Αθλητισμός

Αέρινος, αδικημένος, ανεπανάληπτος

Ο Βασίλης Μποτίνος μιλά για τη ζωή του και την καριέρα του στους δύο Ολυμπιακούς

Ο Βασίλης Μποτίνος στα χρόνια της μεγάλης του δόξας

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΤΙΝΟΣ μια ηγετική μορφή των ελληνικών γηπέδων, ένας αέρινος ποδοσφαιριστής που από πολλούς θεωρείται ως ο κορυφαίος παίκτης που έβγαλε το βολιώτικο ποδόσφαιρο και φυσικά ο Ολυμπιακός Βόλου. Αναμφίβολα συγκαταλέγεται στα «ιερά τέρατα» του ελληνικού ποδοσφαίρου τη δεκαετία του ’60 και του ’70. Ο Βασίλης Μποτίνος, σε όλη του την καριέρα διατηρούσε χαμηλούς τόνους και απέφευγε τις δηλώσεις. Από πολλούς αυτό θεωρήθηκε αδυναμία την οποία εκμεταλλεύτηκαν και ί

σως και γι’ αυτό εγκατέλειψε την ενεργό δράση, εντελώς απογοητευμένος και έχοντας πουλήσει ένα διαμέρισμα για να γίνει καλά από τον σοβαρό τραυματισμό του. Ένας βιρτουόζος της μπάλας, που μάλλον έπαιξε σε λάθος εποχή. Το όνειρό του ήταν να γίνει Γεωπόνος και να αγωνιστεί στον Άρη Θεσσαλονίκης. Αντί γι’ αυτό κατέληξε το 1964 στον Πειραιά και τον «Θρύλο».  Ο Βασίλης Μποτίνος μας μίλησε για τη ζωή του, για το ελληνικό ποδόσφαιρο, μα και για τον Ολυμπιακό Βόλου. Σας παραθέτουμε λοιπόν την …ανάκριση στην οποία τον υποβάλαμε.

ΘΥΜΑΣΤΕ με νοσταλγία τα χρόνια που πέρασαν;

ΑΥΤΟ που μου έχει μείνει περισσότερο, είναι η σχέση που «έκτισα» με τους φιλάθλους και το γεγονός πως απέκτησα αρκετούς καλούς φίλους από το χώρο του ποδοσφαίρου.

ΜΟΝΟ αυτά;

ΑΚΡΙΒΩΣ. Από το ποδόσφαιρο έφυγα φτωχότερος απ’ ότι όταν ξεκίνησα την καριέρα μου. Τους παράγοντες που διοικούσαν τότε τον Ολυμπιακό Πειραιώς, θα τους χαρακτήριζα ανέντιμους. Με εξαπάτησαν. Έγιναν η αιτία να καταστρέψω το πόδι μου και να ταξιδεύω μετά στην Ευρώπη για να κάνω εγχειρήσεις, πουλώντας ένα διαμέρισμα προκειμένου να καλύψω τα έξοδα. Ανάθεμα την ώρα που πήγα στην Αθήνα και στον Ολυμπιακό Π.

Ο Βασίλης Μποτίνος με τη δημοσιογράφο της «Θ» Ελένη Παπαθανασίου

Πείτε μας τότε γιατί επιλέξατε τον Πειραιά;

ΔΕΝ τον επέλεξα εγώ. Άλλοι τον επέλεξαν για μένα. Εγώ απλά αναγκάστηκα να υπογράψω. Βλέπετε το 1964 δεν κατάφερα να φύγω λόγω στρατού για το Κέιπ Τάουν, όπου είχα βρει ομάδα που μου προσέφερε τότε 40.000 δολάρια το χρόνο. Έτσι έμεινα. Ο Βόλος με τον Πειραιά τα είχαν συμφω

νήσει, οπότε δεν είχα και άλλη επιλογή.

Και μετά;

ΣΤΗΝ αρχή πέρασα πολύ δύσκολα χρόνι

α, αφού ο μισθός που έπαιρνα δεν μου έφτανε για να ζήσω. Μάλιστα, το 1969 με ζήτησε η Σάλκε, προσφέροντάς μου τότε ετήσιο συμβόλαιο 600 χιλιάδων μάρκων. Στη διοίκηση του Πειραιά έκαναν κουμάντο εκείνη την εποχή οι στρατιωτικοί με τους οποίους είχα συγκρουστεί. Έτσι, ορισμένοι εξ’ αυτών και κάποιοι ακόμη δεν με άφησαν να κάνω το μεγάλο άλμα.

Έμεινα στον Ολυμπιακό και το 1969 ήρθε ο πρώτος τραυματισμός. Με ανάγκαζαν να παίζω με ενέσεις, οπότε το πόδι μου καταστράφηκε. Έτσι, άρχισε ο «Γολγοθάς» τον οποίο ανέβηκα μόνος μου. Τότε όλοι με ξέχασαν με πρώτο και καλύτερο τη διοίκηση του Ολυμπιακού Π. Ευτυχώς που υπήρχαν λίγοι καλοί φίλοι που στάθηκαν δίπλα μου και με στήριξαν. Χρεώθηκα για να γίνω καλά. Επέστρεψα και έπαιξα ένα χρόνο στον Παναιγιάλειο και ένα Πανιώνιο, αφού χρειαζόμουν χρήματα για να ζήσω. Το 1974, σε ηλικία 29 χρονών, σταμάτησα την ενεργό δράση. Ξέρετε, είναι υπερήφανος άνθρωπος και δεν ζήτησα ποτέ «ελεημοσύνη». Απεναντίας γνώρισα την αγνωμοσύνη και την πλήρωσα με την ίδια μου την υγεία.

ΕΚΤΟΣ από την απογοήτευση τι άλλο σας έχει μείνει ως ανάμνηση;

ΤΟ γκολ που είχα βάλει με αντίπαλο την Ελβετία για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 1970. Είχα πηδήξει μισό μέτρο πάνω από τον τερματοφύλακα της Ελβετίας και είχα σημειώσει το τέρμα με κεφαλιά. Λίγες μέρες αργότερα είχα ταξιδέψει στη Ζυρίχη. Στην Κεντρική πλατεία της Ζυρίχης είχα αντικρίσει μια γιγαντοαφίσα που αποθανάτιζε τη συγκεκριμένη φάση. Έμεινα κατάπληκτος.

Ο Βασίλης Μποτίνος (δεξιά) πανηγυρίζει ένα γκολ με τον Νίκο Σιδέρη

Κάποια άλλη χαρακτηριστική στιγμή;

ΗΤΑΝ στο παιχνίδι με την Πορτογαλία για τα προκριματικά του Μουντιάλ στο Μεξικό. Είχαμε νικήσει με 4-2 την ομάδα του Εουσέμπιο που ήταν αήττητη, κάνοντας μεγαλειώδη εμφάνιση. Αξέχαστη πράγματι ανάμνηση.

ΛΕΝΕ πως η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται…

ΕΤΣΙ είναι. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα χρόνια που έπαιξα στον Ολυμπιακό Βόλου.

Έντονα χαραγμένο στη μνήμη μου είναι το μπαράζ για την άνοδο στην Α’ Εθνική την περίοδο 1963-64 με αντίπαλο τα Τρίκαλα. Αν και κερδίζαμε μέχρι το 70’ με 2-1 τελικά χάσαμε με 3-2. Είχα νοιώσει τέτοια απογοήτευση. Από το Βόλο κρατώ όμως και πολύ όμορφες αναμνήσεις. Βλέπετε τότε ήμουν παιδί 17-18 χρόνων, ο πιτσιρικάς της ομάδας και όλοι με αγαπούσαν και με πρόσεχαν.

ΠΟΙΟΙ σας βοήθησαν στη ζωή σας;

ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ. Εδώ στο Βόλο, με βοήθησαν στα πρώτα μου βήματα ο Θανάσης Βογιατζάκης και ο Ανέστης Ιωσηφίδης. Επίσης, ορισμένοι καλοί φίλοι, όπως και ο αείμνηστος, τεράστιος προπονητής, Μπούκοβι, μαζί με τον Νταν Γεωργιάδη. Μέχρι εκεί.

Ποιο θεωρείτε κορυφαίο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Τον Πελέ, τον Μαραντόνα ή τον Μέσι;

ΘΕΩΡΩ τον Μέσι. Είναι αέρινος, μαγευτικός. Είναι μόλις 24 ετών και έχει κερδίσει τα πάντα. Προσπαθεί να βελτιώνεται. Δεν ξέρω που μπορεί να φτάσει αυτός ο αθλητής-φαινόμενο.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ το πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ;

ΜΟΝΟ συγκεκριμένους αγώνες. Αν δεν παίζουν ομάδες που να με ενδιαφέρουν, αν για παράδειγμα παίζει ο Παναθηναϊκός με τον Ατρόμητο, θα προτιμήσω ν’ αλλάξω κανάλι και να δω καμιά ελληνική ταινία για να γελάσω και λίγο. Ξέρετε, η μεγάλη μου αγάπη ήταν και παραμένει ο κλασικός αθλητισμός. Θα μπορούσα να είχα γίνει πρωταθλητής στα άλματα, αλλά τελικά έπαιξα μπάλα.

ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ στο γήπεδο;

ΠΟΛΥ σπάνια. Είχα να δω αγώνα του Ολυμπιακού Πειραιώς 20 χρόνια. Ήρθα όμως στο Βόλο, όχι μόνο για το παιχνίδια, αλλά και για να συναντήσω τους παλιούς καλούς μου φίλους.

ΠΟΙΟΥΣ παίκτες ξεχωρίζετε από το ελληνικό πρωτάθλημα;

ΦΥΣΙΚΑ τον Τζιμπρίλ Σισέ. Είναι κορυφαίος κα ταυτόχρονα εξαιρετικός επαγγελματίας. Μου αρέσουν πάντως και οι Μιραλάς, Σκόκο και Βιεϊρίνια.

Και από Έλληνες ποδοσφαιριστές;

«ΨΗΦΙΖΩ» τον Φετφατζίδη. Νομίζω πως μπορεί ν’ αφήσει εποχή. Αρκεί να του δοθούν οι ανάλογες ευκαιρίες. Μάλιστα, μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως τώρα τελευταία δεν αγωνίζεται όσο πρέπει. Είναι τεράστιο ταλέντο και θα πρέπει να τον αξιοποιήσουν.

ΓΙΑ τον Σωτήρη Νίνη ποια είναι η άποψή σας;

ΕΙΝΑΙ ένας καλός ποδοσφαιριστής, αλλά μέχρι εκεί. Θεωρώ πως είναι υπερτιμημένος. Ξαφνικά έπεσαν όλοι επάνω του και μίλησαν για τον Έλληνα Μέσι. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι κάτι ανάλογο.

ΘΑ πάρει εύκολα ο Πειραιάς το πρωτάθλημα;

ΘΑ το πάρει άνετα, όχι επειδή είναι καμιά σούπερ ομάδα, αλλά ελλείψει ισχυρού αντιπάλου. Ο Παναθηναϊκός έχει τα χάλια του, η ΑΕΚ το ίδιο. Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης, θέλουν αλλά δεν μπορούν. Οπότε…

ΠΟΙΑ η άποψή σας για τον Ολυμπιακό Βόλου;

ΧΑΙΡΟΜΑΙ που η πόλη στην οποία γεννήθηκα και έκανα τα πρώτα ποδοσφαιρικά μου βήματα, έχει φτιάξει μια πολύ αξιόλογη ομάδα. Και ξέρετε τι μου αρέσει στο Βόλο; Το ότι παίζει ανοικτά, δημιουργεί φάσεις και πρεσάρει σ’ όλο το γήπεδο. Πιστεύω πως είναι ανάμεσα στις δύο-τρεις ομάδες που παίζουν το καλύτερο ποδόσφαιρο στη Σούπερ Λιγκ. Δεν γνωρίζω προσωπικά τον Αχιλλέα Μπέο, αλλά θεωρώ πως ξέρει πολύ καλά το χώρο, ενώ και ο Σάκης Τσιώλης δείχνει με τη δουλειά του πως είναι εξαιρετικός προπονητής. Γι’ αυτό οι φίλαθλοι του Βόλου θα πρέπει να σταθούν κοντά στον Ολυμπιακό. Είναι μεγάλη ευκαιρία να πάει ψηλά αυτή η ομάδα.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο

2 Comments

  1. Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΤΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΕΙΔΑΝ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ . ΗΤΑΝ ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΕ ΠΗΧΙΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΥΧΝΑ.ΤΟΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ

  2. Ενας Ογκολιθος,της Ιστοριας του Ολυμπιακου Πειραιως & Οχι ενα απλως Λιθαρακι.
    Λιθαρακι,θα τον πω,του Ποδ/ρου γενικως.
    Χαιρομαι που τον βλεπω απο κοντα.
    Σιγουρα Οχι [ ΕΣΤΩ ] και σαν Πολιτη & Οχι πλεον σαν Παικτη.

    ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ *ΚΑΛΑ.

    *Οσο+οπως περισσοτερο,μπορει.

Μοιραστείτε το