Το δικαστήριο διατάσσει την επαναπρόσληψή τους στο Νοσοκομείο Βόλου
Απειλή του δικαστηρίου με ποινή 1.800 ευρώ την ημέρα για τους προσφεύγοντες
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) δικαιώνει τους 18 εργαζομένους με συμβάσεις Stage, οι οποίοι εργάζονταν στο Νοσοκομείο Βόλου. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι άμεσα εκτελεστή και σύμφωνα με αυτή, στην περίπτωση που η διοίκηση του Νοσοκομείου δεν την εφαρμόσει, καλείται να πληρώνει 100 ευρώ ημερησίως για κάθε έναν από τους προσφεύγοντες, δηλαδή 1.800 ευρώ. Η προσφυγή των 18 εργαζομένων είχε συζητηθεί 22/11/2010 και η απόφαση εκδόθηκε εννέα μήνες μετά, στις 12 Αυγούστου 2011. Καθαρογράφηκε και κοινοποιείται στους ενδιαφερόμενους. Το σκεπτικό του δικαστηρίου βασίζεται στο ότι οι συμβασιούχοι κάλυπταν τρέχουσες ανάγκες λειτουργίας του Νοσοκομείου.
Ρεπορτάζ:
ΤΟΥΛΑ ΚΕΚΑΤΟΥ
Οι αιτούντες, όπως εμφανίζονται στην προσφυγή, εργάστηκαν στο Νοσοκομείο Βόλου με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που παρατάθηκαν στη συνέχεια διαδοχικά. Υπηρέτησαν σε διάφορες θέσεις και οι περισσότεροι το χρονικό διάστημα από το 2007 έως και το 2010. Στην απόφαση αναφέρεται αναλυτικά ο χρόνος της σύμβασης κάθε προσφεύγοντα στο δικαστήριο και η θέση στην οποία εργάστηκε.
Είναι η πρώτη απόφαση που κερδίζεται σε τοπικό επίπεδο από συμβασιούχους του προγράμματος Stage μετά από προσφυγή ενδιαφερομένων με άμεση εκτέλεση. Για τις 21/11/2011 έχει προσδιοριστεί και η συζήτηση της κύριας αγωγής των εργατικών διαφορών ανάμεσα στους εργαζομένους με τις συμβάσεις Stage και το Νοσοκομείο Βόλου.
Στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης αναφέρεται από την ακροαματική διαδικασία σε συνδυασμό με τα έγγραφα προκύπτει ότι: Οι αιτούντες προσελήφθησαν από το Νοσοκομείο με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου μέσω του ΟΑΕΔ, στο πλαίσιο του προγράμματος απόκτησης εργασιακής εμπειρίας ανέργων στις υπηρεσίες και τους φορείς του Δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα και των ΟΤΑ. Ο εργοδότης τους, δηλαδή εν προκειμένω το Νοσοκομείο με τα αρμόδια όργανά του, καθ’ όλη τη διάρκεια της εργασίας τους, καθόριζε και έλεγχε τα καθήκοντά τους, που αφορούσαν αποκλειστικά στις δραστηριότητες των υπηρεσιών του, καθόριζε το ωράριο εργασίας τους και τον τομέα που καθένας απασχολήθηκε. Οι εργαζόμενοι – σύμφωνα πάντα με το δικαστήριο – λειτουργούσαν κάτω από τις εντολές και τον έλεγχο των αρμοδίων οργάνων του Νοσοκομείου. Ήταν δε αυτό που επωφελούνταν από τις υπηρεσίες τους. Αντίθετα ο ΟΑΕΔ, εκτός από την τυπική συμβολή του στη σύναψη συμβάσεών τους με το Νοσοκομείο, ουδεμία άλλη σχέση έχει με την εκτέλεση της εργασίας τους. Και στη συνέχεια αναφέρεται η εργασία που εκτελούσε καθένας από τους προσφεύγοντες. Ενδεικτικά αναφέρεται η περίπτωση συμβασιούχου στον τομέα γραμματειακής υποστήριξης (χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, εξυπηρέτηση κοινού, παροχή υπηρεσιών στο γραφείο προμηθειών). Η περίπτωση άλλης συμβασιούχου, επίσης στη γραμματειακή υποστήριξη με χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, διακανονισμό ραντεβού ασθενών, διαβίβαση και καταχώρηση παραπεμπτικών, αρχειοθέτηση, δημιουργία στατιστικών δεδομένων, διαχωρισμού και παράδοσης ακτινογραφιών σε ασθενείς. Άλλη προσφεύγουσα υπηρετούσε σε θέση σύνταξης εγγράφων, κίνησης του πρωτοκόλλου και καταχώρηση τιμολογίων, ενώ άλλη ασκούσε καθήκοντα στον αξονικό τομογράφο, στην σύνταξη όλων των σχετικών εγγράφων, την καταγραφή ιατρικών πορισμάτων ασθενών, διακανονισμό ραντεβού εξωτερικών ασθενών για «τρίπλεξ», έκδοση αποτελεσμάτων εξετάσεων, σύνταξη πεπραγμένων αξονικού τομογράφου και στατιστικών στοιχείων «τρίπλεξ».
Και το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης υπογραμμίζει: Αν και οι αιτούντες προσελήφθησαν από το Νοσοκομείο με σκοπό την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, στην πραγματικότητα απασχολήθηκαν για την κάλυψη τρεχουσών και απολύτως τακτικών, προβλέψιμων και υπαρχουσών αναγκών.
Μία από τις προσφεύγουσες, η κ. Παναγιώτα Μπάκα, που εργάστηκε για πέντε περίπου χρόνια στο Νοσοκομείο με την ειδικότητα της βοηθού μικροβιολόγου, τόνισε χθες στη «Θ» πως «κερδίσαμε την υπόθεση των οριστικών ασφαλιστικών μέτρων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου και στην ουσία θα πρέπει να επιστρέψουμε στην εργασία μας με το ίδιο καθεστώς, μέχρι να βγει η απόφαση της αγωγής που αφορά στη μονιμότητα και τα δεδουλευμένα μας. Το πρόβλημα όμως που αντιμετωπίζουμε, είναι ότι η διοίκηση προφασιζόμενη οικονομική αδυναμία, δεν μας τοποθετεί στα καθήκοντά μας, γι’ αυτό και προσπαθούμε να κάνουμε κάποιες ενέργειες, για να δούμε πώς θα χειριστούμε το θέμα. Θετικές αποφάσεις στα ασφαλιστικά μέτρα πέτυχαν εργαζόμενοι Stage και από άλλα Νοσοκομεία της χώρας».