Ενας δυνατός συμβολισμός για την Αθήνα της οικονομικής κρίσης αλλά και για την ανάγκη μιας πιο βαθιάς ματιάς στα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας κρύβεται πίσω από την τοιχογραφία με τίτλο «Η Γνώση Μιλά – Η Σοφία Ακούει» που δημιούργησε ο Ινδονήσιος street artist WD στη μονοκατοικία που βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Παλαιολόγου και Σάμου, στο κέντρο της Αθήνας.
«Η κουκουβάγια συμβολίζει τη σοφία και την ίδια στιγμή είναι το σύμβολο της θεάς Αθηνάς, η οποία έδωσε το όνομά της στην πόλη. Η κουκουβάγια είναι γνωστή για την πολύ καλή μακρινή όρασή της, κυρίως όταν έχει λίγο φως. Αυτή την περίοδο η Ελλάδα, και όχι μόνο, περνά μια πραγματικά σκοτεινή φάση και νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα για όλους μας, στην Ελλάδα και στον κόσμο, να θυμηθούμε τη σοφία αυτού του πλάσματος» έγραψε ο καλλιτέχνης στη σελίδα του στο Facebook για το πουλί με τα μεγάλα πορτοκαλί μάτια και το ιωνικό πλαίσιο που κοιτάζει με σοβαρότητα τους περαστικούς.
Η τοιχογραφία του WD, η οποία δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής δράσης «Το Μικρό Παρίσι των Αθηνών», εντυπωσίασε όσους την είδαν, ακόμα κι αν δεν είναι πάντα θετικοί στην τέχνη του δρόμου, και έγινε viral στο Διαδίκτυο όταν εμφανίστηκε στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Οπως εξηγεί, μιλώντας στο «Εθνος», τα προβλήματα του τόπου που ζει αποτελούν πηγή έμπνευσης για έναν καλλιτέχνη. «Ο καλλιτέχνης πάντα εμπνέεται κι επηρεάζεται από το περιβάλλον που ζει. Υπό αυτή την έννοια σίγουρα με έχει επηρεάσει η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Σαν άνθρωπος είμαι αισιόδοξος, ακόμη κι αν κάποιες φορές αυτό δεν φαίνεται στα έργα μου καθώς αποτυπώνω την ωμή πραγματικότητα. Μια από τις ιδιότητες εξάλλου της τέχνης του δρόμου, είναι ότι λειτουργεί και ως καθρέπτης της κοινωνίας».
Το δυνατό πολιτικό και κοινωνικό μήνυμα που εκπέμπει η τοιχογραφία του WD είναι γενικό χαρακτηριστικό των έργων του. Από την εποχή που άρχισε να ασχολείται με τη street art δημιουργεί εικόνες που σχολιάζουν τον πόλεμο, τη φτώχεια, την κοινωνική ανισότητα, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τον ρατσισμό. «Από το 2000 που ξεκίνησα να βάφω στο Μπαλί τα θέματά μου είχαν συχνά κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο και μήνυμα. Οσο οι καιροί το επιβάλλουν θα συνεχίσω να κάνω και τέτοια έργα.
Η τέχνη δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, μπορεί όμως να δώσει παιδεία. Και ειδικά η τέχνη του δρόμου μπορεί να δώσει τροφή για σκέψη, να ανοίξει συζητήσεις κ.λπ.» λέει, προσθέτοντας ότι έστω και σε μικρή ένταση βίωσε και ο ίδιος τον ρατσισμό και την καχυποψία: «Αντιμετώπισα μόνο κάποια μεμονωμένα περιστατικά, αλλά σίγουρα ενοχλητικά και προσβλητικά. Ημουν τυχερός γιατί από την αρχή που ήρθα, γνώρισα ανθρώπους ανοιχτούς και με καθαρό μυαλό που με αγκάλιασαν και με δέχτηκαν γι’ αυτό που είμαι σαν άνθρωπος» τονίζει.
Το WD που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης είναι τα αρχικά της φράσης «Wild Drawing». Ο ίδιος ζει στην Αθήνα τα τελευταία 10 χρόνια, καθώς διαπίστωσε ότι, εκτός των άλλων, είναι και μια πόλη φιλόξενη για τους street artists. «Ο κόσμος και εδώ αγκαλιάζει όλο και περισσότερο αυτή τη μορφή τέχνης στον δημόσιο χώρο, που αποτελεί και το νέο ρεύμα στην τέχνη αυτή τη στιγμή. Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου εμπειρία, από τα σχόλια που δέχομαι όταν βάφω στον δρόμο» καταλήγει.
Πηγή: Έθνος