν να συνταξιοδοτηθούν. Για να γίνει αυτό, όμως, πρέπει να τους αναγνωριστούν τα ένσημα που έλαβαν στην Ελλάδα. Και εδώ προκύπτει το σημαντικό πρόβλημα, καθώς η Αλβανία δεν έχει προχωρήσει με την Ελλάδα στην υπογραφή κάποιας συμφωνίας και ουσιαστικά οι εργαζόμενοι μετανάστες που γύρισαν στην πατρίδα τους δεν μπορούν να συνταξιοδοτηθούν, ούτε να τους αναγνωριστεί ο χρόνος εργασίας. Για δεύτερη φορά στη ζωή τους γίνονται μετανάστες, αλλά αυτή τη φορά στον τόπο που γεννήθηκαν. Και αυτό είναι ακόμη πιο σκληρό.
Ο κ. Κούκα τόνισε για το θέμα αυτό πως «στην Ελλάδα ήρθαν ως μετανάστες Αλβανοί ηλικίας 40 χρόνων, οι οποίοι εργάστηκαν στη γεωργία, στην οικοδομή, σε άλλες υπηρεσίες και τώρα αναγκάζονται να επιστρέψουν στην Αλβανία λόγω ανεργίας στην Ελλάδα. Και, δυστυχώς, μετά από 20 χρόνια εργασίας τα ένσημα δεν τους αναγνωρίζονται στην πατρίδα τους. Υπάρχουν Αλβανοί μετανάστες που συγκέντρωσαν 3.000 ένσημα και δεν τα αναγνωρίζει το αλβανικό Κράτος. Γι’ αυτό και πρέπει να υπάρξει διακρατική συμφωνία μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας. Αντίστοιχη συμφωνία έγινε μεταξύ Αλβανίας και Λουξεμβούργου. Έχουμε κάνει αρκετές ενέργειες στις αλβανικές Αρχές με επίσημα έγγραφα για να ξεκινήσουν συζητήσεις και να προχωρήσουν οι διακρατικές συμφωνίες. Είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα.
Η ανεργία είναι ένας λόγος που οδηγούνται οι μετανάστες στην επιστροφή στην πατρίδα τους. Ένας άλλος λόγος που συνδέεται με την οικονομική ύφεση, είναι ότι από τη στιγμή που δεν ασφαλίζονται και δεν λαμβάνουν ένσημα, δεν μπορούν να ανανεώσουν την κάρτα παραμονής τους. Όντας ανασφάλιστοι αδυνατούν να παραμείνουν στην Ελλάδα.
Τι γίνεται, όμως, πηγαίνοντας στην Αλβανία; «Η Αλβανία βρίσκεται σε ανάπτυξη, αλλά γυρίζουν πάλι μετανάστες στην ίδια τους την πατρίδα. Η αλβανική κυβέρνηση προσπαθεί να τους εντάξει σε κάποια προγράμματα, αλλά και πάλι τα πράγματα για την εύρεση εργασίας είναι πολύ δύσκολα» τόνισε ο κ. Κούκα.
Η δυσκολία είναι ακόμη μεγαλύτερη για τα παιδιά των Αλβανών μεταναστών, τα οποία δεν γνωρίζουν καθόλου τα αλβανικά, αφού από το Νηπιαγωγείο φοιτούν σε σχολεία στην Ελλάδα, όμως, τώρα επιστρέφοντας στην Αλβανία θα πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της αλβανικής δημόσιας εκπαίδευσης.
Ενδεικτικά στα φροντιστηριακά τμήματα εκμάθησης της αλβανικής γλώσσας για τα παιδιά των αλβανικών οικογενειών που διατηρεί ο τοπικός σύλλογος «Για την Πρόοδο» μέχρι πρότινος η συμμετοχή των μαθητών ήταν κυρίως για εγκυκλοπαιδικούς σκοπούς, τώρα, όμως, έγινε αναγκαιότητα, καθώς πολλά παιδιά μαθαίνοντας την αλβανική γλώσσα προετοιμάζονται για την επιστροφή τους στην Αλβανία.
«Τα παιδιά που γυρίζουν στην Αλβανία, επηρεάζονται και ψυχολογικά σύμφωνα με μελέτες που διεξάγονται στη γείτονα. Μάλιστα, όσα παιδιά παρακολούθησαν και το φροντιστηριακό τμήμα του συλλόγου μας, έχουν βοηθηθεί» κατέληξε ο πρόεδρος του Συλλόγου.