Αγαπούν τον τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν και είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα. Άλλωστε, όπως αναφέρουν με νόημα, πάνω στις μηλιές μεγάλωσαν, ακολουθώντας στις καλλιέργειες από τα παιδικά τους χρόνια, τους γονείς τους. Οι νέοι της Ζαγοράς σημειώνουν πως για να πετύχεις στον πρωτογενή τομέα θα πρέπει να αγαπάς τη γη. Και βέβαια ζητούν τη στήριξη της πολιτείας, γιατί η καθημερινότητα σε μια ορεινή περιοχή δεν είναι καθόλου εύκολη.
Καταφύγιο ελπίδας για τους νέους αποτελεί επίσης ο Αγροτικός Συνεταιρισμός σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως αν δεν υπήρχε ο Συνεταιρισμός, δεν θα υπήρχε και η Ζαγορά.
Η «Θ» βρέθηκε την περασμένη Κυριακή στην εκδήλωση για τους συνεταιριστές, που έγινε στα Ψυγεία του Συνεταιρισμού και συνομίλησε με νέους της Ζαγοράς, οι οποίοι δεν εγκατέλειψαν τον τόπο τους, αντιθέτως διαμένουν εκεί, ασχολούμενοι με τη γη και τα μήλα.
Στη Ζαγορά διαμένουν πολλοί νέοι, που σχεδόν όλοι ασχολούνται με τον αγροτικό τομέα, τροφοδοτώντας με ζωντάνια τον τόπο τους.
Ο 30χρονος Απόστολος Σαμαράς δουλεύει ως αγρότης στην πλούσια μηλοπαραγωγή της Ζαγοράς. Το ενδιαφέρον για την καλλιέργεια των μήλων και τον πρωτογενή τομέα το απέκτησε από τον πατέρα του, που επίσης είναι αγρότης. «Εδώ γεννήθηκα και εδώ μεγάλωσα. Μου αρέσει ο πρωτογενής τομέας και πιστεύω ότι μέσα από τη διαρκή προσπάθεια, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Βέβαια θα πρέπει να έχουμε και τη βοήθεια της πολιτείας στα οικονομικά κυρίως θέματα. Η καλλιέργεια του μήλου είναι δύσκολη και οι αποζημιώσεις είναι λίγες».
Ο ίδιος πρόσθεσε πως «στη Ζαγορά μένουν πολλοί νέοι, που δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα. Αλλά για να μείνει ένας νέος στο χωριό του και να ασχοληθεί με τον αγροτικό τομέα, θα πρέπει να έχει και μια καλύτερη αντιμετώπιση από το Κράτος. Φέτος έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τη φορολογία, τα ασφάλιστρα στον ΟΓΑ. Και ουσιαστική ασφάλιση δεν υπάρχει, γιατί όποιους γιατρούς χρειαζόμαστε, θα πρέπει πάλι να καταλήξουμε στον Βόλο».
Αγαπάμε τη γη μας
Παίρνοντας τον λόγο ο 32χρονος Κυριαζής Βουζαράς ανέφερε πως η Ζαγορά έχει νέους, που αγαπούν τη μηλοκαλλιέργεια και ξέρουν ότι θα μπορούν να έχουν μεροκάματο από αυτή τη δουλειά. «Και ελπίζουμε να στρώσουν τα πράγματα, προκειμένου να γυρίζουν και άλλοι νέοι στη Ζαγορά, ενώ αυτοί που είναι εδώ, να μη σκέπτονται να φύγουν».
Ερωτηθείς τι χρειάζεται ένας νέος για να μείνει στη Ζαγορά, απάντησε με νόημα «να αγαπά τη γη του, δηλαδή να του αρέσει αυτό που κάνει, να εργάζεται και βέβαια να ανταμείβεται». Και πρόσθεσε λέγοντας πως «εμείς εδώ στη Ζαγορά μεγαλώσαμε πάνω στα δέντρα, δίπλα στους γονείς που έκαναν εργασίες. Και εκεί θέλουμε να μεγαλώσουν και τα παιδιά μας».
Μάλιστα ανέφερε πως ο μηλοπαραγωγός έχει πολλές δυσκολίες, γιατί τα κάνει όλα χειρωνακτικά. «Παρόλα αυτά μας αρέσει η δουλειά και αγαπάμε τον τόπο αυτό. Και για να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο η Ζαγορά, χρειάζεται άμεση βελτίωση του οδικού δικτύου, ενώ μπορεί να ενισχυθεί και στο τουριστικό κομμάτι».
Οι μπαξέδες και τα ζωντανά
Ο 40χρονος Λαυρέντης Γεωργούδης ασχολείται εδώ και αρκετά χρόνια με τη μηλοπαραγωγή. «Από μικρό παιδί, δίπλα στον πατέρα μου, μεγάλωσα στα χωράφια. Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο εμείς σαν νέοι και μετά να τα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Και ο Αγροτικός Συνεταιρισμός είναι το παρόν και το μέλλον μας. Αν δεν υπήρχε ο Συνεταιρισμός, δεν θα υπήρχε η Ζαγορά. Εδώ φέρνουμε τα μήλα μας για πώληση και προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο. Εμείς θέλουμε να μείνει εδώ η νεολαία».
Ο ίδιος είναι πατέρας δύο μικρών παιδιών και δίνει καθημερινό αγώνα, προκειμένου να υπάρχει το εισόδημα για την κάλυψη των αναγκών. «Για να τα βγάλω πέρα με δύο παιδιά, χίλια ευρώ τον μήνα δεν φτάνουν. Και να αναλογιστεί κανείς, πως στη Ζαγορά καλύπτουμε με δικά μας μέσα τις ανάγκες σε φρούτα, λαχανικά, ακόμη και τα κρέατα, σε γάλα, σε τυρί. Τα έξοδα προκύπτουν κυρίως από τη μετακίνηση στον Βόλο, για να πάμε σε γιατρούς και σε διάφορες άλλες εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες, που ζητούν τα παιδιά και εδώ δεν υπάρχουν. Εμείς προσπαθούμε με τα λίγα μήλα που φτιάχνουμε, να ζήσουμε».