Η μόνη βολιώτικη ομάδα που αγωνίστηκε τη σεζόν που μας πέρασε στις εθνικές κατηγορίες μπάσκετ και δεν υποβιβάστηκε ήταν η Μεταμόρφωση. Οι κιτρινόμαυροι με σχετική άνεση ανανέωσαν την παραμονή τους στη Γ’ Εθνική, καταλαμβάνοντας την 7η θέση του βαθμολογικού πίνακα στον τρίτο όμιλο με 12 νίκες και 14 ήττες. Βασικός συντελεστής στη φετινή πορεία του συγκροτήματος του Αντώνη Μυριτζή και πρώτος της σκόρερ με 407 πόντους ήταν ο Παναγιώτης Παπούλιας. Ο 23χρονος γκαρντ, που δεν αγωνίστηκε σε τρία ματς φέτος είτε λόγω οικονομικών διαφορών με τη διοίκηση είτε λόγω τραυματισμού, μίλησε στη Θεσσαλία της Δευτέρας, κάνοντας τον απολογισμό της χρονιάς τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο.
Παναγιώτη, πώς κρίνεις τη φετινή πορεία της Μεταμόρφωσης;
«Το αρχικό μας πλάνο ήταν η γρήγορη εξασφάλιση της παραμονής. Είχαμε ξεκινήσει καλά, αλλά υπήρχαν κάποια θέματα παικτών με τη διοίκηση, όπως συνέβη και με μένα, και ορισμένοι τραυματισμοί, με αποτέλεσμα να έρθουν εντός έδρας ήττες στον πρώτο γύρο εκτός προγράμματος. Έτσι, μετά στοχεύσαμε αποκλειστικά στη σωτηρία. Όμως, όταν τα πράγματα έγιναν κάπως επικίνδυνα, κάναμε μεγάλες νίκες και δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα. Θεωρώ μάλιστα ότι θα μπορούσαμε να πλασαριστούμε, αν δεν είχαμε τις ατυχίες στις οποίες αναφέρθηκα, στην πρώτη πεντάδα».
Πού αποδίδεις τη σχετικά εύκολη επίτευξη του στόχου;
«Πιστεύω ότι το καλό κλίμα ήταν αυτό που μας κράτησε όρθιους να πετύχουμε τον στόχο μας. Η ομάδα ήταν δύσκολο να λειτουργήσει κάτω από αυτές τις συνθήκες που περιέγραψα προηγουμένως. Όμως, ήμασταν δεμένοι και δε μας λύγισε καμία δυσκολία. Ακόμη και μετά τον τραυματισμό του Παρασκευά που δεν είχαμε κλασικό πεντάρι, βγάλαμε τσαμπουκά και πάθος και εκπληρώσαμε τον στόχο της παραμονής, ενώ παράλληλα πετύχαμε και ένα καλό πλασάρισμα, αν και μπορούσαμε και παραπάνω.
Επρόκειτο ουσιαστικά για μία συλλογική προσπάθεια. Από τον μικρότερο ως το μεγαλύτερο συνετέλεσαν όλοι στη σωτηρία. Ακόμη κι αυτός που είχε ένα λεπτό συμμετοχής, έκανε αυτό που έπρεπε, για να βοηθήσει να έρθουν οι νίκες την κατάλληλη στιγμή και να έχουμε την ανάλογη ψυχολογία για τη συνέχεια. Είναι σημαντικό για μένα πως εγκλιματίστηκαν και οι πιο νεαροί και έβαλαν το λιθαράκι τους να επιτευχθεί ο στόχος. Έδειξαν ότι έχουν μέλλον και ότι αξίζουν να παίζουν στην ομάδα. Αυτό φάνηκε και στο διπλό μέσα στην Καρδίτσα».
Δεν πέρασε απαρατήρητος ο δικός σου ηγετικός ρόλος τη φετινή σεζόν, κάτι που αποδεικνύουν και οι 407 πόντοι που σημείωσες. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
«Μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Γιώργου Παρασκευά (σ.σ. την 15η αγωνιστική με τον Αίολο Αστακού στο Β. Παρασκευόπουλος) μειώθηκαν οι επιλογές κι έτσι το βάρος έπεσε αναγκαστικά στους υπόλοιπους. Προσπάθησα να τραβήξω το … κουπί στο σκοράρισμα κι ελπίζω ότι τα κατάφερα όσο το δυνατόν καλύτερα. Δεν ήμουν μόνο εγώ που σκόραρα αρκετά, αλλά και οι Νάνης, Γιωτόπουλος και Καραγεώργος».
Σε ό,τι αφορά το μέλλον της Μεταμόρφωσης, που επηρεάζει άμεσα και το δικό σου, τι εκτιμάς;
«Σίγουρα τα πράγματα είναι ρευστά για την επόμενη σεζόν και επικρατεί κλίμα αβεβαιότητας. Παίρνουμε κάποιες πληροφορίες από τον πρόεδρο, τον κ. Κρεμαστά, και τον προπονητή μας, τον κ. Μυριτζή, και ήδη έχουν γίνει οι πρώτες επαφές αν είμαστε θετικοί να συνεχίσουμε, διότι το μέλλον της ομάδας θα κριθεί από το πόσοι θα συνεχίσουν. Δυστυχώς ο κ. Κρεμαστάς έχει μείνει μόνος του και περιμένουμε να μπουν και άλλοι άνθρωποι στην ομάδα, γιατί από ένα άτομο δεν μπορείς να τα περιμένεις όλα. Ο κάθε μπασκετμπολίστας είναι μία ξεχωριστή περίπτωση. Αν δεν τα βρουν κάποιοι παίκτες, ίσως να μη συνεχιστεί η προσπάθεια. Σχετικά με μένα, παρότι υπήρχαν κάποια θέματα στη διάρκεια της χρονιάς, στη συνέχεια λύθηκαν. Θα γίνουν συζητήσεις και εφόσον υπάρχει σύγκλιση απόψεων, θα συνεχίσω. Αν ωστόσο δεν τα βρούμε, θα αναγκαστώ να αναζητήσω αλλού την τύχη μου».
Υπάρχουν τα τελευταία χρόνια, λόγω και της κρίσης, αρκετά παραδείγματα αξιόλογων παικτών, που αγωνίζονται σε τοπικά πρωταθλήματα, αφήνοντας τις εθνικές κατηγορίες. Θα εξέταζες ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
«Είναι γενικό φαινόμενο μπασκετμπολίστες με θητεία ακόμη και στην Α1 ή στην Α2 να παίζουν σε χαμηλότερες κατηγορίες. Θεωρώ ότι η αξία ενός αθλητή δεν μετριέται με βάση την κατηγορία που παίζει, αλλά σε ποιο σύλλογο βρίσκεται και σε τι συνθήκες δουλεύει. Μπορεί να είσαι σε μία ομάδα Γ’ Εθνικής και να δουλεύεις επαγγελματικά, ενώ σε μία ομάδα Α2 να εργάζεσαι σε ερασιτεχνικά πρότυπα».
Είσαι ένας αθλητής που αναδείχθηκες από τη Νίκη, ωστόσο ο χωρισμός σας δεν ήταν και ο πιο φιλικός. Θα επέστρεφες στη Νίκη, αν σου γινόταν μία σοβαρή πρόταση;
«Η αλήθεια είναι ότι η αποχώρησή μου από τη Νίκη δεν ήταν σε καλό κλίμα. Υπήρχε αμφισβήτηση στο πρόσωπό μου ακόμη και για τις δυνατότητές μου και μου συμπεριφέρθηκαν με τρόπο που δεν άξιζα.
Πιστεύω ότι με τους συμπαίκτες μου ήμασταν μία φουρνιά που διαφημίσαμε την ομάδα στο πανελλήνιο με τις διακρίσεις σε εφηβικά και παιδικά πρωταθλήματα. Όμως, διαπίστωσα ότι στηρίχθηκαν περισσότερο οι παίκτες εκτός Βόλου, ειδικά στην Α2, κι όχι όσοι προέρχονταν από τα σπλάχνα του συλλόγου.
Όταν στα 18 μου πήγα για μία χρονιά στο Αιγάλεω λόγω φοιτητικών υποχρεώσεων, είχα συμπαίκτες τον Χαραλαμπόπουλο και τον Λαρεντζάκη, που αγωνίζονται τώρα σε Παναθηναϊκό και Κολοσσό. Τους πρόσεχαν σαν κόρη οφθαλμού.
Στη Νίκη, ωστόσο, επικρατούσε ένα τελείως διαφορετικό κλίμα. Είχα ακούσει μειωτικά πράγματα για μένα κι ο χωρισμός με την ομάδα δεν ήταν ομαλός. Εγώ δεν είμαι όμως εχθρός με τη Νίκη, αλλά έχω πρόβλημα με συγκεκριμένα άτομα. Δεν είμαι μαλωμένος με τον σύλλογο.
Αν αναλάβουν κάποια άτομα, τα οποία θα έχουν ένα πλάνο, είναι έντιμα και με εκτιμούν δεν έχω λόγο να μην πάω στη Νίκη ή γενικά σε οποιαδήποτε ομάδα. Αν όμως υπάρχουν στη διοίκηση όσοι μου φέρθηκαν άσχημα, τότε δε θα ξαναγυρνούσα. Το γεγονός ότι στη Νίκη δεν αγωνίζονται τώρα παίκτες από τις υποδομές της αποδεικνύει ότι το πρόβλημα δεν ήταν ο Παπούλιας, αλλά ότι κάποιοι άλλοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, με αποτέλεσμα άλλα παιδιά είτε να κόψουν το μπάσκετ είτε να φύγουν».