«Film Socialism» για το «Σινέ Μεσόγειος»

Η ταινία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ στην Εξωραϊστική

Από σήμερα έως την Παρασκευή (9.30 μ.μ.) με τη συνεργασία του Δήμου Βόλου προβάλλεται για το «Σινέ Μεσόγειος» στην Εξωραϊστική η ταινία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ «Film Socialism».

Γαλλία, Ελβετία (2010). Πρωταγωνιστούν: Πάττι Σμιθ, Ελίζαμπεθ Βιτάλι, Αλιέν Μπαντιού, Ζαν-Μαρκ Στέλε, Κριστιάν Σίνιγκερ, Κατρίν Τανβιέ.

«Προβλήματα ελληνικού τύπου (problemes de type grec) με ανάγκασαν να ακυρώσω τις υποχρεώσεις μου προς το Φεστιβάλ των Κανών» έλεγε η λακωνική επιστολή του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, απευθυνόμενη προς τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ των Κανών και τους παραγωγούς-διανομείς της ταινίας «Film Socialism». Με την επιστολή, η οποία δημοσιεύτηκε αυτούσια στη γαλλική εφημερίδα «Liberation», ο Γαλλοελβετικός σκηνοθέτης εξηγούσε γιατί την τελευταία στιγμή αποφάσισε να ακυρώσει την άφιξή του στο Φεστιβάλ, όπου θα προβαλλόταν η τελευταία ταινία του. Κανένας δεν μπόρεσε να εξηγήσει τι ακριβώς εννοούσε ο Γκοντάρ με τη φράση «προβλήματα ελληνικού τύπου». Στα γραφεία δημοσίων σχέσεων του Φεστιβάλ έξυναν με απορία το κεφάλι τους. «Μόνον ο Γκοντάρ ξέρει, άρα αυτός θα έπρεπε να ερωτηθεί» είπαν. Ήταν όμως εμφανές ότι η πιο κατάλληλη ερμηνεία των «ελληνικού τύπου προβλημάτων» είναι τα προβλήματα οικονομικής φύσεως, που δεν ταλαιπωρούν μόνο τη χώρα μας.

Μεσόγειος, 2010. Ένα κρουαζιερόπλοιο πλέει από λιμάνι σε λιμάνι. Αλεξάνδρεια, Παλαιστίνη, Πειραιάς, Νάπολη, Βαρκελώνη, Οδησσός. Ένας εγκληματίας πολέμου με την εγγονή του, ένας Γάλλος και ένας Ρώσος αστυνομικός, ένας Παλαιστίνιος πρέσβης, ο Alain Badiou και η Patti Smith, είναι μερικοί από τους επιβάτες και δίνουν την αφορμή για διαλόγους σε διαφορετικές γλώσσες και για διαφορετικά θέματα.

Η δομή της ταινίας παραπέμπει στην κλασική μουσική και τον Ιγκόρ Σταβίνσκι.

Μέρος 1ο: «Πράγματα όπως»: Μια κρουαζιέρα στη Μεσόγειο. Διαφορετικοί άνθρωποι από πολυάριθμες γλώσσες και εθνότητες.

Μέρος 2ο: «Ευρώπη μας»: Δύο αδέρφια καλούν τους γονείς τους σε ένα «δικαστήριο» της παιδικής τους ηλικίας. Τα παιδιά απαιτούν εξηγήσεις και απαντήσεις για πανανθρώπινα ζητήματα (π.χ. Ελευθερία-Ισότητα).

Μέρος 3ο: «Οι ανθρωπότητες»: Αληθινοί ή ψεύτικοι μύθοι. Αίγυπτος, Παλαιστίνη, Οδησσός, Ελλάδα, Νάπολη, Βαρκελώνη.

Εν μέρει μάθημα ιστορίας, εν μέρει πολιτικό σχόλιο, εν μέρει μια συμφωνία σε τρία μέρη, η ταινία είναι η τελευταία δημιουργία του Γκοντάρ, άρα αταξινόμητη, απρόβλεπτη και ανατρεπτική. Το τρομερό παιδί της Nouvelle Vague, γίνεται φέτος 82 χρόνων (γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου του 1930), αλλά η δημιουργική μαγεία του είναι πάντοτε παρούσα.